Έννοια στον ορισμό ABC

Η λέξη ομοιοπολική χρησιμοποιείται συνήθως για τον προσδιορισμό ενός τύπου δεσμού που εμφανίζεται μεταξύ των ηλεκτρονίων διαφορετικών ατόμων. Ο ομοιοπολικός δεσμός αντιπροσωπεύει την κατανομή (αρνητικών) ηλεκτρονίων σε επίπεδο που, ωστόσο, δεν είναι αρκετό για να μπορεί να μιλήσει ανταλλαγή ηλεκτρονίων μεταξύ των δύο ατόμων. Αυτοί οι δεσμοί μεταξύ ηλεκτρονίων εισέρχονται στο σφαίρα της χημικής επιστήμης.

Ο ομοιοπολικός δεσμός μπορεί να περιγραφεί, με άλλα λόγια, ως ο δεσμός που δημιουργείται μεταξύ των ηλεκτρονίων διαφορετικών ατόμων και που δημιουργεί το φαινόμενο αξιοθεατο-απόκριση που εμφανίζεται μεταξύ τους. Αυτό το φαινόμενο (ή ομοιοπολικός δεσμός) είναι αυτό που διατηρεί το σταθερότητα μεταξύ αυτών των ατόμων ενώθηκαν έτσι μέσω των ηλεκτρονίων τους.

Ξέρω εκτίμηση ότι ο όρος "ομοιοπολικός δεσμός" άρχισε να χρησιμοποιείται στις αρχές του 20ού αιώνα, πιο συγκεκριμένα το 1919, από τον Irving Langmuir. Αυτός ο επιστήμονας χρησιμοποίησε την έννοια του ομοιοπολικού για να προσδιορίσει αυτά τα ζεύγη ηλεκτρονίων που μοιράζονται ένα άτομο με τα γειτονικά του άτομα. Η σύνδεση ηλεκτρονίων μεταξύ ατόμων μπορεί να είναι απλή (όταν μοιράζεται κανείς), διπλή ή τριπλή και ούτω καθεξής σχηματίζουν περισσότερο ή λιγότερο πολύπλοκες ουσίες ανάλογα με τον αριθμό των ηλεκτρονίων και των ατόμων που σχετίζονται καθε.

Οι ομοιοπολικοί δεσμοί μπορούν να δημιουργήσουν δύο τύπους ουσιών ή κύριων υλικών: αυτές που είναι μαλακές όταν βρίσκονται σε στερεά κατάσταση, είναι μονωτές του ηλεκτρική ενέργεια, μπορεί να βρεθεί και στις τρεις καταστάσεις (υγρό, αέριο και στερεό) και έχει χαμηλή περιοχή βρασμού και τήξης σύγκριση με άλλες ουσίες. Αυτές οι ουσίες ονομάζονται "μοριακές ομοιοπολικές ουσίες". ο δεύτερος η ομάδα αποτελείται από ουσίες που είναι μόνο στερεές και δεν είναι διαλυτές σε κανένα υγρό ή ουσίαΈχουν υψηλές θερμοκρασίες τήξης και βρασμού και είναι επίσης μονωτικές. Τους γνωρίζουμε ως ουσίες δικτύου. Επιπλέον, αυτές οι ουσίες δικτύου είναι πάντα πολύ σκληρές.