Έννοια στον ορισμό ABC

Το doxa και η επιστημή, δύο μορφές γνώσης

Φιλόσοφοι όπως ο Παρμενίδης και ο Πλάτωνας έχουν ήδη διακρίνει τη γνώμη και την πραγματική γνώση. Τόσο το ένα όσο και το άλλο είναι τρόποι γνώσης της πραγματικότητας. Το doxa ή η γνώμη γίνεται πρωταρχική κατηγορία της ανθρώπινης κατανόησης και μέσω αυτής μπορούμε να εκφράσουμε πώς αισθανόμαστε για κάτι (λέμε ότι μας αρέσει το άνοιξη ή ότι δεν μας αρέσουν οι βροχερές μέρες). Το episteme είναι η πραγματική γνώση της πραγματικότητας και με αυτό υποδεικνύουμε πώς τα πράγματα είναι με μη προσωπικά κριτήρια.

Για το παιδί που έχει σκέψη μαγική μια μπάλα μπορεί να κινηθεί επειδή θέλει να κρυφτεί από άλλα παιχνίδια, αλλά σύμφωνα με την ορθολογική σκέψη το κίνηση της μπάλας εξαρτάται από τη μάζα, το ταχύτητα, τριβή ή αδράνεια, μετρήσιμα ζητήματα που θεωρούνται αληθή.

Γνώμη στον δημοσιογραφικό κόσμο

Ένας δημοσιογράφος που γράφει για γεγονότα πρέπει να πει τι συνέβη, πότε, πώς και γιατί. Η προσέγγισή σας στα νέα πρέπει να είναι κοντά στην αλήθεια των γεγονότων. Από την άλλη πλευρά, εάν ο δημοσιογράφος γράφει ένα άρθρο γνωμοδότησης, τα λόγια του δεν χρειάζεται να τηρούν αντικειμενικά κριτήρια.

Περιλαμβάνει ένα από τα παραδοσιακά δημοσιογραφικά είδη που διακρίνονται από την παρουσίαση μιας προσέγγισης για ένα θέμα ενδιαφέροντος, από ένα προσωπικότητα ή α μεσο ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ που καυχιέται εξουσία στην κοινωνία στην οποία ανήκουν.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το leitmotif του είδους γνώμης είναι βρείτε τις αιτίες που προκαλούν ορισμένα γεγονόταΜε άλλα λόγια, το σημαντικό πράγμα δεν θα είναι αυτό που συνέβη, αλλά τα σχόλια που μπορεί να κάνουν κάποιοι σχετικά με τις ειδήσεις. Από τον περασμένο αιώνα, οι στήλες γνώμης των διαφόρων μέσων χρησιμοποιούνται για την ενίσχυση της συντακτικής γραμμής που διατίθεται στα εν λόγω μέσα.

Κάθε άρθρο γνωμοδότησης πρέπει να έχει τα ακόλουθα τέσσερα στοιχεία: διατριβή, επιχειρήματα, συμπεράσματα και παρουσίαση μιας εικόνας που απεικονίζει το θέμα στο οποίο διατυπώνεται η γνώμη.

Από την πλευρά του, κοινή γνώμη είναι η έννοια που χρησιμοποιείται ευρέως για τον προσδιορισμό του να σκεφτόμαστε ορισμένα θέματα γενικού ενδιαφέροντος με τα οποία συμφωνούν τα περισσότερα άτομα.

Δεν είναι όλες οι απόψεις εξίσου έγκυρες και αξιοσέβαστες

Αν μου αρέσει το μπλε και ο φίλος μου του αρέσει το κίτρινο, και οι δύο απόψεις έχουν την ίδια ισχύ και δεν είναι λογικό να πούμε ότι η μία αξιολόγηση είναι καλύτερη από την άλλη. Ωστόσο, σε ορισμένα ζητήματα υπάρχουν απόψεις που δεν φαίνονται πολύ αξιοσέβαστες (η υπεράσπιση της δουλείας ή της αιτιολόγηση απο βία είναι δύο συγκεκριμένα παραδείγματα απόψεων που έχουν πολύ συζητήσιμη ισχύ).