Έννοια στον ορισμό ABC

Η συγγνώμη είναι υπεράσπιση κάτι ή κάποιου μέσω επιχειρημάτων. Με αυτόν τον τρόπο, η απολογία ενός ατόμου αποσκοπεί να δικαιολογήσει τις πράξεις ή τις ιδέες του. Μια παραδειγματική περίπτωση είναι η διάλογος Η "Συγγνώμη για τον Σωκράτη" του Πλάτωνα, στην οποία Συντάκτης υπερασπίζεται τη μορφή του δασκάλου του. Στη σφαίρα της θεολογίας υπάρχει ένας κλάδος που στοχεύει στην αιτιολόγηση και υπεράσπιση των θρησκευτικών δογμάτων, της απολογητικής.

Η απολογητική στον Καθολικισμό περιλαμβάνει μια συζήτηση ιδεών

Όπως όλες οι θρησκείες, ο Καθολικός έχει υποστηρικτές και επικριτές. Το δεύτερο επισημαίνει τις αντιφάσεις που υπάρχουν στην Καθολική Εκκλησία. Για να αμυνθούν ενάντια σε αυτές τις επικρίσεις, οι Καθολικοί έχουν αναπτύξει μια απολογητική, δηλαδή μια άμυνα αιτιολόγηση των αρχών και των συμπεριφορών τους. Τι κανόνας γενικά, το πλησιάζω της Καθολικής απολογητικής είναι μια προσπάθεια να αντιμετωπιστούν τα ψέματα και οι ψευδείς κατηγορίες που λαμβάνονται από το δόγμα της Καθολικής Εκκλησίας.

Η χριστιανική απολογητική είναι μια άμυνα ενάντια στην κριτική και τις επιθέσεις από άλλα χριστιανικά, εβραϊκά ή ειδωλολατρικά ρεύματα

Ένας από τους πρώτους Χριστιανούς απολογητές ήταν ο Άγιος Ιουστίνος, ο οποίος τον 2ο αιώνα μ.Χ. Ιδρύθηκε στη Ρώμη α σχολείο από φιλοσοφία Χριστιανός που αντιτάχθηκε σε άλλα θρησκευτικά ή φιλοσοφικά δόγματα.

Τα λογοτεχνικά έργα του Αγίου Ειρηναίου της Λυών αποτελούν ένα δημόσια συζήτηση ιδεών ενάντια σε ένα από τα πνευματικά ρεύματα της αρχαιότητας, τον Γνωστικισμό.

Στις αρχές του 1ου αιώνα δ. Ο Άγιος Cyprian της Καρχηδόνας πολέμησε εναντίον εκείνων των Χριστιανών που είχαν παραιτηθεί από τις πεποιθήσεις και την πίστη τους μετά από πίεση από τις ρωμαϊκές αρχές.

Ο Αθανάσιος της Αλεξάνδρειας, επίσκοπος της Αλεξάνδρειας τον τέταρτο αιώνα μ.Χ. C, είναι μια πνευματική αναφορά του Χριστιανισμού

Ήταν ένθερμος υπερασπιστής του τριαδικού δόγματος και αντιτάχθηκε στον Αριανισμό, ένα χριστιανικό ρεύμα που αρνήθηκε την Τριάδα.

Ο Άγιος Αυγουστίνος του Ιπποπόλεμου έζησε μεταξύ του 4ου και του 5ου αιώνα μ.Χ. Γ και στα θεολογικά του έργα πολεμούσε εκείνους που παρεκκλίνουν από την αυθεντική πίστη, ιδίως τον Πελαγιονισμό, τον Δονατισμό, τον Αριανισμό, τον Γνωστικισμό, τους Προέδρους και τους Πρίσιλλιανους Όλα αυτά τα χριστιανικά ρεύματα θεωρήθηκαν αυθεντικά αιρέσεις από την Καθολική Εκκλησία. Αντιτάχθηκε επίσης στον Μανιχαϊσμό, μια θρησκεία Περσικής καταγωγής που εστιάζει στη διάκριση μεταξύ καλού και κακός και του οποίου ο ιδρυτής, η Μάνη, θεωρείται από τους Μανιχανούς ως ο αυθεντικός προφήτης που έστειλε Θεός.

Επί σύνθεση, οι χριστιανοί απολογητές που ανέφεραν υπερασπίστηκαν το δόγμα της εκκλησίας για να αντιταχθούν σε αυτό που θεωρούσαν αποκλίσεις από την αυθεντική πίστη.

Φωτογραφίες: Fotolia - Christian Morales / Csák István