Έννοια στον ορισμό ABC

Η προέλευση της λέξης panegyric είναι στα ελληνικά, καθώς προέρχεται από το pan, που σημαίνει τα πάντα, και από το gyrikos, που προέρχεται από τη λέξη agyris, που σημαίνει όλους τους ανθρώπους. Έτσι, για τους Έλληνες μια ευλογία ήταν ένας τύπος λόγου που προοριζόταν για όλους τους ανθρώπους. Δεν ήταν μόνο οποιοδήποτε είδος ομιλίας, αλλά είχε έναν συγκεκριμένο σκοπό: να επαινέσει ή να εξωθήσει ένα άτομο, έναν θεό ή έναν δημοφιλή ήρωα.

Συνήθως οι λέξεις του επαίνου ή του επαίνους προφέρθηκαν στο πλαίσιο καταστάσεων συγκεκριμένης κοινωνικής σημασίας, όπως φεστιβάλ, γάμοι ή μεταθανάτια αφιερώματα. Η ευλογία στο παράδοση Τα ελληνικά καταλήφθηκαν από τον ρωμαϊκό πολιτισμό Σήμερα συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε την ευλογία σε εκείνα τα πλαίσια στα οποία λέγονται εγκωμιαστικά λόγια. ευγνωμοσύνη.

Σήμερα ο όρος panegyric χρησιμοποιείται για να αναφέρεται στο α κείμενο ή μια ομιλία στην οποία ένα άτομο επαινείται δημόσια. Δεν υπάρχει κανένα Μορφή στην οποία παρουσιάζει την ευλογία, καθώς μπορεί να γίνει με τη μορφή αποχαιρετιστηρίου επιστολής, σε άρθρο εφημερίδας ή με σύντομη ομιλία σε κηδεία.

Διαφορετικοί τρόποι τιμής κάποιου στον ελληνο-λατινικό πολιτισμό

Η ευλογία στον ελληνικό πολιτισμό ήταν κάτι παραπάνω από λίγα λόγια επαίνους, καθώς πρέπει να γίνει κατανοητό ως ρητορική άσκηση στην οποία ο ομιλητής δείχνει στους άλλους επιδεξιότητα με τις λέξεις. Αξίζει να τονιστεί ότι στον ελληνικό πολιτισμό υπήρχαν διαφορετικές ρητορικές ασκήσεις, γνωστές και με τον όρο «προγυμνασματικά» (όπως αφήγηση, ο μύθος, η κατηγορία και άλλοι τύποι λόγου).

Στην ελληνική παράδοση υπήρχαν διάφοροι τρόποι να αποτίσουμε φόρο τιμής: με τη μορφή επιτάφιου ή επιγράμματος, σε στίχο έως elegy, ode ή dithyramb, χτίζοντας ένα άγαλμα για να τιμήσουμε τη μνήμη κάποιου ή με μια κηδεία ομιλία χαρακτήρα εκτιμητικός. Από την αντίθετη πλευρά με τα λόγια του επαίνους ήταν ο αποκλεισμός ομιλιών ή κριτικών προτάσεων, όπως η σάτιρα ή η απογοήτευση.

Η σημασία της λέξης στην κλασική Ελλάδα

Ένα πανηγυρικό είναι ένα ενδεικτικό παράδειγμα της σημασίας που προσδίδουν οι Έλληνες στο ρητορική και ρητορικές ασκήσεις. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι Έλληνες έδιναν μεγάλη αξία στα λόγια. Μπορούμε να εκτιμήσουμε αυτήν την πτυχή μέσω διαφόρων εκδηλώσεων: το θέατρο, οι φιλοσοφικοί διάλογοι, οι διαλεκτικές αντιπαραθέσεις στην αγορά ή οι διδασκαλίες των δασκάλων της ρητορικής, οι σοφιστές. Κατά κάποιο τρόπο οι Έλληνες συνειδητοποίησαν το δύναμη λέξεις, γιατί μαζί τους είναι δυνατόν να πεις ιστορίες με ομορφιά ή να πείσεις τους ανθρώπους.

Φωτογραφία: iStock - QuoVision