Ορισμός της Λαϊκής Τέχνης

Η έννοια της λαϊκής τέχνης είναι πολύ ευρεία και περιλαμβάνει διαφορετικές δημιουργικές δραστηριότητες: βιβλιογραφία, ΜΟΥΣΙΚΗ, ζωγραφική, κινηματογράφος, χειροτεχνίες, παραστατικές τέχνες, γραφικές τέχνες και μια μεγάλη λίστα τρόπων, είδη και υπογένειες.

Γενικά χαρακτηριστικά της λαϊκής τέχνης

Το κύριο χαρακτηριστικό κάθε λαϊκής τέχνης είναι ο προσανατολισμός της προς το ευρύ κοινό. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι η πόλη είναι ο πρωταγωνιστής της λαϊκής τέχνης. Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι η τέχνη παραδοσιακά συνδέεται με τις κοινωνικές ελίτ και, ως εκ τούτου, με τους μειονοτικούς τομείς και, κατά συνέπεια, είναι λογικό ότι οι άνθρωποι δημιούργησαν τις δικές τους μορφές έκφραση καλλιτεχνικός.

Η έννοια του δημοφιλούς συνδέεται με την τέχνη σημαίνει ότι μια καλλιτεχνική εκδήλωση στοχεύει να συνδεθεί με την πλειοψηφία των ανθρώπων. Με αυτόν τον τρόπο, αυτή η καλλιτεχνική μορφή είναι εξαιρετικά συμμετοχική, ανοιχτή και ανοιχτή.

Το στυλ της λαϊκής τέχνης είναι συνήθως απλό και προσιτό. Έτσι, ό, τι είναι εξελιγμένο και αινιγματικό απέχει πολύ από το πνεύμα του λαϊκού. Αυτό δεν σημαίνει ότι η λαϊκή τέχνη έχει

κατηγορία κατώτερος αλλά έχει μια άλλη γλώσσα και μια διαφορετική προσέγγιση. Ας πάρουμε ένα ενδεικτικό παράδειγμα: ο κλασικός χορός είναι ελιτιστικός (εκτελείται σε θέατρα με κάποια πολυτέλεια και τα εισιτήρια είναι συνήθως ακριβά) αλλά ο δημοφιλής χορός ή η λαογραφία μπορεί να χορευτεί σε μια πλατεία και σε μια χαλαρή ατμόσφαιρα μακριά από το διατυπώσεις. Έτσι, ο χορός μπορεί να είναι ελίτ ή δημοφιλής και αυτή η διαφορά θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε οποιαδήποτε καλλιτεχνική έκφραση.

Μερικά παραδείγματα

Τα μικρά του Μεσαίωνας απαγγέλλουν ποιήματα στους δρόμους των πόλεων και η δραστηριότητά τους δεν πραγματοποιείται κανονικά σε πολυτελή παλάτια.

Αν σκεφτούμε τον κινηματογράφο, βρίσκουμε ταινίες που απευθύνονται στο ευρύ κοινό, στις οποίες προορίζεται η ψυχαγωγία του θεατή.

Στις αγορές υπάρχουν συνήθως τεχνίτες που κατασκευάζουν αντικείμενα που απευθύνονται στο ευρύ κοινό.

Στους δρόμους των μεγάλων πόλεων, είναι σύνηθες να βρίσκουμε γκράφιτι, τα οποία συνήθως παρουσιάζουν μηνύματα που σχετίζονται με την κουλτούρα των ανθρώπων.

Η ποίηση είναι ένα γένος λογοτεχνική που προσφέρει επίσης δύο πρόσωπα: ποιήματα γεμάτα σύμβολα και αριθμοί σαφώς δημοφιλή ρητορική και ποιήματα (πολλά παραδοσιακά τραγούδια είναι εμπνευσμένα από αυτά τα ποιήματα).

Παρά τις διαφορές μεταξύ του τι είναι δημοφιλές και του τι δεν είναι, μερικές φορές τα σύνορα μεταξύ των δύο εκδηλώσεων είναι θολά. Ένα παράδειγμα θα ήταν τα σειριακά μυθιστορήματα του 19ου αιώνα (εμφανίστηκαν για ανάγνωση από το ευρύ κοινό αλλά με το πέρασμα του ο χρόνος έχει αποκτήσει ένα άλλο νόημα, όπως αποδεικνύεται από τα σειριακά μυθιστορήματα του Charles Dickens ή του Victor Ούγκω).

Φωτογραφία: iStock - Jodi Jacobson

Θέματα της Λαϊκής Τέχνης