Ορισμός νομικού προσώπου

Στη σφαίρα του σωστά συγκεκριμένοι όροι χρησιμοποιούνται με διαφορετική έννοια από αυτήν που χρησιμοποιείται στη συνηθισμένη γλώσσα. Όλοι καταλαβαίνουμε τι σημαίνει άτομο, αλλά δεν είναι τόσο προφανές τι σημαίνει νομικό ή φυσικό πρόσωπο.

Από νομικό πρόσωπο νοείται ότι η οντότητα που έχει δικαιώματα και υποχρεώσεις. Αυτό σημαίνει ότι τα άτομα που απαρτίζουν μια ομάδα (για παράδειγμα, μια ένωση) νοούνται σαν να ήταν άτομο, άτομο με υποχρεώσεις και δικαιώματα.

Διαφορά μεταξύ νομικού προσώπου και φυσικού προσώπου

Αυτές είναι δύο αντίθετες έννοιες. Το φυσικό πρόσωπο είναι οποιοδήποτε άτομο ή οντότητα που υπόκειται στο ισχύον νομικό σύστημα. Ταυτόχρονα, το φυσικό πρόσωπο ως νομική πραγματικότητα έχει δικαιώματα και υποχρεώσεις από τη στιγμή της γέννησής του μέχρι το θάνατό του. Από την άλλη πλευρά, το νομικό πρόσωπο αναγνωρίζεται ως τέτοιο από αυτό Σύνταγμα Μέσω μιας δημόσιας πράξης, η οποία καθορίζει τους κανόνες και τις πτυχές που την ορίζουν και, κατά συνέπεια, τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα που διαθέτει.

Τρόποι νομικής οντότητας

Σε γενικές γραμμές, μπορείτε να διαιρέσετε το νομική προσωπικότητα οντότητας βάσει του συμφέροντός της, η οποία μπορεί να είναι δημόσια ή ιδιωτική. Έτσι, εάν μιλάμε για δημοτικό συμβούλιο, αναφερόμαστε σε μια εταιρεία Δημόσιος νόμος, δηλαδή, ένας οργανισμός που έχει νομική φύση με γενικό συμφέρον. Αντιθέτως, μια κεφαλαιουχική εταιρεία είναι μια οντότητα της οποίας ο σκοπός έχει ιδιωτικό συμφέρον.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία οντοτήτων που έχουν προσωπικότητα καθορισμένη νομική: α εμπορική κοινωνία, μια συνεργασία με ευθύνη Περιορισμένη, ίδρυμα ή μη κερδοσκοπικός οργανισμός. Κάθε ένα από αυτά αποτελείται από κανόνες, στόχους και νομικές υποχρεώσεις (για παράδειγμα, σε σχέση με τους φόρους).

Ως γενική κατευθυντήρια γραμμή, κάθε τύπος εταιρείας ρυθμίζεται με βάση μια σειρά παραμέτρων που καθορίζονται στο νόμος: ο αριθμός των συνεργατών που είναι απαραίτητοι για τη σύστασή της, το κεφάλαιο της εταιρείας, τη δραστηριότητα που πραγματοποιήθηκε, το αστική ευθύνη (η οποία μπορεί να είναι περιορισμένη ή απεριόριστη) και η φορολογία που πρέπει να εφαρμόζεται σε καθένα από αυτά αυτοί. Αυτές οι πτυχές των διαφόρων τύπων εταιρειών καθιστούν την επιλογή της νομικής μορφής κάθε οντότητας πολύ σημαντική, ειδικά στο επιχειρηματικό πλαίσιο.

Υπό αυτήν την έννοια, όταν αποφασίζετε την ιδανική νομική φόρμουλα για τη διαμόρφωση μιας εταιρείας, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα κάθε νομικής μορφής πρέπει να αξιολογούνται (για παράδειγμα, ένα περιορισμένη κοινωνία προϋποθέτει περιορισμό της αστικής ευθύνης των εταίρων και των απλών φορέων διαχείρισης, καθιστώντας την ιδανική μορφή για μικρές εταιρείες με μειωμένο αριθμό συνεργατών).

Φωτογραφίες: iStock - Dutko / ozgurdonmaz