Ορισμός της κοινωνικής ευθύνης

Αμοιβαία δέσμευση μεταξύ των μελών μιας κοινότητας για τήρηση και σεβασμό των κανόνων

Ονομάζεται Ευθύνη Κοινωνική υποχρέωση/ δέσμευση ότι τα μέλη μιας συγκεκριμένης κοινότητας, μιας κοινωνίας, είτε μεμονωμένα, είτε ως μέρος ενός κοινωνική ομάδα, θα έχουν μεταξύ τους, καθώς και με την κοινωνία ή την κοινότητα στο σύνολό της.

Η σημασία που παρεμβαίνει ο ιδιωτικός και ο δημόσιος τομέας σε αυτήν την αλληλεπίδραση

Αυτή η ευθύνη μπορεί να συνεπάγεται ανάγκες που απαιτούνται από την κοινωνία και που είναι πολύ αναμενόμενες, επειδή πιθανώς πολλές από αυτές είναι βασικές, δραστηριότητες, μεταξύ άλλων. Εν τω μεταξύ, αυτή η ευθύνη είναι σημαντική για να προωθηθεί από όλους τους τομείς και τα επίπεδα. Το κράτος πρέπει να διαδραματίσει πρωταρχικό ρόλο στο θέμα αυτό, αναπτύσσοντας πολιτικές που αργότερα μιμούνται άλλοι, και ο ιδιωτικός τομέας, περαιτέρω Για να ενεργήσετε αναζητώντας οικονομικά οφέλη στις περισσότερες περιπτώσεις, πρέπει να γνωρίζετε ότι πρέπει επίσης να συνεισφέρετε σε αυτό εμφάνιση.

Ένα σαφές παράδειγμα που μπορούμε να αναφέρουμε από αυτή την άποψη είναι ότι στην ανάπτυξη της επαγγελματικής σας δραστηριότητας και στην απόκτηση κερδών, μην ξεχάσετε το περιβάλλον και τη φροντίδα τους. Ότι επιδιώκει την ανάπτυξή του, αλλά όχι εις βάρος του φυσικού περιβάλλοντος, καταστρέφοντας το ή θέτοντας ορισμένους κινδύνους πόροι εξαντληθεί στο μέλλον.

Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να συνεισφέρει στην άμμο του είναι η ανάπτυξη θεμελίων και οργανώσεις που εξαρτώνται από εταιρείες και των οποίων σκοπός είναι να βοηθήσουν την κοινότητα σε συγκεκριμένα προβλήματα, για παράδειγμα στον τομέα της υγεία, προσφέροντας φροντίδα και περιορισμό σε ευάλωτους τομείς και, ως εκ τούτου, απαιτούν μια ολοκληρωμένη λύση για την υγεία τους προβλήματα.

Εν τω μεταξύ, αυτή η ευθύνη μπορεί να έχει δύο μορφές, από τη μία μπορεί να είναι αρνητική, δηλαδή, υπάρχει ευθύνη κάποιου να μην ενεργήσει ή να αποτύχει, μπορεί να είναι θετικό, υπονοώντας ότι υπάρχει ευθύνη εκ μέρους κάποιου από Υποκρίνομαι.

Για παράδειγμα, όταν κάποιος από εμάς που ανήκουμε σε μια κοινωνία οδηγούμε ένα αυτοκίνητο Αναλαμβάνουμε μια υποχρέωση που είναι να προσπαθήσουμε να το ξεπεράσουμε, σεβόμενοι όλα τα σημεία και τις ενδείξεις του διαμετακόμιση; εντελώς επειδή η δράση της οδήγησης, εάν εκτελείται χωρίς τη σχετική κοινωνική ευθύνη που αντιστοιχεί μπορεί να προκαλέσει σοβαρή ζημιά στα υπόλοιπα άτομα που είναι μέρος αυτής και να μην αναφέρουμε τι μπορεί να συμβεί σε εμάς εάν το ασκούμε ανεύθυνα, η ίδια η ζωή όλων και η δική μας μπορεί να διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο εάν κοίτα ένα συμπεριφορά Απερίσκεπτη οδήγηση.

Προς το παρόν, αν και η κοινωνική ευθύνη θεωρείται μια κανονιστική αλλά όχι υποχρεωτική έννοια, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι αυτό αιτιολόγηση για να αποφύγετε την παρακολούθηση ορισμένων καταστάσεων όπως αυτές που αναφέρονται. Αυτό που επικρατεί με αυτήν την έννοια είναι η ιδέα μιας κοινωνικής σύμβασης που υπογράφεται μεταξύ των διαφόρων παραγόντων του κοινωνία, που αναλαμβάνουν να ενεργούν υπεύθυνα χωρίς να προκαλούν βλάβες στους άλλους Ενέργειες. Με άλλα λόγια, ακόμη και αν ορισμένα πράγματα δεν είναι γραμμένα, αναμένεται ότι ορισμένες ενέργειες θα πραγματοποιηθούν και θα τηρηθούν ώστε να μην περιπλέξουν τη ζωή των συμπατριωτών μας.

Προέλευση της έννοιας

Όμως η ιδέα δεν είναι καθόλου νέα, υπήρξε πολύ παρούσα από την εποχή των Ελλήνων φιλοσόφων και της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Εκείνη την εποχή ήταν σαφές ότι ο άνθρωπος έχει ορισμένα καθήκοντα που πρέπει να εκπληρώσει για τον εαυτό του και επίσης προς την κοινωνία στην οποία κατοικεί, στο μέτρο που, για να ρυθμίσει αυτό το ζήτημα, το ευθεία νόμος λογικής, η οποία θα ωθήσει τους ανθρώπους να εκπληρώσουν τα σχετικά καθήκοντα και να αποφύγουν το κακό.
Και προχωρώντας λίγο πιο πέρα ​​στο χρόνο πρέπει να επισημάνουμε το ρόλο που είχε ο Χριστιανισμός στην ανάπτυξη και προώθηση της κοινωνικής ευθύνης. Ο Χριστιανισμός προτείνει να μην ξεχνάμε ποιος έχουμε δίπλα μας, ότι η επιτυχία τους, η σωτηρία τους είναι επίσης δική μας και Ομοίως, η φιγούρα του γείτονα, του άλλου, αυτού που είναι στο πλευρό μας και αυτού που θα έρθει στο μελλοντικός. Ακόμη και ο Χριστιανισμός φροντίζει πάντα να το προστατεύει.