Ορισμός της βιβλιογραφικής αναφοράς

Εάν διαβάσουμε ένα δοκιμή, μια μονογραφία ή ένα ακαδημαϊκό έργο και θέλουμε να μάθουμε ποιες είναι οι πηγές πληροφοριών που χρησιμοποιούνται σε αυτά, πρέπει να συμβουλευτούμε τις βιβλιογραφικές αναφορές. Αυτές οι πληροφορίες επιτρέπουν στον αναγνώστη να γνωρίζει την ακριβή προέλευση ορισμένων συγκεκριμένων δεδομένων ή ιδεών.

Οι βιβλιογραφικές αναφορές παρουσιάζονται κανονικά στο τέλος του έργου και ακολουθώντας μια αλφαβητική σειρά των συγγραφέων που αναφέρονται. Ο σκοπός αυτού του πληροφοριακού στοιχείου είναι τριπλός. Από τη μία πλευρά, γίνεται έτσι ώστε να μην μπερδευτεί ο αναγνώστης, καθώς η δική σας ιδέα δεν είναι ίδια με την ιδέα ενός άλλου συγγραφέα. Δεύτερον, από τιμιότητα διανοούμενος που γράφει κείμενο Πρέπει να επικοινωνήσετε με ακρίβεια από πού έχετε εξαγάγει τις πληροφορίες, διαφορετικά θα μπορούσατε να κατηγορηθείτε για λογοκλοπή. Από την άλλη πλευρά, η βιβλιογραφική αναφορά είναι μια πολύ χρήσιμη πηγή πληροφοριών (για παράδειγμα, έτσι ώστε ο αναγνώστης να μπορεί να επεκτείνει τις γνώσεις του).

Τι πληροφορίες πρέπει να συμπεριλάβετε

Οι βιβλιογραφικές αναφορές πρέπει να περιλαμβάνουν πολύ συγκεκριμένα δεδομένα και να ταξινομούνται σύμφωνα με τις παραμέτρους κοινόχρηστο, καθώς δεν θα είχε νόημα για κάθε συγγραφέα να χρησιμοποιήσει τα δικά του κριτήρια για να αναλύσει λεπτομερώς το βιβλιογραφικές αναφορές.

Συνήθως τα έργα αναφοράς που αναφέρονται είναι τριών τύπων: βιβλία, περιοδικά ή ιστοσελίδες. Και στις τρεις περιπτώσεις, η βιβλιογραφική αναφορά πρέπει να περιλαμβάνει τις ακόλουθες πληροφορίες: όνομα του συγγραφέα ή συγγραφέων, τίτλος του έργου, έτος και τόπος έκδοσης και εκδότης. Ωστόσο, υπάρχουν διαφορές στο Μορφή για κάθε βιβλιογραφική αναφορά (για παράδειγμα, ο τίτλος ενός βιβλίου γράφεται με πλάγια γραφή, αλλά όχι όταν είναι ο τίτλος ενός άρθρου που εμφανίστηκε σε ένα περιοδικό). Το πιο σημαντικό πράγμα σε οποιαδήποτε βιβλιογραφική αναφορά είναι η αυστηρότητα των πληροφοριών και περιγράφεται σύμφωνα με το καθιερωμένη σύμβαση (σχετικά με τη στίξη, τη χρήση παρενθέσεων, τη σειρά παρακολούθησης, τη χρήση του πλάγιους χαρακτήρες, κ.λπ.).

Μια πτυχή που σχετίζεται άμεσα με τις βιβλιογραφικές αναφορές είναι η διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί σε σχέση με παραπομπές (ενώ οι αναφορές εμφανίζονται στο περιεχόμενο του κειμένου, η βιβλιογραφική αναφορά υποδεικνύεται στο τέλος δουλειά).

Δεν πρέπει να αναφέρονται όλες οι ληφθείσες πληροφορίες στις βιβλιογραφικές αναφορές. Έτσι, εάν η αρχική πηγή είναι ένα γράμμα, α ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ή μια άτυπη συνομιλία, όλες αυτές οι αναφορές δεν πρέπει να αποτελούν μέρος της βιβλιογραφίας.

Ενώ κάθε χώρα έχει τη δική της παράδοση Γ μεθοδολογία στο επεξεργασία βιβλιογραφικών αναφορών, τα τελευταία χρόνια το διεθνές πρότυπο ISO για τη δημοσίευση γενικεύεται. Είναι μια λογική και λογική διαδικασία, αφού έτσι είναι τυποποίηση που διευκολύνει την πρόσβαση σε πληροφορίες και γνώσεις.

Φωτογραφίες: iStock - AJ_Watt / sturti