Ορισμός των Βασιλείων της Τάιφα

Στο Γλώσσα Καστιλιανά θα αναφερθούμε στο «reinos de taifas» όταν μιλάμε για μια δομή που αποτελείται από πολλά μέρη (γενικά μια ανθρώπινη δομή), αλλά χωρίζονται μεταξύ τους από κάποιου είδους σύνορα, έτσι ώστε να μην είναι σε θέση να συνεργαστούν αποδυναμώνω. Αλλά από πού προέρχεται αυτό; έκφραση?

Τα βασίλεια της Ταΐφα ήταν το μικρό μουσουλμανικό βασίλειο προϊόν της αποσύνθεσης του Χαλιφάτου της Κόρδοβα σε έναν αστερισμό ανεξάρτητων κρατών που οφείλονταν περισσότερο στα ιδιαίτερα συμφέροντα των ηγετών τους παρά σε μια συγκεκριμένη πολιτική-κοινωνική πραγματικότητα.

Η αποσύνθεση έγινε από το έτος 1.009 μ. ΝΤΟ. με την απόθεση του χαλίφη Χισάμ Β ', μετά την οποία ακολούθησαν αρκετοί χαλίφη, μέχρι που κορυφώθηκε το 1031 με την κατάθεση, από μια λαϊκή εξέγερση, του Χισάμ Γ', του τελευταίου χαλίφη. Έτσι το χαλιφάτο καταργείται επισήμως.

Έκτοτε, λαμβάνει χώρα μια διαδικασία παρόμοια με εκείνη που συνέβαινε επίσης στο χριστιανικό πεδίο, μια φυγοκέντρηση της εξουσίας που την οδηγεί στην αποκέντρωση πρώτα σε κατακερματισμό εδαφικά αργότερα.

Αυτό σημαίνει ότι οι τοπικοί εκπρόσωποι της τοπικής εξουσίας, κάποια στιγμή έκοψαν τον δεσμό των υποτελών / πιστών που τους ενώνουν, και δήλωσαν ότι ανεξαρτησία.

Μεταξύ της πρώτης και πιο διάσημης taifa που μπορούμε να αναφέρουμε είναι αυτές της Σαραγόσα, της Βαλένθια, του Τολέδο, της Denia ή της Γρανάδας.

Οι αιτίες του εκπαίδευση των βασίλειων της Τάιφα ήταν κυρίως οι αγώνες εξουσίας ευγενών μουσουλμανικών οικογενειών, αλλά και Βρίσκουμε βαθύτερα προβλήματα, όπως ένα κοινωνικό κλάσμα φυλετικού τύπου μεταξύ των διαφόρων μουσουλμάνων αποίκων του χερσόνησος.

Απόγονοι των πρώτων κυμάτων εισβολής, είχαμε Άραβες και Μπερμπέρ, που έπρεπε να προστεθούν οι αυτόχθονες έποικοι μετατράπηκαν ή / και πολιτισμικά αφομοιώθηκαν σε κάποιο επίπεδο, αν και γενικά όχι εντελώς.

Ο κατακερματισμός του παλαιού χαλιφάτου είχε ως αποτέλεσμα μια σειρά κρατών που, μαζί, ήταν πιο αδύναμα. Αυτό ευνόησε το "reconquest"

Αυτό οφείλεται στο επάρκεια καθιερωμένο σε όλα αισθήσεις μεταξύ των διαφορετικών βασιλείων της taifa, τόσο στο οικονομικό όσο και στο πολιτιστικός, όπως στον στρατιωτικό τομέα.

Αυτό συνέπεσε με μια εποχή που, μετά τη σταθεροποίηση των συνόρων με τον χριστιανικό κόσμο στην Ιβηρική χερσόνησο, τα χριστιανικά βασίλεια Άρχισαν μια πορεία οικονομικής και πολιτιστικής ευημερίας και δημογραφικής επέκτασης, η οποία μαζί οδήγησε επίσης σε μια περίοδο ανάπτυξης Στρατός.

Η αποσύνθεση ενός μεγάλου βασιλείου σε διάφορα μέρη ήταν επομένως μία από τις αιτίες που ευθύνονται για την επιτυχία του διαδικασία ανάκτησης, επιτρέποντας στα χριστιανικά βασίλεια να επιτεθούν ξεχωριστά σε κάθε ένα από αυτά μικρά.

Δεν ήταν σταθεροί με την πάροδο του χρόνου, καθώς όταν πολεμούσαν μεταξύ τους και ενάντια στα χριστιανικά βασίλεια, αυτοί κατακτήσεις και συγχωνεύσεις μεταξύ τους, καθώς και εξαφανίσεις της taifa καθώς εξελίχθηκε η ανάκτηση πηγαίνοντας μπροστά.

Ένα παράδειγμα της αποδυνάμωσης της ταΐφα ήταν οι παρίες, οι φόροι που τους επέβαλαν τα χριστιανικά βασίλεια, μετατρέποντάς τους έτσι σε παραπόταμους.

ο εξέλιξη Οι διαφορετικές βασιλείες οδήγησαν σε τρεις ξεχωριστές φάσεις σε αυτό το στάδιο, έως ότου έπεσε το βασίλειο της Γρανάδας, το τελευταίο taifa.

Όπως σε όλες αυτές τις περιόδους, τα βασίλεια της Τάιφα ξεχώρισαν για την προοδευτική τους αποδυνάμωση, η έκφραση «βασίλεια της Τάιφα» παρέμεινε στα ισπανικά ως δείκτης της αδυναμία προκαλείται από διαίρεση.

Φωτογραφίες: Fotolia - dudlajzov

Θέματα στα βασίλεια της Τάιφα