Ορισμός της συνταγματικής μοναρχίας
Miscellanea / / July 04, 2021
Από την Cecilia Bembibre, τον Ιανουάριο 2012
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η συνταγματική μοναρχία είναι μια μαλακή μορφή μοναρχίας, δεδομένου ότι υποθέτει ότι η εξουσία του βασιλιά ελέγχεται βασικά από το νόμος ανώτατο ή Σύνταγμα της περιοχής που κυβερνάται, δηλαδή, η δύναμη του μονάρχη υπόκειται στη Magna Carta.
Μορφή διακυβέρνησης στην οποία ο μονάρχης δεν έχει απόλυτη εξουσία αλλά υπόκειται σε ό, τι αναφέρεται στο σύνταγμα του έθνους του
Η συνταγματική μοναρχία είναι πολύ πιο σύγχρονη από την απόλυτη μοναρχία δεδομένου ότι το πρώτο προκύπτει ως απάντηση στο κατάχρηση εξουσίας ότι το δεύτερο αντιπροσώπευε σε πολλά μέρη του κόσμου, ειδικά σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες.
Θεωρείται κατά περίπτωση ως ένα ενδιάμεσο βήμα μεταξύ της απόλυτης μοναρχίας και της κοινοβουλευτικής μοναρχίας επειδή ο βασιλιάς περιορίζεται στις ενέργειές του σύμφωνα με τον ανώτατο νόμο.
Ας αναθεωρήσουμε, η μοναρχία είναι μια μορφή κυβέρνησης στην οποία η κυριαρχία ασκείται από ένα άτομο που την λαμβάνει με ζωή και κληρονομικό χαρακτήρα. την απόλυτη μοναρχία που επικράτησε σε πολλές πολιτείες από τον Μεσαίωνα και μέχρι τον 18ο αιώνα με τα πρώτα μικρόβια του
κίνηση Φωτιστικό, χαρακτηρίστηκε επειδή η δύναμη του μονάρχη δεν περιοριζόταν από τίποτα ή από κανέναν, αντιπροσώπευε την ανώτατη και μοναδική εξουσία, Θεωρήθηκε ακόμη και ότι η δύναμή του προήλθε απευθείας από τον Θεό και δεν μπορούσε να απειληθεί από αυτήν την κατάσταση, γιατί φυσικά, θα ήταν απλώς να πάει εναντίον του Θεού.Η απώλεια εξουσίας της απόλυτης μοναρχίας μπροστά στις νέες ιδέες του Διαφωτισμού
Με την άφιξη νέων φιλοσοφικών και πνευματικών θέσεων που άρχισαν να επικεντρώνονται στις έννοιες της ελευθερίας και ισότητα Πριν από το νόμο, η απόλυτη μοναρχία άρχισε να θεωρείται ως μια παλιά και λοξή πρόταση και κατά συνέπεια άρχισε να θολώνει μπροστά στο φράγμα των νέων ιδεών.
Άρχισε να θεωρείται αδιανόητο ότι ένα άτομο άσκησε όλη την εξουσία και πήρε αποφάσεις χωρίς να συμβουλευτεί κανέναν και ακόμα περισσότερο, ότι σε αυτήν την ενέργεια δεν είχε κανέναν τύπο ελέγχου που θα τον περιοριζόταν όταν οι αποφάσεις παραβίαζαν τις ελευθερίες άτομο.
Η συνταγματική μοναρχία είναι ένας τύπος διακυβέρνησης στον οποίο ο μονάρχης εξακολουθεί να υπάρχει αλλά το ίδιο κατέχει μια δύναμη που θεωρείται ότι χορηγείται από τον λαό (όχι πλέον από τον Θεό) και επομένως δεν είναι δύναμη απόλυτος.
Επιπλέον, η ιδέα ενός συντάγματος θέτει τα θεμέλια έτσι ώστε η άσκηση αυτής της εξουσίας να μπορεί να ελέγχεται και να κατευθύνεται πολύ περισσότερο από ό, τι σε περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει νόμος για σεβασμό.
