Έννοια στον ορισμό ABC

Στον τομέα της βοτανική τα φυτά μελετούνται από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Μια συγκεκριμένη πτυχή είναι η ανάπτυξη των σπόρων, που ονομάζεται βλάστηση. Αυτή η διαδικασία περιγράφει πώς ένας σπόρος αρχίζει να μετατρέπεται σε φυτό.

Δομή των σπόρων

Οι σπόροι έχουν διαφορετικές εμφανίσεις ανάλογα με το φυτό από το οποίο προέρχονται. Ωστόσο, όλα έχουν κάποια χαρακτηριστικά:

1) καλύπτονται από ένα εξωτερικό προστατευτικό στρώμα που ονομάζεται ακέραιο,

2) είναι το εσωτερικό έμβρυο, μέσα στα οποία είναι ο μίσχος και η ρίζα του νέου φυτού,

3) η τροφή των σπόρων βρίσκεται έξω από το έμβρυο, ειδικά στο ενδοσπερμά και

4) Τα περισσότερα φυτά που παράγουν σπόρους είναι δικοτυλήδονα, δηλαδή, περιέχουν δύο φύλλα σπόρων στο εσωτερικό.

Οι περισσότεροι από τους σπόρους περικλείονται σε σαρκώδη φρούτα, άλλοι μεταφέρονται μέσω του Νερό, μερικά κινούνται από τη δράση του ανέμου και μερικές φορές οι σπόροι καταλήγουν στο συνηθως γόνιμο αφού αποβληθεί από τον καρπό που τρώγεται από ένα ζώο.

Βλάστηση

Οι σπόροι που δεν έχουν βλαστήσει είναι αδρανείς ή αδρανείς. Για να βλαστήσει τελικά ένας σπόρος, είναι απαραίτητο να πληρούνται ορισμένες μετεωρολογικές συνθήκες, καθώς και θερμοκρασία επαρκές και βέλτιστο επίπεδο οξυγόνου και υγρασίας.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι σπόροι βλασταίνουν όταν το έδαφος είναι σε καλή κατάσταση. Το εύφορο έδαφος παρέχει υγρασία και τροφή απαραίτητο για να μπορέσει ο σπόρος να αναπτυχθεί.

Σε ένα πρώτο στάδιο, τα κύτταρα του σπόρου απορροφούν οξυγόνο. Από αυτή τη στιγμή ο σπόρος αρχίζει να ρίχνει διοξίδιο άνθρακας. Οταν ο πέψη, τα αποθηκευμένα τρόφιμα γίνονται Ενέργεια. Με αυτόν τον τρόπο, το έμβρυο σπόρου διογκώνεται και δημιουργούνται νέα κύτταρα ταυτόχρονα.

Σε ένα σημείο της ανάπτυξης του εμβρύου, το άκρο της ρίζας βγαίνει και μετά το στέλεχος. Σε αυτό το σημείο είναι όταν ο σπόρος έχει φύσει. Σε αυτό το σημείο, οι ρίζες αναπτύσσονται προς τα κάτω και οι μίσχοι προς τα πάνω ως αποτέλεσμα της επίδρασης του φωτός και της βαρύτητας.

Οι χρόνοι βλάστησης και οι ρυθμοί των φυτών που παράγουν σπόρους ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό ανάλογα με κάθε είδος. Έτσι, ο σπόρος ορχιδέας μπορεί να βλαστήσει μόνο λίγες εβδομάδες μετά την ωριμότητά του, ενώ ο σπόρος αγγουριού μπορεί να είναι για αρκετά χρόνια μέχρι την τελική του βλάστηση.

Φωτογραφίες: Fotolia - dmitrimaruta / amin268