Πόλεμος των πορτοκαλιών

Ως γειτονικές χώρες και, από πολλές απόψεις, οι αδελφοί, η Πορτογαλία και η Ισπανία είχαν επίσης τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους, τα οποία έχουν επιλύσει σε όλη την ιστορία μέσω διαφόρων αντιπαραθέσεων.

Ένα από αυτά, λίγο γνωστό ότι έχει καλυφθεί από τους Ναπολεόντειους Πολέμους, είναι ο λεγόμενος «Πόλεμος των Πορτοκαλιών».

Στο πλαίσιο του γαλλικού αποκλεισμού της Μεγάλης Βρετανίας, η Πορτογαλία - ένας παραδοσιακός σύμμαχος των Βρετανών - αρνήθηκε να διακόψει τις εμπορικές σχέσεις με το νησί, παρά το γεγονός ότι έκανε μια μικρή παραχώρηση Ναπολέων.

Ο μελλοντικός Γάλλος αυτοκράτορας είχε συμμαχία με την Ισπανία και το χρησιμοποίησε για να πιέσει την Πορτογαλία, συμφωνώντας με τον έγκυρο Ισπανό βασιλιά, Μανουέλ Γκόντο, την εισβολή του Χώρα Πορτογαλικά από ισπανικά στρατεύματα εάν η Πορτογαλία δεν συμμορφώθηκε με τον αποκλεισμό της Αγγλίας.

Η στρατιωτική εκστρατεία ξέσπασε στις 20 Μαΐου 1801 και ήταν μια στρατιωτική βόλτα από την ισπανική άποψη χάρη στο γεγονός ότι οι Πορτογάλοι δεν αντιτάχθηκαν αντοχή.

Οι ισπανικές στήλες προχώρησαν στο εσωτερικό της χώρας, προς τη Λισαβόνα, παίρνοντας τον έλεγχο ορισμένων πόλεων στη διαδρομή τους.

Όλες αυτές οι πόλεις θα επιστραφούν αργότερα στην Πορτογαλία με το εξαίρεση de, Olivenza, μια πλατεία που βρίσκεται στο σύνορο κοινό, και ότι ήταν ήδη λόγος διαφωνία μεταξύ των δύο χωρών.

Η Ολίβενζα, μέχρι σήμερα, εξακολουθεί να αποτελεί πρόβλημα για τις σχέσεις μεταξύ της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, καθώς παρόλο που στο Συνέδριο της Βιέννης του 1815 η επιστροφή αυτής της πόλης και της έδαφος στην Πορτογαλία, το εν λόγω ψήφισμα δεν τηρήθηκε ποτέ από την Ισπανία. Ωστόσο, πάντα ανατρέχετε σε αυτό το ζήτημα.

Όλες οι πόλεις που καταλαμβάνονται από τους Ισπανούς βρίσκονται στην Πορτογαλική Extremadura.

Στις 6 Ιουνίου 1801, υπογράφηκε η ειρηνευτική συμφωνία, με την οποία η Πορτογαλία περιόρισε τις σχέσεις της με τη Μεγάλη Βρετανία, και αποδέχθηκε μια κατοχική δύναμη.

Ο λόγος για την ταχεία παράδοση της Πορτογαλίας ήταν η διαφορά των διακυβευόμενων δυνάμεων. Μόνο τα ισπανικά στρατεύματα που ήταν έτοιμα να εισβάλουν στη χώρα διπλασίασαν ήδη τον αριθμό των αμυντικών Πορτογαλικά, και αυτό χωρίς να βασίζομαι στις γαλλικές ενισχύσεις που περίμεναν και που δεν μπόρεσαν να μπουν σε μάχη Λόγω της Ταχύτητα με την οποία επιλύθηκε η διαφορά.

Το όνομα "Πόλεμος των πορτοκαλιών" δίνεται από το μπουκέτο πορτοκάλια που έστειλε ο Γκόντοι στη βασίλισσα Ισπανική Μαρία Λουίζα (με την οποία φημολογείται ότι είχε σχέση) ως σύμβολο της υποβολής του Πορτογαλία.

Τον Αύγουστο του 1801, ο πόλεμος γνώρισε επίσης επιπτώσεις στις αμερικανικές αποικίες και των δύο χωρών, χωρίς μεγάλη σημασία ή επίπτωση σχετικά με το συνολικό αποτέλεσμα της αντιπαράθεσης στην Ευρώπη.

Φωτογραφία: Fotolia - stas111