Ορισμός του μαγικού ρεαλισμού

Στο πλαίσιο του βιβλιογραφία Ισπανόφωνος Αμερικανός στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, ένας περιγραφικός όρος επινοήθηκε για να αναφέρεται στο λογοτεχνικό ύφος ορισμένων έργων. Αυτός ο όρος είναι μαγικός ρεαλισμός.

Ιστορικό πλαίσιο και ορισμένοι από τους εκπροσώπους του

Αυτό το λογοτεχνικό στυλ συνδέεται στενά με τον λατινικό αμερικανικό κόσμο και, παράλληλα, με το ιστορικό πλαίσιο της δεκαετίας του '60 και του '70. Εκείνη την εποχή, ο κόσμος βίωσε μια στιγμή τεχνολογικής αισιοδοξίας και, ταυτόχρονα, μια περίοδο έντασης μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης (η λεγόμενη ψυχρός πόλεμος και το αγώνας είναι δύο παραδείγματα έντασης μεταξύ των δύο εθνών). Μεταξύ των πιο σημαντικών συγγραφέων του μαγικού ρεαλισμού είναι ο Κολομβιανός Γκάμπριελ Γκαρσία Márquez, ο Γουατεμάλας Miguel Ángel Asturias, ο Αργεντινός Julio Cortázar ή ο Κουβανός Alejo Ξυλουργός.

Οι συγγραφείς του μαγικού ρεαλισμού ενσωματώνουν δημοφιλή δεισιδαιμονίες στα μυθιστορήματά τους και τις ιστορίες τους ως στοιχείο της ίδιας της πραγματικότητας.

Οι χαρακτήρες των μυθιστορημάτων ζουν στον πραγματικό κόσμο, αλλά αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος μαγεία και φαντασία. Αυτή η συγχώνευση μεταξύ μύθου και πραγματικότητας είναι η σύνθεση του μαγικού ρεαλισμού. Ο υπερφυσικός και ο λογικός συνδυάζονται φυσικά και, κατά συνέπεια, οι χαρακτήρες δεν εκπλήσσονται από ορισμένα παράξενα φαινόμενα, καθώς αποτελούν μέρος της καθημερινής τους ζωής.

Τα μαγικά στοιχεία που αποτελούν μέρος του αφήγηση (για παράδειγμα, ένας άντρας που επιπλέει σε μια εκκλησία πριν από πολλούς ανθρώπους) δεν εξηγείται ως κάτι παράξενο ή παραφυσικό, αλλά είναι εντελώς καθημερινό και φυσιολογικό.

ο περιγραφή Η πραγματικότητα έχει ένα χαοτικό συστατικό και όλα τα αισθήματα συνδυάζονται περιθώριο του ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ (ο αισθήσεις η γεύση, η ακοή ή η μυρωδιά μπορούν να γίνουν χαρακτήρες στην αφήγηση).

Ο αφηγηματικός χρόνος παραμορφώνεται, με τέτοιο τρόπο ώστε το παρελθόν και το παρόν να επαναλαμβάνονται και η χρονική διάσταση να είναι κυκλική.

Το όριο μεταξύ ζωής και θανάτου είναι θολό και οι χαρακτήρες μπορούν να πεθάνουν και στη συνέχεια να επιστρέψουν στη ζωή ως κάτι απολύτως φυσιολογικό.

Στις αφηγήσεις υπάρχει ένα ρεαλιστικό κύριο νήμα, αλλά όλα είναι τυλιγμένα σε μαγεία, ατελείωτες ζωές ή θαύματα που δεν προκαλούν έκπληξη.

Ο αναγνώστης είναι παγιδευμένος σε δύο διαστάσεις (η μαγεία και η ίδια η πραγματικότητα) και στις ιστορίες μπορεί να μπει σε έναν κόσμο που φαίνεται απομακρυσμένος και προγονικός, αλλά είναι μέρος της ζωής του Λατινική Αμερική.

Φωτογραφίες: Fotolia - MM Studio / Albert Buchatskyy