Ορισμός του Πολιτισμού Paracas

Μόλις πάνω από 300 χλμ. Από την πόλη της Λίμα βρίσκεται η χερσόνησος Paracas. Ήταν σε αυτό έδαφος όπου το 1925 ο Περουβιανός αρχαιολόγος, ανθρωπολόγος και γιατρός Julio César Tello ανακάλυψε κάποιους ανθρώπινους οικισμούς αρχαίου πολιτισμός προ-Ίνκα. Αυτά είναι γνωστά ως ο Πολιτισμός Paracas, ο οποίος αναπτύχθηκε μεταξύ του Vll αιώνα π.Χ. C και II αιώνας μ.Χ. ΝΤΟ.

Σύμφωνα με τις περισσότερες έρευνες, αυτός ο πολιτισμός προέρχεται από τον πολιτισμό Chavín και είναι το προηγούμενο του πολιτισμού Nazca.

Καθημερινή ζωή

Οι διάφορες ανασκαφές που έγιναν με την πάροδο των ετών μας επέτρεψαν να γνωρίζουμε πώς ήταν η καθημερινή ζωή στον πολιτισμό Paracas. Οι κάτοικοί του είχαν εκτεταμένες γνώσεις για το εκμετάλλευση νερού και αυτό τους επέτρεψε να αφιερωθούν καλλιέργεια, ειδικά στο Πολιτισμός βαμβακιού, καλαμπόκι, Λίμα φασόλια και φασόλια (για τη βελτίωση της γονιμότητας της γης που χρησιμοποιούσαν τα περιττώματα πουλιών ως κομπόστ)

Επίσης, εκμεταλλεύτηκαν φυσικοί πόροι

της θάλασσας και κατέκτησε τις τεχνικές πλοήγησης. Δεν ήταν απομονωμένες κοινότητες, καθώς διατηρούσαν εμπορικές σχέσεις με τους λαούς που κατοικούσαν στα βουνά.

Είχαν υψηλή αίσθηση καλλιτεχνικός, η οποία είναι εμφανής στα κεραμικά και τα υφάσματα. Και στις δύο μορφές χειροτεχνίας εμφανίζονται εικονογραφικά στοιχεία με μυθολογικά όντα, όπως το αιλουροειδές αιλουροειδές και άλλα παράξενα πλάσματα.

Από την άποψη της ανθρώπινης οργάνωσης, η κοινωνία χωρίστηκε σε τρεις κύριες ομάδες: ιερείς που κυβέρνησαν στο όνομα των θεών, πολεμιστές που εκπροσώπησαν τις ευγενείς τάξεις και τους αγρότες και τεχνίτες.

Επιτύμβιες μανδύες και κρανιακές επιχειρήσεις

Σε αυτήν την κουλτούρα τα πτώματα μουμιοποιήθηκαν χρησιμοποιώντας εξελιγμένες τεχνικές. Η μούμια τυλίχτηκε σε ένα κάλυμμα που περιβάλλεται από μια σειρά ιστών και στη συνέχεια τοποθετήθηκε σε ένα ψάθινο καλάθι στη θέση του εμβρύου. Μαζί με τις μούμιες, έχουν βρεθεί αντικείμενα καθημερινής ζωής, όπως αγγεία, πανί και άλλα στολίδια. Το πακέτο που αποτελούσε τη μούμια ονομάζεται ταφικό πακέτο. Αυτά τα ερείπια βρέθηκαν στη νεκρόπολη Wari Kayan.

Η διαδικασία μουμιοποίησης ήταν πολύ παρόμοια με εκείνη της Αρχαίας Αιγύπτου. Υπό αυτήν την έννοια, τα όργανα του σώματος και του εγκεφάλου εξήχθησαν από την κρανιακή δομή και για να διατηρηθεί η μούμια σε καλή κατάσταση, χρησιμοποιήθηκαν αλεσμένο αλάτι, πίσσα, ασβέστης και άλλα συστατικά. Προηγουμένως, το μέγεθος του πτώματος μειώθηκε υποβάλλοντας το σε αργή φωτιά.

Εμφανίζονται σημάδια παρακολούθησης σε πολλά από τα κρανία που βρέθηκαν. Ήταν περίπου ένα παρέμβαση χειρουργική επέμβαση που θα μπορούσε να έχει τρεις στόχους: να θεραπεύσει τα κατάγματα στα τοιχώματα των οστών, να ανακουφίσει τους πονοκεφάλους ή να καταπολεμήσει ψυχικές ασθένειες (με αυτήν την έννοια είναι πολύ πιθανό ότι πίστευαν ότι όταν άνοιξε το κρανίο, τα κακά πνεύματα ότι προκάλεσε το κακό). Για αυτό χρησιμοποιούσαν εργαλεία από οψιανό, ασήμι και χρυσό. Εκτός από αυτές τις λειτουργίες, πραγματοποίησαν επίσης κρανιακές παραμορφώσεις.

Από τον ιατρικό τομέα, το φύλλο κόκας χρησιμοποιήθηκε ως αναισθητική ουσία.

Φωτογραφίες: Fotolia - Vadim_petrakov / Ana

Θέματα στον πολιτισμό Paracas