Ορισμός των υπόγειων υδάτων

Η πτώση της καθίζησης τελειώνει στο επιφάνεια του εδάφους και προκαλεί το σχηματισμό μικρών ρευμάτων και ποταμών. Ωστόσο, ένα μέρος του βροχή διαρρέει στο έδαφος και παράγονται σιγά-σιγά σχισμές και ρωγμές που σχηματίζουν σταδιακά πηγές ή ποτάμια Νερό υπόγειος. Οι περιοχές όπου αποθηκεύεται νερό είναι υδροφορείς. Τα αποθέματα γλυκού νερού του πλανήτη αποθηκεύονται σε αυτά.

Η δέσμευση αυτού του πόρου είναι ζωτικής σημασίας για τον ανθρώπινο εφοδιασμό. Το νερό που βρίσκεται στο υπέδαφος είναι συνήθως πόσιμο και χάρη σε αυτό το ένα τρίτο της ανθρωπότητας μπορεί να πιει. Έχει επίσης γεωργικές, κτηνοτροφικές και βιομηχανικές χρήσεις. Του εκμετάλλευση Έχει μια ιδιαίτερη αξία σε περιόδους ξηρασίας.

Τα τελευταία χρόνια, ορισμένοι υδροφορείς έχουν επαναφορτιστεί από τεχνητά συστήματα για να διατηρήσουν τον υδροφόρο ορίζοντα εντός επαρκών παραμέτρων.

Φυσικές δεξαμενές με σωλήνες εισόδου και εξόδου

Για να διεισδύσει η βροχή στο έδαφος, είναι απαραίτητο το έδαφος να έχει έναν τύπο διαπερατού βράχου, δηλαδή να επιτρέπει τη διέλευση του νερού. Όταν η συσσώρευση περισσότερου νερού δεν είναι πλέον δυνατή επειδή ο βράχος είναι αδιαπέρατος, το

Οι υδροφορείς είναι δεξαμενές που σχηματίζονται αυθόρμητα. Κάθε υδροφορέας έχει εισροή νερού, εκροή και χωρητικότητα αποθήκευση προσδιορίζεται. Ο ιστότοπος εισόδου προέρχεται από διηθημένο νερό. Η έξοδος ή η εκροή λαμβάνει χώρα με τη μορφή ελατηρίων ή πηγών. Η αποθήκευση εξαρτάται από δύο παράγοντες: το πορώδες του εδάφους και το σπάσιμο του.

Δεν είναι όλοι οι υδροφορείς ίδιοι. Μερικά είναι πορώδη και σχηματίζονται από χαλαρά υλικά όπως άμμο ή χαλίκι. Οι ρωγμές σχηματίζονται από σταθερούς, ενοποιημένους βράχους πάνω στους οποίους κυκλοφορεί το νερό. Από την άλλη πλευρά, ο βαθμός της πίεσης του νερού είναι καθοριστικός παράγοντας στην τυπολογία του υδροφορέα.

Το νερό στους υδροφορείς μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το καλλιέργεια και τα ζώα. Ωστόσο, όταν η ποσότητα νερού που εξάγεται είναι μεγαλύτερη από τη φυσική επαναφόρτιση, υπάρχει υπερεκμετάλλευση του υδροφορέα.

Η μόλυνση των υδροφορέων

Τα υπόγεια ύδατα μπορούν επίσης να μολυνθούν από εξωτερικούς παράγοντες. Η προέλευση του μόλυνση Είναι πολύ διαφορετικό: συστήματα αποχέτευσης, χώροι υγειονομικής ταφής, βιομηχανικά απόβλητα, λιπάσματα που χρησιμοποιούνται στη γεωργία ή φυσικοί ρύποι όπως το αρσενικό. Οι ρυπογόνες ουσίες φτάνουν στους υδροφορείς μέσω μιας διαδικασίας διήθησης.

Στα ποτάμια, η ρύπανση των υδάτων δεν είναι τόσο σοβαρή, καθώς υπάρχει συνεχής ανανέωση του νερού. Αντιθέτως, τα μολυσμένα υπόγεια ύδατα ρέουν πολύ αργά και αυτή η περίσταση επιδεινώνει τα επίπεδα μόλυνσης.

Φωτογραφίες: Fotolia - Phuri / Aleksandar Todorovic