Έννοια στον ορισμό ABC
Miscellanea / / July 04, 2021
Από τον Gabriel Duarte, στις Οκτώβριος 2008
ο το κύτταρο είναι το ελάχιστο και δια βίου συστατικό ενός οργανισμού. Με αυτόν τον τρόπο, όλα τα ζωντανά πλάσματα αποτελούνται από τουλάχιστον ένα κελί, και το καθένα προέρχεται από το άλλο. ο πειθαρχία Καταδικασμένος στη μελέτη των κυττάρων ονομάζεται κυτταρολογία.
Οι πιο διαδεδομένες θεωρίες σχετικά με την ανάπτυξη της ζωής στοχεύουν στο να αποδείξουν ότι το Η εμφάνιση αυτού συνέβη όταν τα ανόργανα στοιχεία μετατράπηκαν σε οργανικά στοιχεία χάρη στο περιβάλλον. Με τη σειρά τους, αυτά τα νέα στοιχεία συνδυάστηκαν το ένα με το άλλο, σχηματίζοντας πιο περίπλοκες δομές και με την ικανότητα αναπαραγωγής: έτσι γεννήθηκε το πρώτο κελί.
Τα δομικά χαρακτηριστικά που διαθέτει ένα κελί είναι: ατομικότητα, στο βαθμό που διαχωρίζεται και επικοινωνείται με το εξωτερικό από ένα είδος τοίχου. την κατοχή ενός συνόλου οδηγιών που καθορίζουν τη συμπεριφορά τους στο γενετικό υλικό που απαρτίζεται από το DNA (δεοξυριβονουκλεϊκό οξύ); και τον περιορισμό ενός υδατικού μέσου που ονομάζεται «κυτοσόλη», στο οποίο η γλυκόζη αποικοδομείται.
Προς το παρόν, αναγνωρίζονται δύο διαφοροποιημένα μοντέλα κυττάρων. Αφενός, αναγνωρίζονται προκαρυωτικά κύτταρα, στα οποία το DNA περιλαμβάνεται σε ένα μόνο χρωμόσωμα που απομονώνεται στο κυτοσόλιο. Υπάρχουν άλλες συσσωρεύσεις DNA σε αυτά τα κύτταρα που μπορούν να μεταδοθούν από τον ένα οργανισμό στον άλλο και που ονομάζονται πλασμίδια. Αυτό το μοντέλο κυττάρων είναι αυτό που χαρακτηρίζει το βακτήρια, μερικά φύκια και άλλα οργανισμοί πρωτόγονος.
Από την άλλη πλευρά, αναγνωρίζονται ευκαρυωτικά κύτταρα, τα οποία αποτελούν μύκητες, φυτά και ζώα, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων. Σε αυτά τα κύτταρα, το DNA ενσωματώνεται σε διάφορα ζεύγη χρωμοσωμάτων που στεγάζονται σε μια ειδική δομή γνωστή ως πυρήνας. Αυτά τα κύτταρα έχουν στο εσωτερικό τους μερικά «οργανίδια» με το δικό τους DNA, όπως τα μιτοχόνδρια και χλωροπλάστες, των οποίων τα χαρακτηριστικά μοιάζουν, εκπληκτικά, με αυτά των κυττάρων προκαρυώτες. Πράγματι, ορισμένοι ειδικοί υποθέτουν ότι αυτά τα οργανίδια ήταν αυτόνομοι οργανισμοί στην αρχαιότητα, για να ενσωματωθούν αργότερα σε ένα είδος συμβίωσης για να δημιουργήσουν τα πιο περίπλοκα ζωντανά όντα.
Εφόσον αποτελούν μονάδες που έχουν ζωή, τα κύτταρα έχουν μια σειρά χαρακτηριστικών που αντικατοπτρίζουν αυτήν την κατάσταση: τρέφονται συλλαμβάνοντας στοιχεία του περιβάλλοντος, εξομοιώνοντάς τα, αποκτώντας Ενέργεια και αφαίρεσε το απόβλητα; μεγαλώνουν, στο βαθμό που τρέφονται · αναπαράγονται μέσω διαίρεσης, σχηματίζοντας άλλα πανομοιότυπα κύτταρα. Γ αναπτύσσω, στο βαθμό που μπορούν να υποστούν αλλαγές που θα κληρονομηθούν.
Η θεωρία κινητό Θα μπορούσε να αναπτυχθεί μόνο με την πρόοδο των τεχνικών μέσων, ιδίως με την εμφάνιση και τη βελτίωση των μικροσκοπίων. Για παράδειγμα, οι παρατηρήσεις του Robert Hooke σχετικά με το φελλό, που ήταν μια από τις πρώτες ενδείξεις για το θέμα, έγιναν χάρη σε ένα από αυτά τα αντικείμενα που δημιούργησε ο ίδιος. Έτσι, οι πληροφορίες συσσωρεύονταν και ενσωματώθηκαν, αλλά μόνο με τις έρευνες του Pasteur επιτεύχθηκε μια γενική συναίνεση.
Σήμερα είναι αναμφισβήτητα αποδεκτό ότι όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί αποτελούνται από κύτταρα, γι 'αυτό οι ιοί δεν αποτελούν μέρος του ταξινόμηση των ζωντανών όντων για τα πρότυπα της τρέχουσας επιστήμης. Από την άλλη πλευρά, αρκεί να μπορεί να υπάρχει μόνη της σε ένα κατάλληλο περιβάλλον, ένα κελί είναι το ίδιο ο ίδιος ένας ζωντανός οργανισμός, ο οποίος έχει παρακινήσει κάποια φιλοσοφική τριβή μεταξύ των επιστημόνων μοντέρνο. Ένα μόνο ανθρώπινο κύτταρο, σπαρμένο σε βέλτιστα μέσα Πολιτισμός, μπορεί να πραγματοποιήσει τον πλήρη κύκλο ζωής του. Είναι αυτό το κύτταρο ένας νέος οργανισμός ή είναι ο άνθρωπος (καθώς και άλλες μορφές ζωής) ένα είδος "αποικίας" πολλαπλών μικρότερων οργανισμών που θα μπορούσαν να θεωρηθούν μερικώς αυτόνομες; Η συζήτηση, που βασίζεται στις προοδευτικές εξελίξεις στην κυτταρολογία και τη γενετική, φαίνεται ότι μόλις ξεκίνησε στο πλαίσιο της θεωρίας των αναδυόμενων ιδιοτήτων στη βιολογία.
Θέματα κυττάρων