Ορισμός του φορολογικού νόμου
Miscellanea / / July 04, 2021
Από τη Florencia Ucha, τον Μάιο. 2013
οσωστά Φόρος, επίσης γνωστή ως η έννοια του Φορολογικός νόμος, είναι αναπόσπαστο μέρος του Δημόσιος νόμος, το οποίο με τη σειρά του εισάγεται στο Οικονομικός νόμος, και φροντίζει να μελετήσει τους νόμους από τους οποίους η τοπική αυτοδιοίκηση εκδηλώνει τη φορολογική της δύναμη με την αποστολή να το επιτύχει εισόδημα οικονομικό από πολίτες και εταιρείες, και αυτά είναι που θα σας επιτρέψουν να καλύψετε τις δημόσιες δαπάνες σε όλες τις περιοχές του κράτους.
Με άλλα λόγια, μέσω του λεγόμενου φόροι, οι οποίες είναι νομισματικές υποχρεώσεις που διατηρούνται από νόμος, το κράτος βγάζει χρήματα για να υποστηρίξει και να διατηρήσει τους διάφορους τομείς που απαρτίζουν το κράτος: δημόσια διοίκηση, και από την άλλη πλευρά εγγυάται στους πολίτες το ικανοποίηση και πρόσβαση σε υπηρεσίες όπως: ασφάλεια, υγεία, εκπαίδευση, μεταξύ των κύριων.
Εν τω μεταξύ, οι φορολογούμενοι, οι πολίτες ή τα νομικά πρόσωπα θα πρέπει να συμμορφώνονται με την πληρωμή αυτών των φόρων που ορίζονται από την εθνική νομοθεσία.
Η καταβολή ενός φόρου δεν θα συνεπάγεται, για όσους πληρώνουν, μια εκτίμηση άμεσου αποτελέσματος από το κράτος, αλλά αυτό που θα εγγυηθεί είναι ότι το άτομο θα μπορεί να έχει πρόσβαση στο εκπαίδευση και δημόσια υγεία και θα απολαύσει επίσης την προστασία που παρέχουν οι εθνικές δυνάμεις ασφαλείας, που χρηματοδοτούνται απλώς μέσω φόρων που επιβάλλονται από την κατάσταση.
Μπορούμε να βρούμε διαφορετικούς τύπους φόρων: εσωτερικός (Συναντιούνται στο εν λόγω έθνος, στις επαρχίες, στους δήμους, στις πόλεις, όπως στην περίπτωση του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ), του ακαθάριστου εισοδήματος, του φόρου εισοδήματος, μεταξύ άλλων), εξωτερικός (είναι το αποτέλεσμα του εισαγωγή, δηλαδή, η είσοδος σε χώρα αγαθών και υπηρεσιών), απευθείας (επειδή εφαρμόζονται άμεσα με αντίκτυπο στο εισόδημα ή στα ακίνητα), έμμεσος (Φτάνουν σε άτομα εκτός του φορολογούμενου, δηλαδή ο φόρος πληρώνεται από όποιον λαμβάνει ή αγοράζει αγαθά), πραγματικό και αντικειμενικό (φορολογούν άτομα ανεξάρτητα από προσωπικές συνθήκες), προσωπικά ή υποκειμενικά (Λαμβάνουν ιδίως υπόψη την ικανότητα συνεισφοράς των ατόμων, λαμβάνοντας υπόψη το εισόδημα που λαμβάνουν και τα περιουσιακά στοιχεία που διαθέτουν).
Θέματα στον φορολογικό νόμο