Παράδειγμα διαβάθμισης ή κορύφωσης

Η διαβάθμιση, γνωστή και ως κορύφωση, είναι μια επαναλαμβανόμενη μορφή λόγου που επηρεάζει τη λογική στην κατανόηση των εκφράσεων και αποτελείται από την ανοδική ή φθίνουσα εξέλιξη του ιδέες. Με άλλα λόγια, η αφήγηση θα προχωρήσει από αυτό που είναι μεγαλύτερο σε μήκος ή μέγεθος σε αυτό που είναι μικρότερο, ή από το πιο πολυάριθμο έως το λιγότερο πολυάριθμο ή το αντίστροφο.

Στην αρχή, αποτελούσε μόνο μια αλυσίδα αποκλειστικά που περιελάμβανε λέξεις, αλλά με την πάροδο του χρόνου, αυτό Η αποκλειστικότητα έσπασε και αναμιγνύει έννοιες μεγέθους και σχήματος, ξεκινώντας από ένα καρπούζι, πηγαίνοντας σε ένα πεπόνι, από εκεί σε ένα μήλο και τελειώνοντας με ένα λεμόνι, με αυτόν τον τρόπο η «αλυσίδα» ήταν ακόμη σεβαστή, αλλά δεν ήταν μόνο μια λίστα που υπήρχε αυτή η διαβάθμιση από πολλά έως πιο λιγο. Όλα αυτά φαίνονται από σημασιολογική και λογική άποψη γιατί για ό, τι μπορεί να μας φαίνεται μεγάλο σε ένα κοινό επίπεδο, ίσως για τα μάτια του συγγραφέα μπορεί να φαίνεται μικρό. Δηλαδή, ίσως για έναν εραστή τα μικρά μάτια της φίλης του είναι μεγαλύτερα από το ίδιο το σύμπαν, όλα είναι εντελώς υποκειμενικά, ο κανόνας δεν τηρείται όπως ήταν.

Ωστόσο, οι λογοτεχνικοί καθαριστές πιστεύουν ότι το Gradation, ως μια ρητορική μορφή που εφαρμόζεται στην επίπονη εργασία, είναι ένας ιδιαίτερα δύσκολος πόρος. Η συχνή και περίπλοκη χρήση του προδίδει πάντα τον εξαιρετικά προικισμένο συγγραφέα, ειδικά όταν συνδυάζεται με ειρωνεία. αν είναι περισσότερο, ονομάζεται κορύφωση. αν είναι μικρότερο, το anticlimax. Δηλαδή, όσο περισσότερα στοιχεία είναι έμμεσα στη χρήση αυτού του πόρου, τόσο καλύτερη θα είναι η δουλειά στην οποία θα χρησιμοποιηθεί.

Σήμερα, η λέξη κορύφωση χρησιμοποιείται πιο συχνά για να δηλώσει το αποκορύφωμα της διαδικασίας συσσώρευσης εκφραστικών αποτελεσμάτων που προέρχονται τόσο από τον τρόπο έκφρασης όσο και από την επιλογή και τη ρύθμιση άλλων δομικών στοιχείων όπως δράσεις, χαρακτήρες, χωρικά δεδομένα και προσωρινός. Συνολικά, είναι η ανάδειξη της αφήγησης, στην αρχαιότητα που δίνεται μόνο στα ποιήματα.

Παραδείγματα διαβάθμισης ή κορύφωσης:

Εδώ είναι μερικά παραδείγματα της λογοτεχνικής διαβάθμισης.

- (...) Στο έδαφος, σε καπνό, σε σκόνη, σε σκιά, σε τίποτα.

Γκόνγκορα.

Όπως μπορείτε να δείτε, ο Góngora, πλοίαρχος της ισπανικής πένας στην Ισπανική Χρυσή Εποχή, κάνει εξαιρετική χρήση αυτού του σχήματος, ξεκινώντας από το σύνολο, που είναι "η γη" ως ψηλαφητή ουσία και όχι σαν τον πλανήτη, και ήταν εξευτελιστικό σε τίποτα, περνώντας από όλα τα κράτη ότι αυτή η γη μπορεί να παρουσιαστεί στο φυσικό επίπεδο, με αυτόν τον τρόπο το αφηρημένο συναίσθημα γίνεται βαθύτερο από το να λέμε: "Είμαι τίποτα".

Ακολουθούν άλλα παραδείγματα με το ίδιο νόημα της ύπαρξης σε διαβάθμιση:

- Ο αριθμός των ωρών και ημερών,

εβδομάδων και μηνών οι εξαπατήσεις,

των χρόνων και των αιώνων η επιμονή,

οι απογοητεύσεις δεν πρέπει να σας βελτιώσουν.

γιατί δεν θα κατακτήσουν τους πόθους μου

ώρες, ημέρες, εβδομάδες, μήνες και χρόνια.

Γκόνγκορα.

-Και σε σκέφτομαι περισσότερο κάθε χρόνο, κάθε μήνα, κάθε εβδομάδα, ημέρα, ώρα, οι σκέψεις μου σε ακολουθούν.

Με τον ίδιο τρόπο που είχε γίνει αντιληπτό στο παρελθόν, η διαβάθμιση δίνει μια κομψή περικοπή όταν είναι γνωστό ότι χρησιμοποιείται, και με το συνδυασμό περισσότερων αριθμών αποδεικνύεται εντελώς εξαιρετικό.