Έννοια στον ορισμό ABC

Ο δίσκος είναι α γένος Ισπανικό μιούζικαλ που προκύπτει από τον λαϊκό πολιτισμό Μελετητές αυτού έκφραση καλλιτεχνική επιβεβαιώνει ότι οι πηγές του δίστιχου πρέπει να αναζητηθούν στους δημοφιλείς στίχους των παλαιών μιμητών του Μεσαίωνας, καθώς και σε άλλες εκδηλώσεις, όπως το cuplé, το tonadilla και το flamenco. Η έννοια του copla λαμβάνει μερικές φορές άλλα ονόματα: Ανδαλουσιανό copla ή ισπανικό τραγούδι.

Κύρια χαρακτηριστικά του δίσκου

Οι στίχοι είναι τραγούδια που συνήθως αφορούν μια σειρά θεμάτων: την αγάπη σε όλες τις παραλλαγές της, την ιδέα της Ισπανίας ή της χώρας καταγωγής, τις γυναίκες και την καθημερινή ζωή των ταπεινών ανθρώπων.

Αυτοί οι τύποι τραγουδιών εκφράζουν μια ιδέα του ισπανικού τρόπου ύπαρξης, που χαρακτηρίζεται από ζωτικότητα, Χαρά και έντονα πάθη.

Αν και είναι ένα ισπανικό είδος, πρέπει να ληφθεί υπόψη η διάσταση της Ανδαλουσίας. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι διερμηνείς είναι από την Ανδαλουσία και η αισθητική και οι αξίες που μεταδίδονται είναι συνήθως Ανδαλουσίας.

Όσον αφορά τους συγγραφείς αυτών των τραγουδιών, πρέπει να επισημάνουμε τρία: Rafael de León, Antonio Quintero και Manuel Lopez-Quiroga (γνωστότερο ως maestro Quiroga). Αυτοί οι τρεις συγγραφείς του 20ού αιώνα είναι οι στιχουργοί των μεγάλων ερμηνευτών του κόπλα: Concha Piquer, Estrellita Castro, Miguel de Molina, Juanito Valderrama, Antonio Molina, Rafael Farina, Rocío Jurado, Manolo Escobar ή Lola Λουλούδια.

Λάμψη, πτώση και ανάκτηση του δίσκου

Στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, ανακτήθηκε το ενδιαφέρον για τις λαϊκές παραδόσεις της Ισπανίας (για παράδειγμα, το παράδοση προφορική, η ποίηση δημοφιλές και φλαμένκο). Αυτή η τάση επιτρέπει μια νέα ώθηση του δίστιου ως μουσικού είδους.

Κατά την περίοδο από το 1930 έως το 1960 ο δίσκος έζησε τη στιγμή της δόξας του. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι που εξηγούν αυτό το φαινόμενο

1) το ποιότητα των συγγραφέων και των διερμηνέων,

2) ραδιόφωνο και κινηματογράφος ως πλατφόρμες για τη διάδοσή του και 3) το γεγονός ότι το καθεστώς του Φράνκο χρησιμοποίησε το κόπλα ως όργανο ανάδειξης της ισπανικής παράδοσης

Από το 1960 ο δίσκος άρχισε να χάνει αποδοχή δημοφιλής. Υπάρχουν πολλές αιτίες που εξηγούν την παρακμή της, αλλά μπορούμε να επισημάνουμε δύο:

1) το κοινό ενδιαφέρεται για άλλα μουσικά στυλ, όπως ποπ αγγλοσαξονικής προέλευσης ή τραγούδι διαμαρτυρίας και

2) Η ισπανική κοινωνία έχει εξελιχθεί και συνδέει το ζεύγος με ένα απομονωμένο και αντιδημοκρατικό πολιτικό καθεστώς.

Τα τελευταία χρόνια, ορισμένοι μελετητές θεωρούν ότι το ζεύγος «ξυπνά από μια σιέστα». Αυτή η αναβίωση του δίσκου εξηγείται από διάφορους λόγους:

1) προς το παρόν δεν έχει νόημα να τον συνδέσουμε με τον Φραγκισμό, καθώς το καθεστώς εξαφανίστηκε πριν από περισσότερα από 40 χρόνια και

2) Έχουν προκύψει νέοι διερμηνείς που έχουν συγχωνεύσει το copla με άλλα μουσικά είδη.

Φωτογραφίες: iStock - deepblue4you / Pel_1971

Θέματα στην Copla