Έννοια στον ορισμό ABC

Προέρχεται από τα ελληνικά και κυριολεκτικά μέσα παρατήρηση ή εξέταση ενός πτώματος. Είναι μια ολοκληρωμένη διαδικασία στην ιατρική δικανικός, ο μόνος κλάδος της ιατρικής που δεν έχει σκοπό τη θεραπεία των ασθενών

Η μελέτη ενός πτώματος

Το πρώτο βήμα είναι η πραγματοποίηση εξωτερικής ανάλυσης του νεκρού ή του πτώματος, προκειμένου να παρατηρηθούν πιθανές διαταραχές ή ανώμαλα σημεία. Ομοίως, αυτά τα δείγματα ιστού συλλέγονται για επακόλουθη ανάλυση στο εργαστήριο. Στη συνέχεια, μία ή περισσότερες τομές γίνονται στο σώμα για να γνωρίζουν πληροφορίες σχετικά με τα οστά και τα εσωτερικά όργανα.

Η εξέταση του πτώματος είναι περιεκτική και εστιάζει σε τρία μέρη του σώματος: τον θώρακα, την κοιλιά και το γεννητικό σύστημα. Μέσα από διαφορετικές τεχνικές προχωράμε στο εξαγωγή των σπλάχνων για την αντίστοιχη εξέτασή τους.

Από ιστορική άποψη, η πρώτη αυτοψία πραγματοποιήθηκε τον 13ο αιώνα στην Ιταλία, όταν ένας γιατρός εξέτασε αρκετά πτώματα για πιθανές αιτίες επιδημίας πανώλης. Τον 18ο αιώνα η Ρωσία ενσωμάτωσε τον πρώτο

κανόνας νόμος που απαιτούσε την πρακτική των αυτοκινητοδρόμων σε περιπτώσεις που σχετίζονται με βίαιους θανάτους.

Κύριες συμπληρωματικές εξετάσεις

Πραγματοποιούνται συνήθως πέντε τύποι συμπληρωματικών εξετάσεων για τη λήψη περισσότερων πληροφοριών σχετικά με τον αποθανόντα. Έτσι, το υαλώδες χιούμορ αναλύεται σε αποφασίζω την ημερομηνία και την ώρα του θανάτου και τον εντοπισμό της παρουσίας φαρμάκων στο σώμα. Από την άλλη πλευρά, οι άλλες τέσσερις πιο συχνές συμπληρωματικές δοκιμές είναι: ανάλυση περιεχομένου γαστρική, περιεκτικότητα της ουροδόχου κύστης, πιθανές τοξικές ουσίες και ανάλυση ανοσολογικού τύπου αιματολογικός.

Κλινικός και εγκληματολογικός τύπος

Ο πρώτος είναι ο προσδιορισμός των αλλαγών οργάνων και ιστών που σχετίζονται με ασθένειες που υπήρχαν στο νεκρό άτομο, δεδομένου ότι μερικές φορές είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε πιθανά σφάλματα στο διαδικασίες γιατροί. Το δεύτερο χρησιμοποιείται ως εργαλείο δικαστική για να αποσαφηνίσει την αιτία θανάτου ενός ατόμου και συμβαίνει όταν υπάρχουν εγκληματικές ενδείξεις στο σώμα.

ο ιατροδικαστική, που ονομάζεται επίσης νομική ιατρική, σχετίζεται με ένα ευρύ φάσμα άτυπων καταστάσεων: αυτοκτονίες, ατυχήματα, δολοφονίες, ανάλυση συγγένειας κ.λπ. Οι αυτοψίες χρησιμεύουν επίσης για την εκμάθηση ιστορικών πληροφοριών (οι εικονικές αυτοψίες έχουν καταστήσει δυνατό τον προσδιορισμό των φυσικών χαρακτηριστικών ορισμένων Φαραώ της αρχαίας Αιγύπτου).

Στην ορολογία των ιατροδικαστικών γιατρών αναφέρεται μερικές φορές ότι οι «νεκροί μιλούν».

Φωτογραφία: Fotolia - necla bayraktar

Θέματα στην αυτοψία