Βασικοί νόμοι της διάθλασης

1. Η ακτίνα προσβολής, η ανακλώμενη ακτίνα και το φυσιολογικό στην επιφάνεια βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο.
2. Η διαδρομή μιας διαθλασμένης ακτίνας στη διεπαφή δύο μέσων είναι ακριβώς αναστρέψιμη.
Επίπεδο καθρέφτη: Ανακλαστική και γυαλισμένη επίπεδη επιφάνεια.

Σφαιρικός καθρέφτης: Γυαλισμένη επιφάνεια που μπορεί να θεωρηθεί ως τμήμα μιας αντανακλαστικής σφαίρας. Οι σφαιρικοί καθρέφτες μπορούν να είναι:
1. Κοίλο ή συγκλίνον (εάν το εσωτερικό της σφαιρικής επιφάνειας είναι ανακλαστικό).
2. Κυρτό ή αποκλίνον (εάν το εξωτερικό της επιφάνειας είναι ανακλαστικό).
Εξίσωση καθρέφτη: (Ισχύει τόσο για κοίλο όσο και κυρτό).
1 / p + 1 / q = 1 / f όπου f = R / 2
όπου: p = απόσταση από το αντικείμενο
q = απόσταση εικόνας
f = εστιακό μήκος
R = ακτίνα καμπυλότητας

Οι επίπεδες καθρέφτες σχηματίζουν όρθιες εικόνες του ίδιου μεγέθους του αντικειμένου και στην ίδια απόσταση πίσω από την ανακλαστική επιφάνεια από την οποία τοποθετείται το αντικείμενο μπροστά από το επιφάνεια.
Οι εικόνες είναι εικονικές (δεν μπορούν να ληφθούν σε οθόνη). Οι εικόνες που σχηματίζονται από σφαιρικούς καθρέφτες μπορεί να είναι μεγαλύτερες, μικρότερες ή ίδιου μεγέθους με τα αντικείμενα.

Μεγέθυνση / (πλευρά του καθρέφτη) = μέγεθος εικόνας / μέγεθος αντικειμένου = q / p
όπου: q = απόσταση από την εικόνα
p = απόσταση του αντικειμένου

p (+) εάν το αντικείμενο βρίσκεται μπροστά από τον καθρέφτη
q (+) εάν η εικόνα είναι πραγματική (βρίσκεται μπροστά στον καθρέφτη)
q (-) εάν η εικόνα είναι εικονική (πίσω από τον καθρέφτη)

Τα R και f είναι (+) για κοίλα κάτοπτρα και (-) για κυρτά.

Φακός: Διαφανές αντικείμενο γενικά κατασκευασμένο από γυαλί που μεταβάλλει το σχήμα ενός κύματος μπροστά που περνά μέσα από αυτό. Το διαθλασμένο φως σχηματίζει εικόνες ανάλογες με τους καθρέφτες. Οι φακοί μπορεί να είναι:
προς την) Συγκεντρούμενος: Σύρεται και συγκλίνει το παράλληλο φως σε εστιακό σημείο πέρα ​​από το φακό. Είναι παχύτερα στη μέση από ό, τι στις άκρες.
σι) Αποκλίνων: Διαθλά και αποκλίνει το παράλληλο φως από ένα σημείο που βρίσκεται μπροστά από το φακό. Τα άκρα του είναι παχύτερα από το μεσαίο τμήμα του.
Το εστιακό μήκος f, ενός φακού είναι η απόσταση από το οπτικό κέντρο του φακού προς το ένα ή το άλλο από τις εστίες του.
Με την εξίσωση των φακών (όμοια με την εξίσωση των καθρεπτών), προσδιορίζονται τα χαρακτηριστικά, το μέγεθος και η θέση των εικόνων).
Διασπορά: Διαχωρισμός φωτός στα μήκη κύματος που το συνθέτουν.
Τα σωστά πρίσματα χρησιμοποιούν την αρχή της ολικής εσωτερικής αντανάκλασης για εκτροπή της πορείας του φωτός.
Πόλωση: Διαδικασία με την οποία οι εγκάρσιες ταλαντώσεις μιας κυματικής κίνησης περιορίζονται σε ένα καθορισμένο σχέδιο. Η πόλωση είναι ένα χαρακτηριστικό των διατμητικών κυμάτων. Ένα διαμήκες κύμα δεν μπορεί να πολωθεί.
Περίθλαση: Δυνατότητα κυμάτων για εκτροπή ή αλλαγή κατεύθυνσης γύρω από εμπόδια στο δρόμο τους.
Διττότητα φωτός: Η σύγχρονη άποψη μας λέει ότι το φως στη διάδοσή του συμπεριφέρεται σαν ένα κύμα, ενώ είναι φυσιολογικό στη φύση όταν αλληλεπιδρά με την ύλη. Δηλαδή, ένα φωτόνιο συμπεριφέρεται σαν ένα κύμα όταν διαδίδεται και σαν ένα σωματίδιο όταν αλληλεπιδρά με την ύλη.