Έννοια στον ορισμό ABC

Στο θρησκεία καθολικός ένας φρυός είναι μέλος μιας κοινότητας ή οικογένεια θρησκευτικός που έχει κάνει όρκους φτώχεια, αγνότητα και υπακοή. Ο friar οδηγεί ένα μοντέλο ζωής σύμφωνα με τους κανόνες της κοινότητάς του.

Μερικές φορές οι όροι friar και ιερέας συγχέονται

Υπό αυτήν την έννοια, το να είσαι φιλόδοξος δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είμαστε ιερέας, καθώς η θρησκευτική κλίση δεν πρέπει απαραίτητα να προσανατολίζεται στην ιεροσύνη. Ο ιερέας ή ο ιερέας είναι αυτός που έχει λάβει το μυστήριο της ιερατικής τάξης και, ως εκ τούτου, μπορεί να γιορτάσει το δουλειά Μάζα (ο ιερέας μπορεί να είναι μέρος μιας θρησκευτικής οικογένειας ή να είναι μέρος μιας μητρόπολης).

Οι όροι μοναχός και friar είναι παρόμοιοι, αλλά καθένας από αυτούς σχετίζεται με ένα διαφορετικό ιστορικό πλαίσιο. Οι πρώτοι χριστιανοί μοναχοί έζησαν μια συνταξιούχη ζωή αφιερωμένη στον ασκητισμό, δηλαδή τον καθαρισμό του πνεύματος μέσω της αποποίησης υλικών αγαθών (Με την πάροδο του χρόνου μερικοί μοναχοί εγκατέλειψαν την μοναχική ζωή και ίδρυσαν κοινότητες που διέπονται από έναν ορισμένο κανόνα, όπως ο κανόνας του Αγ. Νεόνυμφος). Οι πρώτοι χριστιανικοί friars εμφανίστηκαν στο

Φράγκοι Φραγκισκανών, Δομινικανών, Αυγουστίνων ή Καρμελίτη ενσωματώνονται στις αντίστοιχες παραγγελίες τους

Η επιτακτική τάξη είναι στην πραγματικότητα μια θρησκευτική τάξη του οποίου ο βασικός κανόνας είναι η φτώχεια τρόπος ζωής (η λέξη επανορθωτής προέρχεται από ζητιάνο, τον φτωχό που ζει από τη φιλανθρωπία του το υπόλοιπο).

Τα μέλη των διαφορετικών τάξεων ζουν στην κοινότητα και θεωρούνται αδέλφια. Εάν η θρησκευτική κοινότητα είναι άνδρας, τα μέλη της είναι φιλόδοξοι και αν είναι γυναίκες οι αδελφές ονομάζονται πληγές.

Οι διάφορες επιτακτικές διαταγές, ειδικά εκείνες των Δομινικανών και των Φραγκισκανών, εμφανίστηκαν τον 13ο αιώνα σε μια προσπάθεια μεταρρύθμισης της Καθολικής Εκκλησίας σε νέα. πνευματικότητα και έναν πιο ταπεινό θρησκευτικό τρόπο ζωής που βασίζεται στο ιδανικό της φτώχειας.

Ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης, το αρχέτυπο του αδελφού του Μεσαίωνα

Η τάξη των Φραγκισκανών ιδρύθηκε από τον Φραγκίσκο της Ασίζης στις αρχές του 13ου αιώνα. Αυτός ο αδελφός προήλθε από μια πλούσια οικογένεια που ήταν αφιερωμένη Εμπόριο υφασμάτων και στα χρόνια του νεολαία Του άρεσε να ντύνεται κομψά και να απολαμβάνει υλικά υλικά. Αφού έλαβε την κλήση του Θεού, ο Φραγκίσκος εγκατέλειψε όλο τον πλούτο και τις ανέσεις του και έδωσε τον εαυτό του εντελώς σε εκείνους που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη.

Η θρησκευτική πρόταση που υποστήριξε βασίστηκε στην ταπεινή ζωή και στα ιδανικά της φτώχειας των Ευαγγελίων. Με λίγους οπαδούς ίδρυσε την τάξη των Φραγκισκανών και αργότερα συνεργάστηκε με την Clara de Asís έτσι ώστε να ιδρύσει τη γυναικεία τάξη των φτωχών Clares. Μέσα σε λίγα χρόνια οι Φραγκισκαννοί φρύλοι εξαπλώθηκαν σε όλη την Ιταλία, τη Γαλλία και την Ισπανία.

Ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης ονόμασε την τάξη του με τον όρο «μικροί φρουροί», καθώς με αυτόν τον τρόπο ήθελε να υπογραμμίσει την ιδέα του σεμνότητα μεταξύ των μελών της κοινότητάς σας.

Φωτογραφία: Fotolia - Comugnero Silvana