Έννοια στον ορισμό ABC

Ο όρος διαχωρισμός υποδηλώνει φιλοδοξία πολιτική μιας ομάδας για να επιτύχει την αυτονομία ή την ανεξαρτησία της σε σχέση με μια πολιτική οντότητα, συνήθως α έθνος.

Η ιδέα του αυτονομισμού συνεπάγεται, με τη σειρά της, μια σειρά από πτυχές:

1) η ομάδα ατόμων που σκοπεύουν να διαχωρίσουν και να επιτύχουν μια συγκεκριμένη αυτονομία ή πλήρη ανεξαρτησία μπορεί να είναι μειονότητα ή πλειοψηφία,

2) η ύπαρξη των αυτονομιστών προϋποθέτει ότι άλλες ομάδες του ίδιου έδαφος δεν υπερασπίζονται τα ίδια ιδανικά και, κατά συνέπεια, είναι υπέρ του μη διαχωρισμού,

3) αυτό ιδεολογία Δεν συνδέεται απαραίτητα με μια συγκεκριμένη πολιτική προσέγγιση και, στην πραγματικότητα, υπάρχουν δεξιοί και αριστεροί αυτονομισμοί.

Παράγοντες που επηρεάζουν τα αυτονομιστικά κινήματα

Κανονικά δεν υπάρχει κανένας παράγοντας που να καθορίζει την επιθυμία για τη δημιουργία μιας νέας κατάστασης, αλλά υπάρχουν αρκετοί παράγοντες Αυτό παρεμβαίνει. Έτσι, υπάρχουν θρησκευτικές πτυχές, όπως συμβαίνει στη Βόρεια Ιρλανδία, όπου μια καθολική και αυτονομιστική μειονότητα αντιτίθεται στην πλειοψηφία των Προτεσταντών και των Ενωσιακών (Ο Ενωτισμός υπερασπίζεται τη διατήρηση της ένωσης μεταξύ Βόρειας Ιρλανδίας και Ευρύτερης Βρετανή). Τα περισσότερα αυτονομιστικά κινήματα βασίζονται στον συνδυασμό πολιτικών, πολιτιστικών, ιστορικών και οικονομικών παραγόντων, όπως συμβαίνει στον αυτονομισμό των Βάσκων, των Καταλανικών, της Σκωτίας ή του Κεμπέκ.

Η ιδέα του Εθνική ταυτότητα και τα αυτονομιστικά κινήματα

Η συντριπτική πλειοψηφία όλων των ομάδων υπέρ του αυτονομισμού υποστηρίζει ότι η φιλοδοξία τους βασίζεται στο Ταυτότητα από την πόλη του. Με άλλα λόγια, θεωρούν ότι ο πολιτισμός τους, η θρησκεία τους και η ιστορία τους ως συλλογικά τους κάνουν διαφορετικούς ανθρώπους και, επομένως, αυτή η διαφορά πρέπει να αντικατοπτρίζεται σε μια μορφή κυβέρνηση ανεξάρτητη και σε ένα νέο έθνος-κράτος.

Διαφορετικά παραδείγματα αποσχιστισμού

Αν και η εθνική ταυτότητα είναι το στοιχείο που ενώνει τα αυτονομιστικά κινήματα, καθένα από αυτά έχει τις δικές του ιδιοσυγκρασίες. Στην περίπτωση της Φλάνδρας, της φλαμανδικής περιοχής του Βελγίου, υπάρχει πολιτιστική σύγκρουση μεταξύ Φλέμινγκς και Βαλλονιών. Στην περιοχή του Βένετο της Ιταλίας, ο αποσχισμός ή ο αποσχισμός έχει οικονομικά θεμέλια και ιστορική συνιστώσα, καθώς αυτή η περιοχή ήταν μέρος της ανεξάρτητης Δημοκρατίας της Βενετίας.

Ορισμένα αυτονομιστικά κινήματα ισχυρίζονται ότι ένα έθνος ήταν ανεξάρτητο στην εποχή του, ακριβώς όπως συμβαίνει στο Θιβέτ, μια περιοχή που καταλαμβάνεται στρατιωτικά το 1959 και έκτοτε υπήρξε σύμφωνα με το διαχείριση Κίνα. Υπάρχουν αποσχιστικές φιλοδοξίες στις οποίες παρεμβαίνουν πολλές χώρες (ένα μέρος του κουρδικού λαού απαιτεί ένα το δικό του κράτος, το Κουρδιστάν, ένα έθνος που θα αποτελείται από εδάφη Τουρκίας, Ιράκ, Ιράν και Συρία).

Φωτογραφίες: iStock - erlucho / Kivilcim Pinar