Τι είναι το σύνδρομο Peter Pan;

Το 1983 ο Δρ Dan Kiley δημοσίευσε το βιβλίο «Το σύνδρομο Peter Pan: Άνδρες που δεν έχουν μεγαλώσει ποτέ». "Το σύνδρομο Peter Pan, άντρες που δεν μεγαλώνουν ποτέ."
Οι άνθρωποι που πάσχουν από αυτό το σύνδρομο είναι ανεύθυνοι, ανασφαλείς, φοβούνται τη μοναξιά, εξαρτώνται και φοβούνται να απομακρυνθούν από το ασφαλές περιβάλλον τους, γενικά το σπίτι της οικογένειας. Αυτή η παιδική συμπεριφορά τους κάνει να παίρνουν μια κυνική στάση, να ξεφεύγουν από κάθε ευθύνη και ναρκισσιστικές και εγωκεντρικές.
Θεωρούνται ειδικοί άνθρωποι, που είναι πέρα ​​από τους νόμους της κοινωνικής τάξης, πάνω από την ακαμψία του κόσμου του παλιού, που δεν θα χάσει ποτέ τη φρεσκάδα και την ευτυχία της παιδικής ηλικίας, ότι η ζωή τους θα είναι αιώνια κόμμα. Ωστόσο, η σύγκρουση με την πραγματικότητα τους κάνει να παίρνουν στάσεις αντί χειραγώγησης και εκβιασμού στους ανθρώπους γύρω τους και στην κοινωνία.
Κοινωνικά είναι διασκεδαστικοί άνθρωποι σε ταξίδια και πάρτι, προφανώς πολύ ευφάνταστοι και δημιουργικοί, αλλά ανεύθυνοι να εκπληρώσουν κάθε είδους δέσμευση ή δραστηριότητα. Μακροπρόθεσμα, αυτή η ανευθυνότητα αναγκάζει τους ανθρώπους να αποσυρθούν λόγω έλλειψης σοβαρότητας και το πληγείμενο άτομο καταλήγει να είναι μόνο του. Πολλές φορές σχηματίζουν τον δικό τους φανταστικό κόσμο.

Επιπλέον, στο συναισθηματικό πεδίο, είναι πολύ δύσκολο για αυτούς να δημιουργήσουν μια φυσιολογική και σταθερή σχέση, καθώς η χαρακτηριστική ανωριμότητα τους τους εμποδίζει κατανοήστε τα συναισθήματα ενός άλλου ατόμου, εκτός εάν βρείτε τον ομόλογό σας, ένα άτομο με σύνδρομο Γουέντυ.
Ίσως τα πιο διαβόητα παραδείγματα αυτού του τύπου συμπεριφοράς είναι ο πολυαναμενόμενος Μάικλ Τζάκσον, ο οποίος είχε διαγνωστεί και λιγότερο διαβόητος, αλλά πιο κοντά, η περίπτωση των «ninis», αφού πολλοί (όχι όλοι), εκμεταλλεύονται αυτήν την περίσταση για να πάρουν ένα κυνικό, ανεύθυνο και εξαρτώμενος; χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη τις συνέπειες του χρόνου ή τις δικές σας ανάγκες.