Έννοια στον ορισμό ABC

Η ωρίμανση είναι γνωστή ως η διαδικασία με την οποία οποιαδήποτε ζωντανό ον μεγαλώνει και αναπτύσσεται μέχρι να φτάσει στο αποκορύφωμά του πληρότητα. Η ωρίμανση είναι μια διαδικασία επειδή δεν συμβαίνει από τη μια στιγμή στην άλλη, αλλά συμβαίνει από την απελευθέρωση ορισμένων γεγονότων και στοιχείων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ωρίμανση μπορεί να διαρκέσει σύντομες στιγμές (όπως για παράδειγμα σε ορισμένα έντομα) ενώ σε άλλα ζωντανά όντα μπορεί να χρειαστούν χρόνια (όπως για παράδειγμα, οι άνθρωποι).

Μπορούμε να πούμε ότι όλα τα ζωντανά πλάσματα περνούν από μια διαδικασία ωρίμανσης που τους κάνει να βγουν από την πιο εύθραυστη και ευάλωτη σκηνή τους να γίνουν πλήρως και πλήρως ανεπτυγμένα όντα που μπορούν να φροντίσουν για τον εαυτό τους και να αφήσουν τους απογόνους τους να διατηρήσουν το είδος. Στην περίπτωση των ανθρώπων, η ωρίμανση είναι μια πολύ περίπλοκη διαδικασία καθώς περιλαμβάνει έννοιες και ζητήματα όχι μόνο φυσική ή βιολογική αλλά και κοινωνική και πολιτιστική που επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο με τον οποίο το άτομο πηγαίνει σχηματίζοντας το δικό του

Όταν μιλάμε για την ωρίμανση του ανθρώπου, οι ειδικοί έχουν σημειώσει διαφορετικά στάδια. Το πρώτο είναι το Παιδική ηλικία (επίσης υποδιαιρείται σήμερα σε πολλές παιδικές ηλικίες), εκείνη στην οποία τα παιδιά παιδιά είναι ανυπεράσπιστοι, εύθραυστοι και πρέπει να βοηθηθούν από ενήλικες για να επιβιώσουν. Η παιδική ηλικία θεωρείται ότι είναι έως και 10 χρόνια, οπότε το παιδί μπαίνει στο στάδιο της εφηβείας και πριν από την εφηβεία. Σε αυτό το σημείο αρχίζουν να αναπτύσσουν μια συγκεκριμένη αυτονομία και προσπαθούν να αμφισβητήσουν τον κόσμο γύρω τους. Η εφηβεία είναι ίσως το τελευταίο μέρος της ωρίμανσης, εκείνο στο οποίο το άτομο τελειώνει σχηματίζοντας την ταυτότητά του, τα ενδιαφέροντά του και αντιμετωπίζει φόβους, ανασφάλειες κ.λπ. για να μπείτε τελικά στην ενηλικίωση.

Ωστόσο, αυτό ταξινόμηση Σε στάδια είναι πολύ άκαμπτο και σήμερα η ανθρώπινη κοινωνία παρουσιάζει πολλές παραλλαγές σε αυτές. Υπό αυτήν την έννοια, υπάρχουν κοινωνίες στις οποίες το παιδί θεωρείται ενήλικος μετά την ηλικία των 10 και άλλες στις οποίες δείχνουν οι νέοι χαρακτηριστικά της ανωριμότητας και της εφηβείας ακόμη και μετά από 25 χρόνια. Αυτό αντιπροσωπεύει σημαντικές αλλαγές με την ιδέα της ωρίμανσης και ως εκ τούτου η ίδια η ιδέα πρέπει να αναλυθεί προσεκτικά σε κάθε περίπτωση.