Ορισμός της συμβατικής ευθύνης

Όταν υπογράφουμε ένα συμβόλαιο, αποκτούμε μια δέσμευση, δηλαδή, α ευθύνη υποχρεωτικός συμμόρφωση. Αυτός ο τύπος ευθύνης αναφέρεται σε καταστάσεις στις οποίες υπάρχει κάποιο είδος σύνδεσης μεταξύ δύο μερών, για παράδειγμα εργοδότη και εργαζόμενο που υπογράφουν σύμβαση εργασία ή δύο συνεργάτες που έχουν κοινή σχέση.

Βασικές έννοιες που αποτελούν μέρος της συμβατικής ευθύνης στο πλαίσιο του αστικού δικαίου

Η ιδέα της ευθύνης σχετίζεται με τις νομικές συνέπειες που αναλαμβάνονται σε σχέση με παράνομη πράξη που διαπράχθηκε από κάποιον ή όταν ο οφειλέτης παραβιάζει υποχρέωση μπροστά από έναν πιστωτή.

Υπάρχει απάτη όταν μια σύμβαση παραβιάζει εν γνώσει του, δηλαδή γνωρίζοντας ότι παραβιάζονται ορισμένες υποχρεώσεις που περιλαμβάνονται σε μια σύμβαση.

Η ενοχή υπάρχει όταν μια πράξη συμβαίνει ασυνείδητα και απρόθυμα να παραβιάσει μια ευθύνη που αναλαμβάνεται σε μια σύμβαση (για παράδειγμα, εάν υπάλληλος κοιμάται κατά τη διάρκεια της εργάσιμης ημέρας, η πράξη του είναι ένοχη αλλά όχι κακόβουλη). Προφανώς, στη σφαίρα του

σωστά Προβλέπονται διαφορετικά επίπεδα ενοχής ανάλογα με τις αρνητικές συνέπειες που προκύπτουν.

Η ευθύνη για την επιμέλεια (praestare custodiam in the ρωμαϊκός νόμος) είναι μια αμφιλεγόμενη έννοια, καθώς αναφέρεται σε γεγονότα ανεξάρτητα από τη βούληση (για παράδειγμα, κλοπή σε ένα εγκατάσταση και την επακόλουθη ευθύνη του εξαρτώμενου).

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η συμβατική ευθύνη εξαφανίζεται, καθώς θεωρείται ότι υπάρχει αιτία δύναμη μεγαλύτερη από τα εντάλματα (για παράδειγμα, μια εξαρτώμενη που αντιμετωπίζει ένοπλη ληστεία δεν χρειάζεται να φέρει καμία ευθύνη).

Το factum debitoris ή το γεγονός του οφειλέτη, ένα κριτήριο σύμφωνα με το οποίο η εκπλήρωση μιας ευθύνης πρέπει να αξιολογείται αυστηρά και όχι σύμφωνα με το πιθανές συνέπειες (για παράδειγμα, εάν συμμορφώνομαι με καλή πίστη στην πώληση ενός ζώου, αλλά στη συνέχεια το ζώο που αποκτήθηκε από τον αγοραστή ΠΕΘΑΙΝΩ).

Εξωσυμβατική αστική ευθύνη

Ως γενικό κριτήριο, εκείνο το άτομο που με απάτη ή σφάλμα προκαλεί ζημιά σε άλλο, υποχρεούται να τον αποζημιώσει. Αυτός ο τύπος ευθύνης είναι εξωσυμβατικός επειδή μεταξύ των δύο εμπλεκομένων δεν υπάρχει τύπος σύμβασης ή νομικής σχέσης που να τους δεσμεύει.

Για να βασανιστεί ένα άτομο, πρέπει να υπάρχουν τέσσερις περιστάσεις

1) δράση,

2) απάτη ή ενοχή,

3) την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ της αναληφθείσας δράσης και των συνεπειών της και

4) η βεβαιότητα της ζημίας που προκλήθηκε.

Φωτογραφία: Fotolia - jemastock

Θέματα συμβατικής ευθύνης