Έννοια στον ορισμό ABC

Η εξέγερση είναι μια ταραχή ή εξέγερση που πραγματοποιεί μια ομάδα ενάντια σε μια αρχή.

Αποκάλυψη ότι μια ομάδα, κοινωνική, πολιτική, στρατιωτική, αντιτίθεται σε μια αρχή επειδή δεν μοιράζεται την ιδεολογία ή τις ενέργειές της

Κανονικά, και σε όλη την ιστορία έχει συμβεί στον στρατό, ως συνέπεια της αντίθεσης αυτού του σώματος στην επικρατούσα κυβέρνηση, και μετά την εκτέλεση αυτής της δράσης παίρνουν την εξουσία, και Ομοίως, η εξέγερση ηγείται από κοινωνικές ή πολιτικές ομάδες που, λόγω των ιδανικών τους ή επειδή δεν συμμερίζονται τις κυβερνητικές πολιτικές, αποφασίζουν να ξεσηκωθούν ενάντια στην εξουσία. κυβερνήτης.

Στο κοινωνικό λεξιλόγιο, υπάρχουν διάφορες μορφές διαμαρτυρίας των οποίων ο χαρακτηρισμός σχετίζεται κυρίως με τα ειδικά χαρακτηριστικά κάθε κατάστασης ή φαινομένου.

Έτσι, μιλάμε για κοινωνική εξέγερση ως ένα από τα φαινόμενα μέσω των οποίων α κοινωνική ομάδα διαμαρτύρονται και δείχνουν τη δυσαρέσκειά τους για κάτι (όπως η τιμή του φαγητού, μια κυβέρνηση, μια συγκεκριμένη κοινωνική κατάσταση κ.λπ.).

Η εξέγερση είναι μια στιγμιαία εξέγερση, η οποία δεν σκοπεύει πολύ βαθιές αλλαγές, σαν να μπορούσε να την επιδιώξει μια επανάσταση, και η οποία συνήθως πραγματοποιείται μέσω ξεκινώντας από τη χρήση βίας, δεδομένου ότι γεννιέται με κοινωνική δυσαρέσκεια μπροστά σε μια συγκεκριμένη κατάσταση, αν και πολλές εξεγέρσεις έχουν προκαλέσει αλλαγές στην αρχές.

Για να υπάρξει, η εξέγερση πρέπει να έχει έναν συγκεκριμένο τύπο οργάνωσης, αν και ελάχιστο, που υπονοεί ότι πολλά Οι άνθρωποι εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους και συμφωνούν σε αυτήν, αποφασίζουν να αναλάβουν δράση για να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν κάποια αλλαγή.

Οι εξεγέρσεις μπορεί να είναι αυθόρμητες αλλά και προσεκτικές, αν και στις περισσότερες περιπτώσεις το κοινωνική οργάνωση δεν είναι αρκετά σταθερό για να προβλέψει πολύ βαθιές αλλαγές.

Έτσι, αυτό το είδος κοινωνικό κίνημα μπορεί να εξαφανιστεί αμέσως μετά τη λήψη των ισχυρισμών (για παράδειγμα, η τιμή του ψωμιού μειώνεται) όπως και αφοπλισμός πριν συμμορφωθεί με αυτούς λόγω της κακής οργάνωσης εκείνων που τον οδήγησαν Ακρωτήρι.

Σε όλη την ιστορία μπορούμε να βρούμε άπειρες εξεγέρσεις μεγαλύτερου ή μικρότερου βαθμού που είχαν πάντα σχέση με καταστάσεις δυσαρέσκειας, αδιαθεσίας ή αδικίας.

Η έκκληση όσων αισθάνονται ότι δεν ακούγονται ή δεν γίνονται σεβαστά

Συνήθως, αυτοί που πραγματοποιούν εξέγερση είναι οι τομείς των ανθρώπων που αισθάνονται περισσότερο ευάλωτα και μη προστατευμένα λόγω κυβερνητικών πολιτικών που λαμβάνονται και που πιστεύουν ότι απειλούν τη δική τους ευεξία.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, μόνο οι αγρότες πραγματοποίησαν εξεγέρσεις, ενώ σε άλλους ορισμένους τομείς λίγο πιο ισχυροί όπως η αστική τάξη συμμετείχαν επίσης στις απαιτήσεις.

Ωστόσο, οι διαμαρτυρίες και οι κοινωνικές εξεγέρσεις τείνουν να γίνουν πολύ χαοτικές και βίαιες, γι 'αυτό και οι τομείς με αγοραστική δύναμη ανώτερη από εκείνη των κοινών ανθρώπων (όπως η αστική τάξη) και με λίγο πιο διανοητική ή εκπαίδευση Μπορούν εύκολα να εγκαταλείψουν τον ισχυρισμό εάν παρατηρήσουν ότι έχει χάσει την οργάνωσή του και έχει γίνει ριζικά πιο μολυσματικό από το αναμενόμενο.

Από την άλλη πλευρά, και εκτός των τρεχόντων πλαισίων του πολιτική, όπου πραγματοποιούνται κυρίως εξεγέρσεις ή εξεγέρσεις, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε αυτές που συνήθως συμβαίνουν σε φυλακές ή φυλακές.

Οι εξεγέρσεις στις φυλακές ως άμεση συνέπεια των επισφαλών συνθηκών κράτησης

Είναι πολύ κοινό ότι στις φυλακές και ακόμη και σε αστυνομικές μονάδες όπου στεγάζονται οι κρατούμενοι Αυτός ο τύπος χαοτικής κατάστασης εμφανίζεται όταν ορισμένοι κρατούμενοι αισθάνονται παραβιασμένοι σε ορισμένους σωστά.

Η επικινδυνότητα που χαρακτηρίζει το πληθυσμός η φυλακή και οι εγκληματίες είναι μια προσθήκη που κάνει την εξέγερση ακόμη πιο εκρηκτική όταν συμβαίνει, επειδή φυσικά, πολλοί είναι εκεί που έχουν ασκήσει το βία κατά κάποιον τρόπο, δεν φοβούνται, και πολλές φορές καταδικάζονται σε ισόβια κάθειρξη, και δεν έχουν τίποτα να χάσουν, και γι 'αυτό ταραχές και παράγουν απερίσκεπτες ενέργειες στις φυλακές.

Μία από τις πιο κοινές αιτίες των εξεγέρσεων στις φυλακές είναι συχνά οι επισφαλείς συνθήκες κράτησης, ειδικά σε εκείνα τα μέρη όπου το σύστημα φυλακών λειτουργεί με ανεπαρκή, διεφθαρμένο και βίαιο τρόπο και, στη συνέχεια, οι κρατούμενοι επαναστατούν εναντίον αυτής της κατάστασης και είναι σε θέση να παράγουν τεράστιες μάχες, μέσω επιθέσεων με όπλα, πυρκαγιές, μεταξύ άλλων δράσεων, και στις οποίες η ισορροπία των θυμάτων και των τραυματιών είναι πάντα πολύ σπουδαίος.

Δυστυχώς, πολλές φυλακές αντί να είναι χώροι που ενθαρρύνουν τη μετάνοια και τροποποιούν το συμπεριφορά αντικοινωνικές, καταλήγουν να την αυξάνουν σε πολύ υψηλά επίπεδα, είναι χώροι αναπαραγωγής για όλο και περισσότερο έγκλημα.

Ζητήματα στην εξέγερση