Έννοια στον ορισμό ABC

Στο maelstrom των λαών και των πολιτισμών που έχουν δει τα εδάφη της Μέσης Ανατολής, οι Φιλισταίοι λάμπουν με ένα δικό τους φως, που αναφέρεται τόσο σε ιστορικές πηγές όσο και στη Βίβλο.

Οι Φιλισταίοι ήταν άνθρωποι της Εποχής του Χαλκού, των οποίων η πιθανή προέλευση φαίνεται να είναι ένας από τους λεγόμενουςλαοί της θάλασσας», Που εγκαταστάθηκε σε αυτό που είναι τώρα η Λωρίδα της Γάζας και της οποίας έχουμε νέα από τον 12ο αιώνα π.Χ. ΝΤΟ. έως το ΙΙ α. ΝΤΟ.

Ως η προέλευση και η προέλευση των λεγόμενων λαοί της θάλασσαςΕίναι επομένως δύσκολο να εξηγήσουμε την προέλευση των Φιλισταίων ως λαού πριν από τους επίλυση στη σημερινή Γάζα, αν και φαίνεται ότι το λόγος Είναι σαφές ότι βρήκε μια χώρα που θα μπορούσαν να κατακτήσουν μετά από μια αποτυχημένη αντιπαράθεση με τους Αιγύπτιους.

Οι Φιλισταίοι ήταν πολεμιστές, ένα χαρακτηριστικό που βοηθούσε η κυριαρχία τους στη σφυρηλάτηση σιδήρου, κάτι που μάλλον είχαν μάθει από τους Χετταίους.

Οι αντιπαραθέσεις τους με τους Ισραηλίτες είναι καλή απόδειξη αυτής της θρησκείας, εκτός από το ότι τους καθιστούν έναν από τους λαούς που αναφέρονται στη Βίβλο.

Πολιτικά, οι Φιλισταίοι σχημάτισαν μια ομοσπονδία πόλεων-κρατών.

Δηλαδή, δεν σχημάτισαν ποτέ ένα ενωμένο και μοναδικό βασίλειο, αν και αυτές οι πόλεις (καθεμία με τον αντίστοιχο κυβερνήτη) συνεργάστηκαν μεταξύ τους. Αυτό το μοντέλο μπορεί να βρεθεί σε άλλους αρχαίους λαούς και πολιτισμούς, μια από τις πιο γνωστές περιπτώσεις είναι η Ελλάδα (αν και με ορισμένες διαφορές).

Είναι Μονάδαπολιτιστικός και η ευκολία επέτρεψε το ομοσπονδία Φιλισταίος για να αποκτήσει μια συγκεκριμένη στρατιωτική ηγεμονία στην περιοχή, αν και Χώρα κατέληξε να είναι δορυφόρος από άλλες περιφερειακές δυνάμεις πολύ μεγαλύτερου μεγέθους και δημογραφίας, όπως η Φαραωνική Αίγυπτος ή η Ασσυρία.

Πριν από αυτό, η επέκταση των Φιλισταίων τους έκανε να κυριαρχήσουν σε μεγάλο μέρος του σημερινού Ισραήλ και του Λιβάνου.

Μαζί με την απώλεια πολιτικής αυτονομίας, η ανάμειξη με άλλους πληθυσμούς στο περιβάλλον και με τους διαδοχικούς κατοίκους της χώρας, οδήγησε τους Φιλισταίους να εξομοιωθούν, χάνοντας την κουλτούρα τους.

Αυτή η διαδικασία θα τελειώσει, περίπου, με το κατάκτηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μια εποχή που η φιλοσοφική κουλτούρα σχεδόν δεν υπάρχει πλέον ως έχει.

Έχουμε λίγα ίχνη της γλώσσας των Φιλισταίων, αν και υπάρχει υποψία ότι ορισμένες λέξεις των τωρινών Εβραϊκών θα μπορούσαν να προέρχονται από τις Φιλισταϊκές λέξεις, μέσω λέξεων δανεισμού.

Η άγνοια της φιλισταϊκής γλώσσας μας εμποδίζει να ξέρουμε αν ήταν ινδοευρωπαϊκής καταγωγής (και, ως εκ τούτου, θεωρητικός για την αυτοχθωνική καταγωγή αυτού του λαού), είτε είχε σχέση με τον Έλληνα είτε είχε άλλο ρίζα.

Παρομοίως, μόνο λίγες φιλοσοφικές επιγραφές έχουν επιζήσει, κάτι που μας εμποδίζει να ανακατασκευάσουμε Γραφή.

Φωτογραφία: Fotolia - Morphart