Έννοια στον ορισμό ABC

Η εννοια του κύριος χρησιμοποιείται ευρέως στη γλώσσα μας διεύθυνση ή αναφορά με ευγένεια σε αυτόν τον ώριμο άντρα. Κανονικά όταν δεν έχουμε αυτοπεποίθηση ή δεν γνωρίζουμε ένα άτομο του φύλου αρσενικός ενήλικας, το συνηθισμένο είναι ότι χρησιμοποιούμε μια ευγενική μεταχείριση μαζί του και τον αποκαλούμε κύριε, ως ένδειξη σέβομαι σε αυτόν. Μπορούμε απλώς να τον καλέσουμε κύριε, ή εάν δεν γνωρίζουμε το όνομα ή το επώνυμό του, προσθέστε τους, για παράδειγμα, τον κ. Mario Pérez.

Είναι πολύ ασυνήθιστο κάποιος πολύ νέος να καλείται κύριος και παρόλο που δεν υπάρχει συγκεκριμένη ηλικία μετά την οποία κάποιος θα καλείται κύριος, είναι συνηθισμένο για αυτούς να το κάνουν μετά από τριάντα χρόνια.

Από την άλλη πλευρά, χρησιμοποιούμε επίσης τον όρο sir σε γραπτές επικοινωνίες ως ένδειξη τυπικότητας και ευγενική προσφορά σε αυτόν στον οποίο απευθύνεται η επιστολή... Κύριε συντάκτη, κύριε διευθυντή, για να αναφέρω μερικά παραδείγματα.

Πρέπει να σημειωθεί ότι στην περίπτωση των γυναικών, με τους ίδιους όρους που αναφέρθηκαν, το θηλυκό του Κυρία.

Αλλά αυτό δεν είναι το μόνο δουλειά ότι αυτός ο όρος έχει, αν και είναι ο πιο συνηθισμένος σήμερα, στο παρελθόν είχε άλλες αποδόσεις, αυτό συμβαίνει που χρησιμοποιήθηκε στην αρχαιότητα για να αναφερθεί σε εκείνους τους άντρες που είχαν ευγενή προέλευση ή που είχαν επιδείξει κάποια πράξη ηρωϊκός.

Επιπλέον, ο άρχοντας ήταν τίτλος ευγενείας που έδωσε σε όποιον το είχε τη δύναμη και εξουσία πάνω απο έδαφος γεωγραφική περιοχή και επίσης ανέφερε μια αξιοσέβαστη και αξιοπρεπή μεταχείριση από εκείνους που βρίσκονταν σε μια κατώτερη κοινωνική κλίμακα.

ο τσιφλίκι ήταν ακόμη ένα ίδρυμαμεσαιονικός πολύ χαρακτηριστικό αυτής της εποχής, είναι οι μονάρχες που είναι υπεύθυνοι για το διορισμό ενός ευγενή ή ενός κληρικού στο κεφάλι ενός αρχοντικού, μετά από το οποίο δωρίζει γη και σκλάβους για να το εγκαταστήσει. Ο άρχοντας είχε την απόλυτη εξουσία επί της κυριαρχίας και οι αγρότες που δούλευαν τη γη, σε πολλές περιπτώσεις, αντιμετωπίζονταν ως σκλάβοι.
Με τις νέες ιδέες προς τον 19ο αιώνα, φυσικά, αυτός ο θεσμός θα εξαφανιζόταν τελικά.