Η συνταγματική μοναρχία υπήρχε πριν από τη Γαλλική Επανάσταση στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Εκεί, η εξουσία του βασιλιά περιορίστηκε από την παρουσία άλλων θεσμών, ιδίως του Κοινοβουλίου (που σήμερα θα εκπροσωπούσαν, δεδομένου του κατανομή αρμοδιοτήτων απο Δημοκρατία, στο νομοθετική εξουσία).
Αυτό το Κοινοβούλιο είχε επαρκή εξουσία στο Ηνωμένο Βασίλειο, αποτελούμενο από ευγενείς και αστούς υψηλής οικονομικής δύναμης, για να αμφισβητήσει και ακόμη και να αρνηθεί τις αποφάσεις που οι βασιλιάδες ήθελαν να πάρουν εάν δεν συμφωνούσαν με τις ιδέες τους τα δικά.
Από την άλλη πλευρά, η συνταγματική μοναρχία ήταν η πρώτη μορφή διακυβέρνησης που εμφανίστηκε στη Γαλλία μετά τη Γαλλική Επανάσταση όταν Οι επαναστάτες συμφώνησαν να συμφωνήσουν με τον σημερινό βασιλιά σε μια κοινή δύναμη που βασίζεται στον σεβασμό ενός εθνικού συντάγματος που υπαγορεύεται από τα κράτη Γενικός.
Όταν αυτή η μορφή διακυβέρνησης δεν λειτούργησε στη Γαλλία, τα γεγονότα κατέληξαν να εξαφανίσουν τη μοναρχία σε αυτήν τη χώρα.
Η συνταγματική μοναρχία σήμερα
Σήμερα βρίσκουμε πολλές περιοχές του κόσμου στις οποίες η συνταγματική μοναρχία συνυπάρχει με δημοκρατικές μορφές διακυβέρνησης.
Αυτό συμβαίνει επειδή θεωρείται ότι η μοναρχία είναι μέρος της παράδοσης αυτής της χώρας, για παράδειγμα όπως συμβαίνει στο Ηνωμένο Βασίλειο, στην Ισπανία, στη Δανία, στις χώρες Χαμηλή, στη Σουηδία, στη Νορβηγία, σε ορισμένες περιοχές της Νοτιοανατολικής Ασίας και σε όλες τις περιοχές που αποτελούν μέρος της Κοινοπολιτείας (Καναδάς, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, και τα λοιπά.).
Σε αυτές τις χώρες, η μοναρχία μοιράζεται την κυριαρχία με τον λαό, γι 'αυτό επιτρέπεται στον τελευταίο να εκλέξει πολιτικό εκπρόσωπο μέσω της δημοκρατικής άσκησης της ψηφοφορίας.
Το Μονακό ή το Πριγκιπάτο του Μονακό είναι μια κυρίαρχη πόλη-κράτος, που βρίσκεται στη Δυτική Ευρώπη, μεταξύ της Μεσογείου και της οι γαλλικές Άλπεις, οι οποίες σύμφωνα με το σύνταγμά της διέπονται από τη συνταγματική μοναρχία κληρονομικός.
Ο σημερινός μονάρχης είναι ο πρίγκιπας Άλμπερτ Β ', που ανήκει στη δυναστεία Grimaldi, ο οποίος ήρθε να κυβερνήσει το κράτος από τα τέλη του 13ου αιώνα.
Ενώ ο Serge Telle είναι ο υπουργός κράτους που ασκεί εκτελεστικά καθήκοντα, προεδρεύει του διοικητικού συμβουλίου, έχει στην τροχιά της την αστυνομία, μεταξύ άλλων επαγγελμάτων, σύμφωνα με τις διατάξεις του συντάγματος του Χώρα; Διορίζεται από τον Πρίγκιπα και εξαρτάται από αυτόν.
Θέματα στη συνταγματική μοναρχία