Ορισμός του δόγματος του Μονρόε

Το λεγόμενο δόγμα Monroe (δόγμα Monroe στα αγγλικά) οφείλει το όνομά του στον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών James Monroe και έγινε γνωστό κατά τη διάρκεια της θητείας του το 1823. Η θεμελιώδης ιδέα αυτού του δόγματος μπορεί να συνοψιστεί σε μια ιστορική φράση που έχει γίνει διάσημη: «Αμερική για τους Αμερικανούς». Ο σκοπός αυτής της δήλωσης είχε ως στόχο να εκφράσει την επιθυμία του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών: Ήπειρος Ο Αμερικανός δεν υπέστη αποικιοκρατία αλλά ότι όλες οι χώρες της ηπείρου είχαν πλήρη ανεξαρτησία. Ωστόσο, αυτός ο ισχυρισμός έκρυψε την πρόθεση των Ηνωμένων Πολιτειών να επηρεάσουν αποφασιστικά το πεπρωμένο των αμερικανικών εθνών. και επομένως το πραγματικό πνεύμα του δόγματος του Monroe ήταν να νομιμοποιήσει την επιρροή της Αμερικής σε ολόκληρη την ήπειρο.

Από τα κριτήρια του δόγματος του Monroe, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν το νομιμότηταπολιτική να καταλάβουν τα εδάφη των άλλων λαών. Αυτή η νομιμοποίηση καλύπτεται από το πίστη ότι οι Αμερικανοί έχουν καθήκον

ηθικός να παρακολουθεί τα σχέδια του Θεού, ο οποίος επέλεξε τις Ηνωμένες Πολιτείες ως έθνος να προωθήσει τις αρχές της ελευθερίας και της αυτοδιοίκησης. Κατά συνέπεια, η ιδέα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μια αποστολή που έχει ανατεθεί από τον Θεό οδήγησε στην ιδέα του "Manifest Destiny" το οποίο, αργότερα, κατέληξε να ενσωματωθεί στο δόγμα του Monroe.

Η προέλευση του δόγματος του Monroe

Το 1823 τα περισσότερα αμερικανικά έθνη είχαν κερδίσει την ανεξαρτησία τους από την Ισπανία, αλλά υπήρχε φόβος ότι άλλα ευρωπαϊκά έθνη θα προσπαθούσαν να τα υποτάξουν ξανά. Κατ 'αυτόν τον τρόπο, η πρόταση του Προέδρου Monroe αντιπροσώπευε αρχικά την ευρωπαϊκή αποικιοκρατία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν να παρουσιάζονται ως μια μεγάλη παγκόσμια δύναμη και το δόγμα του Monroe χρησίμευσε ως άλλοθι για την εφαρμογή μιας πολιτικής επέκτασης. Έτσι, το 1823 το κυβέρνηση Το Μεξικό άνοιξε τα σύνορα του Τέξας για να επιτρέψει την είσοδο Αμερικανών εποίκων και, ως αποτέλεσμα, είκοσι πέντε χρόνια αργότερα το Μεξικό έχασε το Τέξας, Νέο Μεξικό, Γιούτα, μέρος της Νεβάδας, μέρος του Κολοράντο και Καλιφόρνια προς όφελος των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίες, με αυτόν τον τρόπο, καθόρισαν τις πραγματικές προθέσεις του δόγματος Μονρό.

Ο επεκτατισμός των Ηνωμένων Πολιτειών

Με την κατάληψη ενός μεγάλου μέρους του έδαφος Μεξικάνικο, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έκαναν τίποτα άλλο παρά να ξεκινήσουν ένα στάδιο επέκτασης σε ολόκληρη την Αμερική. Μερικά από τα επεισόδια που εμπνέονται από το δόγμα του Monroe και την ιδέα του Manifest Destiny είναι τα εξής:

- Το 1867 οι Ηνωμένες Πολιτείες αγόρασαν το έδαφος της Αλάσκας από τη Ρωσία.

- Το 1898 το Πουέρτο Ρίκο έγινε μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών μετά τον πόλεμο μεταξύ Ισπανίας και Ηνωμένων Πολιτειών.

- Το 1898 οι Ηνωμένες Πολιτείες προσάρτησαν τη Χαβάη.

- Εκτός από την κατοχή νέων εδαφών, σε όλη την ιστορία παρενέβησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες στρατιωτικά σε πολλά αμερικανικά έθνη, όπως στην περίπτωση των προσωρινών επαγγελμάτων στο Ελ Σαλβαδόρ, την Ονδούρα και Νικαράγουα. Από την άλλη πλευρά, τα συμφέροντα των ΗΠΑ μετατοπίστηκαν σε σχέση με τα δικαιώματα διαχείρισης στο κανάλι του Παναμά ή σε περίπτωση ανατροπής της δημοκρατικής κυβέρνησης της Γουατεμάλας το 2004 1954.

Θέματα στο δόγμα του Monroe