Ορισμός της σύγχρονης φιλοσοφίας

ο φιλοσοφία είναι ένα πειθαρχία χιλιετηρίδα που ασχολείται με τη διερεύνηση, προκειμένου να λυθούν, τα κύρια ερωτήματα που εισβάλλουν στον άνθρωπο, όπως η ύπαρξη, ηθικός, ηθική, γνώση, γλώσσα, μεταξύ άλλων.

Είναι ένας σίγουρα ολοκληρωμένος τομέας όσον αφορά τους τομείς σπουδών στον οποίο παρεμβαίνει και λαμβάνει επίσης την επιρροή άλλων επιστημών και τομέων όπως πολιτική και θρησκεία.

Φιλοσοφία που αναδύεται στην Αναγέννηση και εκτείνεται μέχρι τα τελευταία χρόνια του 20ού αιώνα και του οποίου το κύριο χαρακτηριστικό είναι η υποκειμενικότητα που εγκαθιστά μια αλλαγή στον τρόπο έρευνας σχετικά με τα κεντρικά προβλήματα ή τα θέματα της ζωής και του ανθρώπου

ο σύγχρονη φιλοσοφία γεννήθηκε στις αρχές τουαναγέννηση και η Προτεσταντική Μεταρρύθμιση μέχρι τα τελευταία χρόνια του τελευταίου αιώνα, 20ος αιώνας.

Μετά από αιώνες και αιώνες φιλοσοφίας για ζητήματα που περιορίζονται στο θεολογικό, ένα αντιδραστικό πνεύμα διαμαρτυρίας προκύπτει ενάντια στην παραδοσιακή θέση της φιλοσοφίας. Στην αρχαιότητα, το

αρχαία φιλοσοφία ξεκίνησε από την αντικειμενική πραγματικότητα για να πραγματοποιήσει φιλοσοφικούς προβληματισμούς, και, κατά τον Μεσαίωνα, η φιλοσοφία εκείνης της εποχής είχε αποφάσισε να πάρει το Θεό ως κέντρο και αναφορά, αντ 'αυτού, η άφιξη της σύγχρονης φιλοσοφίας προτείνει μια ουσιαστική αλλαγή ως συνέπεια απο εγκατάσταση υποκειμενικότητας στο κέντρο της σκηνής.

Οι αμφιβολίες που προκύπτουν σχετικά με την πιθανότητα μιας αντικειμενικής γνώσης του υλικού ή της θεϊκής πραγματικότητας, καθιστούν το πρόβλημα της γνώσης το σημείο εκκίνησης της φιλοσοφικής σκέψης.

Η αρχαία φιλοσοφία πήρε την αντικειμενική πραγματικότητα ως αφετηρία των φιλοσοφικών της στοχασμών, στο Μεσαίωνα, Θεός, ήταν η αναφορά, και στην περίπτωση της σύγχρονης φιλοσοφίας, που μας αφορά σε αυτή την κριτική, η υποκειμενικότητα είναι η βάση αυτού πρόταση.

Αμφιβολία, λόγος, διερεύνηση και υποκειμενικότητα, οι πυλώνες της

Η αμφιβολία, το έρευνα και ο λόγος είναι τα μεγάλα αστέρια και οι πυλώνες στους οποίους θα βασιστεί, και ακριβώς σε αυτά θα επιδιώξουμε να βρούμε τις βεβαιότητες για τις αμφιβολίες που προκύπτουν.

Υπήρχαν πολλά γεγονότα που συνέβησαν στο τέλος του Μεσαίωνα, και τα δύο στη σειρά κοινωνικές, πολιτικές, πολιτιστικές και φιλοσοφικές, οι οποίες θα ανοίξουν τελικά το δρόμο για το ολοκαίνουργιο νεωτερισμός.

Η ανάπτυξη του ανθρωπισμού, στο φιλοσοφικό πεδίο, προστέθηκε στην επιστημονική επανάσταση που προτάθηκε από τα συμπεράσματα του Νικόλαος Κοπέρνικος με το δικό του ηλιοκεντρική θεωρία της γης, προκάλεσε την πτώση του τρέχοντος σχολαστισμού και την αναβίωση νέων εννοιολογικών σχημάτων που απέχουν εντελώς παλιές φιλοσοφικές διαμάχες που συνήθως επιλύονταν με εντολή αρχής, πλατωνικού ή αριστοτελικού, σύμφωνα με ανταποκρίνομαι.

Ο René Descartes, πρωτοπόρος της σύγχρονης φιλοσοφίας

Ενώ, Γάλλος φιλόσοφος Ρεν Ντεκάρτες θεωρείται ως το «Πατέρας» της σύγχρονης φιλοσοφίας επειδή η σκέψη του τον οδήγησε άμεσα στη δημιουργία μιας νέας μαθηματικής επιστήμης, της αναλυτικής γεωμετρίας και επίσης στην επίτευξη του συμπέρασμα ότι για να αποφευχθεί το λάθος δεν αρκεί μόνο να έχουμε νοημοσύνη Αντίθετα, πρέπει να εφαρμόζεται σωστά, δηλαδή ναι ή ναι μιας μεθόδου, γιατί Αλλιώς η διάθεση πληροφοριών είναι άχρηστη χωρίς την παρουσία μιας μεθόδου τρέξτο.

Ο Descartes ήταν ο υποστηρικτής και πρωτοπόρος του ορθολογισμού, ένα δόγμα που υποστηρίζει ότι η πραγματικότητα είναι λογική και ότι είναι κατανοητή μόνο μέσω της χρήσης του λογικού. Ο λόγος είναι η βάση και η μέθοδος που προτείνει περιλαμβάνει τα μαθηματικά, μια ακριβή επιστήμη.

Η θεμελιώδης πρότασή του ήταν η λεγόμενη μεθοδική αμφιβολία που υπονοούσε να βάλει όλα γνώση που υπήρχε προκειμένου να βρεθούν σαφείς αρχές στις οποίες θα βασίζεται η γνώση ή η γνώση. η γνώση.

Μια φράση του, που θα περάσει στα τέκνα, σφραγίζει αυτήν τη σκέψη και τη μέθοδο: "Νομίζω, επομένως είμαι"

Η Καρτεσιανή μέθοδος πρότεινε σε όλες τις επιστήμες να αποσυνθέσουν σύνθετα προβλήματα σε απλούστερα μέρη μέχρι να βρουν τα δικά τους βασικά στοιχεία, τα οποία παρουσιάζονται στον λόγο μας με προφανή τρόπο και συνεπώς συνεχίζουν από αυτά να ανοικοδομήσουν το σύνολο συγκρότημα.

Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την επιρροή της άλλης ομάδας που συνέθεσε και ήταν αποφασιστική στη σύγχρονη φιλοσοφία και που συνόδευε τους ορθολογιστές όπως ο Descartes: οι εμπειρικοί.

Οι εμπειρικοί θεωρούσαν ως θεμελιώδη αρχή της γνώσης την αισθητηριακή εμπειρία που θα ξεκινήσει με τη γνώση

Εν τω μεταξύ, προς το τέλος του 18ου αιώνα, εμφανίζεται ένας άλλος μεγάλος φιλόσοφος, ο Immanuel Kant, ο οποίος έθεσε τον εαυτό του στο τιτανικό καθήκον να ενώσει τον Ωστόσο, ο εμπειρισμός δεν πέτυχε την επιφατική φιλοδοξία του για ενότητα στο σύνολό του, επειδή οι διαφορές μεταξύ των δύο πλευρών της σύγχρονης φιλοσοφίας συνέχισαν.

Θέματα στη σύγχρονη φιλοσοφία