Ισπανικό προτεκτοράτο στο Μαρόκο

ΕΝΑ έδαφος έχει τη νομική κατηγορία προτεκτοράτου όταν μια ξένη δύναμη δεν επιβάλλει μορφή κυβέρνηση αλλά περιορίζεται στην άσκηση κηδεμονίας πολιτική και οικονομικό. Αυτή η σχέση υπαγωγής είναι μια παραλλαγή του αποικιοκρατία κλασσικός. Μεταξύ του 1912 και του 1956 το Ισπανικό προτεκτοράτο υπήρχε στο Μαρόκο.

Το 1912 οι μαροκινές θρησκευτικές και πολιτικές αρχές συμφώνησαν με τις κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Ισπανίας ότι και τα δύο έθνη θα ασκήσουν κυριαρχία σε τεράστιες περιοχές του σημερινού Μαρόκου.

Οι Γάλλοι έλεγχαν την περιοχή με περισσότερα φυσικοί πόροι και οι Ισπανοί ήρθαν να ελέγξουν την περιοχή Rif όπου υπήρχαν μεταλλεία σιδήρου και άλλα μεταλλικά.

Τα δύο πρόσωπα της κυριαρχίας

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Ισπανία ήταν ανεκτική της πληθυσμός Μαροκινός. Στην πραγματικότητα, το παραδόσεις, ο Γλώσσα και η θρησκεία των κατοίκων. Ομοίως, αναπτύχθηκαν δημόσια έργα και βελτιώσεις στις υποδομές και στον τομέα της υγείας.

Η άλλη πλευρά του νομίσματος δεν ήταν τόσο ευγενική. Έτσι, εμφυτεύτηκε μια ισχυρή στρατιωτική παρουσία και το

πόροι ανθρακωρύχοι. Αυτή η κατάσταση δεν έγινε δεκτή από όλες τις φυλές ή τους Kabyles που σχημάτισαν το μαροκινό έδαφος και δημιουργήθηκαν αντάρτικες ομάδες για να αντιταχθούν στην ξένη κυριαρχία.

Για είκοσι χρόνια υπήρχαν συνεχείς συγκρούσεις μεταξύ των Ισπανών στρατιωτών και των Kabyles με επικεφαλής τον αρχηγό Abd el-Krim. Μεταξύ των πιο δυσμενών επεισοδίων για τον ισπανικό στρατό, δύο ξεχωρίζουν: η «καταστροφή Barranco del Lobo» και η «ετήσια καταστροφή». Η περίοδος των στρατιωτικών συγκρούσεων είναι γνωστή ως ο πόλεμος Rif, ο οποίος έληξε το 1927 όταν οι Ισπανοί κατάφεραν να κατευνάσουν τα κυριαρχικά εδάφη.

Αξίζει να θυμόμαστε ότι οι αξιωματικοί του ισπανικού στρατού που είχαν διοίκηση στον μαροκινό πόλεμο ήταν οι ίδιοι που οργάνωσαν το στρατιωτική εξέγερση που οδήγησε στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο (Στρατηγοί Millán Astray, Francisco Franco, José Enrique Valera, Emilio Mola και Juan Yagüe).

Το τέλος του ισπανικού προτεκτοράτου

Η στρατιωτική παρουσία των Ισπανών στο Μαρόκο δεν έγινε δεκτή από μεγάλους τομείς του Η ισπανική κοινή γνώμη και κάτι παρόμοιο συνέβη στη Γαλλία σε σχέση με το προτεκτοράτο που παρέμεινε Μαρόκο.

Ταυτόχρονα, η μαροκινή κοινωνία άρχισε να οργανώνεται πολιτικά για να εκφράσει την ενόχλησή της στην κυριαρχία δύο ξένων χωρών. Έτσι, οι εθνικοί ηγέτες εμφανίστηκαν υπέρ της ανεξαρτησίας του Μαρόκου και τόσο η Γαλλία όσο και η Ισπανία παραιτήθηκαν από τον ρόλο τους ως προστατευτικά έθνη το 1955 και το 1956 αντίστοιχα.

Φωτογραφία Fotolia: YuI

Θέματα στο ισπανικό προτεκτοράτο στο Μαρόκο