Έννοια στον ορισμό ABC

Η αρχή του τέλους της ισπανικής αυτοκρατορίας στο Ήπειρος Η Αμερική ξεκίνησε το 1810, μια εποχή που η Ισπανία βυθίστηκε στον πόλεμο εναντίον του Ναπολέοντα και τα ιδανικά του Γαλλική επανάσταση. Εμπνευσμένο από την ανεξαρτησία των Ηνωμένων Πολιτειών, οι ελίτ της Κρεόλης της Ισπανικής Αμερικής είχαν δημιουργήσει ένα καιρός κοινωνική απόρριψη του αποικιακού συστήματος.

Στην κολομβιανή πόλη της Καρταχένα ντε Ινδιάς, εκείνη την εποχή ενσωματώθηκε στην ευγένεια της Νουέβα Γρανάδα, μια συνάντηση κυβέρνηση χωρισμένο από τις αρχές της μητρόπολης. Από αυτή τη στιγμή, πολλές περιοχές και πόλεις στην Κολομβία διακήρυξαν την ανεξαρτησία τους χωρίς κανένα είδος συντονισμός ή προσχέδιο συλλογικός.

Για έξι χρόνια το πολιτικό τοπίο μετατράπηκε σε χάος με κάθε είδους συγκρούσεις και έχει καταγραφεί στην ιστορία ως η πατρίδα Boba ή η Δημοκρατία της Boba. Το πρόσωπο που επινόησε αυτό το όνομα ήταν ο Antonio Nariño, στρατιωτικός και πολιτικός που ηγήθηκε ενός από τα έθνη που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της Patria Boba, των Ηνωμένων Επαρχιών της Νέας Γρανάδας.

Αυτό το προβληματικό στάδιο ξεκίνησε με τις διάφορες διακηρύξεις ανεξαρτησίας που διακηρύχθηκαν το 1810 και τελείωσε με το είσοδος στην πόλη της Σάντα Φε ντε Μπογκοτά των βασιλικών στρατευμάτων και το επακόλουθο τέλος της σύντομης περιόδου του ανεξαρτησία.

Ένα αναρχικό σκηνικό

Οι ένοπλες συγκρούσεις που προκλήθηκαν στις τάξεις των ανεξάρτητων δημιούργησαν μια κατάσταση όλων ενάντια σε όλους. Ορισμένοι τομείς ήθελαν να επιβάλουν τους ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ τοπικοί που αναζητούν προνόμια στη μελλοντική διαχείριση του έδαφος. Διαφορετικοί περιφερειακοί αρχηγοί ή caudillos σχημάτισαν ένοπλες ομάδες και κάθε χωριό δημιούργησε την ανεξάρτητη και κυρίαρχη χούντα της. Από την άλλη πλευρά, οργανώθηκαν διάφορες αυτόχθονες ομάδες για να υπερασπιστούν τα εδαφικά τους συμφέροντα.

Σε αυτό το χαοτικό πλαίσιο, οι ιστορικοί μιλούν για δύο διαφορετικά μπλοκ εντός του κόμματος για ανεξαρτησία: κεντριστές και φεντεραλιστές. Και οι δύο μοιράστηκαν το ιδανικό της ανεξαρτησίας του νέου έθνος, αλλά οι πολιτικές τους προσεγγίσεις ήταν ριζικά αντίθετες.

Τα δύο μπλοκ δημιούργησαν το δικό τους ανεξάρτητο εδαφικό πλαίσιο (οι συγκεντρωτές το Ελεύθερο Κράτος της Κουντιναμάρκα και οι φεντεραλιστές οι Ενωμένες Επαρχίες της Νέας Γρανάδας). Το υπόλοιπο κολομβιανό έδαφος παρέμεινε πιστό στο ισπανικό στέμμα.

Σε αυτό το πλαίσιο αναταραχής, ο απελευθερωτής Simón Bolívar συμφώνησε με την ομοσπονδιακή πλευρά και κατέληξε να επιβληθεί στρατιωτικά στο Ελεύθερο Κράτος της Κουντιναμάρκα. Είναι λογικό ότι η μεταφορά της Patria Boba ήταν επιτυχής.

Το τέλος των εκστρατειών απελευθέρωσης

Το 1814 ο βασιλιάς Fernando Vll επέστρεψε στην εξουσία στην Ισπανία και αποφάσισε να θέσει τέρμα στη διαδικασία ανεξαρτησίας. Έτσι, οργανώθηκε μια εκστρατεία για την ανάκτηση της εκπροσώπησης της Νέας Γρανάδας.

Μετά την αρχική σύλληψη της Καρταχένα ντε Ινδιάς και την πτώση των Ενωμένων Επαρχιών της Νέας Γρανάδας, αποκαταστάθηκε η αποικιακή κυριαρχία. Τα επόμενα χρόνια τιμωρήθηκαν οι επαναστατικές δυνάμεις και αυτή η περίοδος είναι γνωστή ως εποχή τρομοκρατίας.

Φωτογραφίες: Fotolia - laufer / fimg