Ορισμός της θανατικής ποινής

Στη δικαστική σφαίρα, μια ποινή ονομάζεται ποινή που επιβάλλει α εξουσία αρμόδιο άτομο που έχει κριθεί ένοχο για διάπραξη εγκλήματος.

Τώρα, αυτή η τιμωρία που επιβάλλεται θα είναι λίγο πολύ σοβαρή, ανάλογα με το είδος του εγκλήματος που διαπράττεται. Έτσι, όποιος κλέβει ένα πορτοφόλι στη μέση μεταφορά Το κοινό θα λάβει μια πιο χαλαρή ποινή από εκείνη που σκότωσε ένα άτομο με προδοσία και διαλογισμό.

Τιμωρία που επιβάλλεται από δικαστή σε άτομο που έχει διαπράξει σοβαρό έγκλημα και το οποίο συνίσταται στη δολοφονία του με διάφορες μεθόδους

Η θανατική ποινή είναι μια τιμωρία που θεσπίζεται με την απόφαση δικαστή ή δικαστηρίου βάσει του τι ορίζεται από το νόμος της αντίστοιχης δικαιοδοσίας και του οποίου η κύρια αποστολή είναι να τιμωρήσει με θάνατο όποιον έχει διαπράξει ένα πολύ σοβαρό αδίκημα, όπως βιασμό, έγκλημα, μεταξύ άλλων.

Η θανατική ποινή, επίσης γνωστή ως εκτέλεση ή θανατική ποινή, ταξινομείται στην ομάδα των σωματικές κυρώσεις, δεδομένου ότι η τιμωρία θα έχει άμεση επίδραση στο σώμα όσων τιμωρούνται, δηλαδή, όποιος καταδικασθεί από δικαστή ή δικαστήριο με τη θανατική ποινή για διάπραξη σοβαρού αδικήματος θα τιμωρηθεί με το θάνατος.

ο ομάδα πυροδότησης, ηλεκτρική καρέκλα, θανατηφόρος έγχυση, ανάρτηση, αποκεφαλισμός και θάλαμος αερίου είναι μερικές από τις πιο κοινές λεπτομέρειες όσον αφορά τον καθορισμό της τιμωρίας της θανατικής ποινής.

Αν και, πρέπει να πούμε ότι με την πάροδο του χρόνου ορισμένες από αυτές τις λεπτομέρειες υποβιβάστηκαν λόγω της μολυσματικότητας τους και, στη συνέχεια, σε αυτές τις χώρες ή δικαιοδοσίες που παραδέχονται τη θανατική ποινή, εφαρμόζεται θανατηφόρα ένεση, η οποία συνίσταται στην ένεση μιας θανατηφόρου ουσίας στον κρατούμενο ενδοφλεβίως για να τερματίσει τη Διάρκεια Ζωής.

Αυτός ο τύπος θλίψης έχει μια πραγματικά αρχαία προέλευση, που χρονολογείται χιλιάδες χρόνια, περίπου στο δέκατο έβδομο αιώνα π.Χ. με την κλήση Δίκαιο Talion, το διάσημο μάτι για ένα μάτι και ένα δόντι για ένα δόντι και τι κάνει Κώδικας από τον Hammurabi.

Εν τω μεταξύ, πολλές διάσημες προσωπικότητες σε όλη την ιστορία γνωρίζουν πώς να την υπερασπιστούν και να υποστηρίξουν την πραγματοποίησή της, όπως στην περίπτωση διανοουμένων και φιλοσόφων όπως Πλάτων, Αριστοτέλης, Jean-Jacques Rousseau, Immanuel Kant, Saint Thomas Aquinas, μεταξύ άλλων.

Φωνές υπέρ και κατά

Σε κάθε περίπτωση και παρά την υποστήριξη αυτή είναι κύρωση υπήρξε σε όλη την ιστορία, σήμερα πολλές χώρες που την έχουν σκεφτεί καταργήθηκε για να το θεωρήσετε ως απολύτως βάρβαρη μέθοδος που επιτίθεται άμεσα στο ανθρώπινα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων παρά τις φρικαλεότητες που έχουν διαπράξει οι εγκληματίες και πιστεύεται ότι τους αξίζει θάνατο.

Τα βασικά ερωτήματα που λαμβάνει αυτή τη στιγμή η θανατική ποινή είναι από δύο απόψεις, αφενός, καθώς όσοι την εφαρμόζουν είναι ανθρώπινα όντα, φοβάται ότι μπορεί κάνετε λάθη και, στη συνέχεια, καταδικάστε και σκοτώστε έναν αθώο, και από την άλλη πλευρά, υπάρχει μια φιλοσοφική ή θρησκευτική ερώτηση που προβλέπει ότι μόνο ο Θεός μπορεί να δώσει ή να πάρει ζωή, όχι ζωή. άντρες.

Από τις χώρες με ένα σταθερό δημοκρατικό σύστημα που εξακολουθεί να εφαρμόζει τη θανατική ποινή σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεχωρίζουν αναμφίβολα, επειδή είναι εφαρμόστηκε για να τιμωρήσει πολλά σοβαρά εγκλήματα στις πολιτείες που το αποδέχονται, Καλιφόρνια, Νεβάδα, Αριζόνα, Αλαμπάμα, Βόρεια Καρολίνα και Νότια Καρολίνα, μεταξύ άλλων.

Παρά την κριτική από οργανισμοί ανθρώπινα δικαιώματα και άλλα ιδρύματα τοπικές και διεθνείς, η θανατική ποινή παραμένει επιλογή στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Έχουμε ήδη δει ότι το βασικό επιχείρημα εκείνων που καταδικάζουν αυτήν την πρακτική είναι η άμεση επίθεση κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας των ανθρώπων, ακόμη και αν είναι εγκληματίες.

Εν τω μεταξύ, όσοι υποστηρίζουν την πρακτική τους υποστηρίζουν επίσης τα επιχειρήματά τους για να το υπερασπιστούν ...

Ένα από τα υποστηριζόμενα επιχειρήματα συνδέεται με το αναλογικότητα του εγκλήματος, δηλαδή, η τιμωρία που επιβάλλεται σε κάποιον για διάπραξη πράξης αντίθετης με το νόμο πρέπει να είναι ανάλογη με τη ζημία που προκαλείται. Έτσι, εάν κάποιος σκότωσε κάποιον άλλο, τότε πρέπει να τιμωρηθεί με το θάνατό του στη ζωή του.

Από την άλλη πλευρά, βρίσκουμε ένα επιχείρημα που συνδέεται με τον προαναφερθέντα νόμο Talion και αυτό Θεωρεί δίκαιο ότι όποιος πραγματοποίησε εγκληματική ενέργεια πρέπει να υποστεί το ίδιο κακό με αυτό που έχει δημιουργήσει πρακτική.

Και τέλος, ακούγονται συχνά ισχυροί λόγοι, όπως για ορισμένες περιπτώσεις, η ύπαρξη της θανατικής ποινής θα αποτρέψει τη διάπραξη εγκλημάτων ή θα αποτρέψει την υποτροπή. Ή το επιχείρημα ότι είναι ο μόνος τρόπος που θα επιτρέψει την αποκατάσταση της κοινωνικής ειρήνης με την εξάλειψη εκείνων που την θέτουν σε κίνδυνο με τις αποκλίνουσες συμπεριφορές τους.

Θέματα σχετικά με τη θανατική ποινή