Έννοια στον ορισμό ABC

Η λέξη seed προέρχεται από το λατινικό sementis και αναφέρεται και στα δύο σπόρος ενός φρούτου ως προς οποιαδήποτε αιτία που επιτρέπει να δημιουργηθεί κάτι. Στο παράδοση Χριστιανική θρησκευτική, ο όρος σπόρος είναι πολύ παρών στην Παλαιά Θα.

Ο σπόρος στις διαδικασίες της φύσης

Εάν πάρουμε οποιοδήποτε φρούτο ως αναφορά, ο σπόρος που περιέχει είναι ο σπόρος, δηλαδή αυτός που θα επιτρέψει τη δημιουργία ενός νέου καρπού μετά από μια φυσική διαδικασία ανάπτυξης. Η ιδέα του σπόρου εφαρμόζεται εξίσου στο σπέρμα των θηλαστικών, το υγρό που παρεμβαίνει στην προέλευση ενός νέου ζωντανό ον.

Ο όρος σπόρος που εφαρμόζεται στη δημιουργία ζωής, ενός φρούτου ή ενός ατόμου, δεν χρησιμοποιείται με αυστηρά βιολογική έννοια αλλά για να δώσει να κατανοήσουμε την προέλευση των ζωτικών διαδικασιών και να δείξουμε ότι στους κύκλους της φύσης υπάρχει πάντα μια αρχική αιτία, δηλαδή ένα μικρόβιο.

Ο σπόρος στη Βίβλο

Στο Βιβλίο Από τη Γένεση 3.15 υπάρχει ένας στίχος που αναφέρεται στην εχθρότητα μεταξύ δύο σπόρων, εκείνης της γυναίκας και αυτού του φιδιού. Ο σπόρος της γυναίκας παραπέμπει στην ικανότητά της να δημιουργεί ζωή, ακόμη και τη ζωή του Μεσσία που πρόκειται να έρθει. Ο σπόρος του φιδιού εκφράζει το μικρόβιο του κακού και με αυτή την έννοια πρέπει να θυμόμαστε ότι ένα φίδι ήταν αυτός που εξαπάτησε την Εύα για να εισαγάγει τον σπόρο του κακού σε αυτήν

ανθρωπότητα. Αυτοί οι δύο βιβλικοί σπόροι έχουν διπλή σημασία:

1) είναι ένα αφηγηματικό στοιχείο μέσω του οποίου οι άνθρωποι μπορούν να γνωρίζουν την προέλευση της ανθρωπότητας από το προοπτική Χριστιανός και

2) υπάρχει σαφής διάκριση μεταξύ καλού και κακού, δύο πραγματικότητες που μπορούν επίσης να αναπτυχθούν σαν να ήταν σπόρος.

Ο σπόρος του καλού και του κακού

Αν και στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχει μια ρητή αναφορά στους δύο σπόρους, στο καλό και στο κακό, αυτές οι δύο έννοιες υπερβαίνουν θρησκεία Ο Χριστιανισμός, καθώς είναι απαραίτητοι σε όλες τις θρησκείες και τις κοσμοθεωρίες.

Χρησιμοποιώντας την ιδέα του σπόρου του καλού ή του κακού, δείχνει ότι τα καλά ή κακά πράγματα στη ζωή δεν εμφανίζονται αυθόρμητα αλλά μάλλον ότι υπάρχει μια σπορά καλών πραγμάτων σε αντίθεση με τη σπορά κακών πραγμάτων και είναι ο ίδιος ο άνθρωπος που φέρνει ως όρο έναν σπόρο ή άλλα. Όπως εκφράζεται στο ρητό Ο Ισπανός, που σπέρνει ανέμους, μαζεύει καταιγίδες.

Φωτογραφίες: iStock - thorbjorn66 / Mordolff

Θέματα σε σπόρους