Ορισμός της αρχιτεκτονικής x86

Αν και ίσως δεν είστε όλοι εξοικειωμένοι με αυτήν την ιδέα, η αλήθεια είναι ότι έχει διαμορφωθεί σε μεγάλο βαθμό τον κόσμο της τεχνολογίας που γνωρίζουμε σήμερα χάρη στην απόλυτη κυριαρχία του στον κόσμο των υπολογιστών προσωπικός.

Η αρχιτεκτονική x86 είναι, στην ουσία, ο τρόπος με τον οποίο κατασκευάζονται τα βασικά τσιπ που τροφοδοτούν τόσο επιτραπέζιους υπολογιστές όσο και φορητούς υπολογιστές στο πιο βασικό επίπεδο.

Αν και αυτή η πραγματικότητα δεν συμβαίνει στον τομέα των έξυπνων τηλεφώνων (smartphone) και αγγίξτε ταμπλέτες.

Ιστορικά, η αρχιτεκτονική x86 αναπτύχθηκε από την Καλιφόρνια Intel για τη σειρά μικροεπεξεργαστών 8086 του 1978

Το 8086 ήταν ένα ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΗΣ 16-bit πολύ ισχυρό για την εποχή του, αλλά του οποίου η τιμή ήταν σε συμφωνία. Αυτό που έκανε η Intel ήταν να κυκλοφορήσει ένα τσιπ «μικρού αδελφού», το 8088. Η διαφορά με την προηγούμενη ήταν ότι αν και εσωτερικά λειτούργησε στα 16 bits, το λεωφορείο δεδομένων ήταν 8.

Η IBM βασίστηκε στο τελευταίο για τον πρώτο της υπολογιστή. Χάρη σε ορισμένα σφάλματα ή ελλείψεις στα διπλώματα ευρεσιτεχνίας και τις εγγραφές αυτού του μηχανήματος, οποιοσδήποτε κατασκευαστής θα μπορούσε να το αντιγράψει, χρειάζοντας μόνο δύο εξωτερικά εξαρτήματα για να ξεκινήσει ένα.

υπολογιστή 100% συμβατό με IBM: Intel CPU και λειτουργικό σύστημα MS-DOS που παρέχεται από τη Microsoft.

Καθώς η IBM ήταν βασική αναφορά εκείνη την εποχή, πολλοί κατασκευαστές υπολογιστών επέλεξαν να προσφέρουν «PC συμβατό », με σαφή αναφορά στο γεγονός ότι δούλεψαν ακριβώς το ίδιο με τον αρχικό υπολογιστή, αλλά για ένα κλάσμα του τιμή.

Ο αρχικός υπολογιστής IBM είναι το κλειδί για την ευρεία κυριαρχία τόσο της Intel όσο και της Microsoft στον τομέα των υπολογιστών

Βλέποντας την επιτυχία στο χέρι και για να αποτρέψει τη διαρροή σε άλλον κατασκευαστή μικροτσίπ, η Intel υιοθέτησε στη συνέχεια μια αυστηρή πολιτική συμβατότητα προς τα πίσω, έτσι ώστε κατά την αγορά ενός νέου υπολογιστή να ήταν δυνατή η εκτέλεση του λογισμικό παλιά, αν και αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι όλα τα νέα λογισμικά δούλευαν στο παλιό μηχάνημα.

Αυτή η προϋπόθεση ήταν αρκετή για να ενδιαφερθεί η βιομηχανία μικροϋπολογιστών και να την υιοθετήσει χωρίς παρηγορητική.

Δεν πέφτουν όλοι οι κατασκευαστές υπό την επήρεια της Intel. Η Apple χρησιμοποίησε το αρχιτεκτονική Motorola 68000 (αργότερα άλλαξε σε PowerPC και πολύ αργότερα σε Intel x86-64), η οποία επίσης απευθύνθηκε στην Commodore για το Amiga, ή το Atari για το ST του, ενώ η Sun θα ποντάρει στην αρχιτεκτονική RISC προτού επίσης εισαγάγει το x86.

Από εδώ, η Intel εφάρμοσε βελτιώσεις απόδοσης σε επόμενα αντίγραφα του οικογένεια CPU, οι οποίες δεν εγκατέλειψαν ποτέ τη συμβατότητα προς τα πίσω.

Το 80286 εισήγαγε προστατευμένη λειτουργία, επιτρέποντας πραγματικά λειτουργικά συστήματα πολλαπλών εργασιών το 386 έκανε το άλμα στα 32-bit και βελτίωσε δραματικά τις δυνατότητες πολλαπλών εργασιών. το 486 ενσωμάτωσε τον μαθηματικό συνεπεξεργαστή και τη μνήμη cache στο ίδιο τσιπ. Το Pentium βελτιώνει την ταυτόχρονη εκτέλεση των οδηγιών

Από εδώ και στο εξής, τα μικροτσίπ x86 της Intel μινιατούραν περαιτέρω τα συστατικά τους, με τα οποία θα μπορούσαν να προστεθούν και να αποκτήσουν περισσότερη ισχύ και ταχύτητα υπολογισμός.

Το επόμενο κβαντικό άλμα έγινε με την όγδοη γενιά συμβατών μικροφώνων x86, η οποία εισήγαγε πλάτος διαύλου 64-bit καθώς και πολλαπλούς πυρήνες. Αυτό είναι στο οικοσύστημα μικροτσίπ με τα οποία ζούμε σήμερα.

Ιστορικά, όχι μόνο η Intel έκανε x86 chip, αλλά και άλλοι κατασκευαστές, όπως AMD ή Cyrix

Ωστόσο, αυτές οι «εναλλακτικές» μάρκες δεν έχουν επιτύχει τόσο μεγάλη επιτυχία στην αγορά, καθώς είναι η μόνη AMD που κατάφερε να βάλει ένα συγκεκριμένο πρόσωπο στην πολυεθνική της Καλιφόρνιας.

Φωτογραφίες: Fotolia - Alexander Lukin / Alexandr Vedmed

Θέματα στην αρχιτεκτονική x86