Ορισμός του θρησκευτικού γάμου

ο γάμος ειναι ενα εκ των ιδρύματα κοινωνικός το παλαιότερο της ανθρωπότητας και αυτό σημαίνει νομική ένωση μεταξύ άνδρα και γυναίκας βάσει μιας σειράς δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που πρέπει να τηρούνται από τους συζύγους.

Γάμος που γιορτάζεται υπό το βλέμμα της θρησκευτικής πεποίθησης που έχει το ζευγάρι μετά την ολοκλήρωση της κοινωνικής τους ένωσης

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στη δυτική κουλτούρα τα ζευγάρια επιλέγουν να παντρευτούν αστικά και θρησκευτικά, δηλαδή, πρώτα καθορίζουν την αστική τους ένωση, η οποία είναι αυτή που συνάπτεται σύμφωνα με το νόμος πολιτικό που αντιστοιχεί και στη συνέχεια, σε περίπτωση πιστών πιστών μιας θρησκείας, πραγματοποιούν μια θρησκευτική ένωση που είναι γνωστή ως θρησκευτικός γάμος και έτσι νομιμοποιεί την εν λόγω ένωση στα μάτια του Θεού στον οποίο πιστεύουν ένθερμα.

Υπογράφεται από τον σεβασμό των δογμάτων και των κανόνων της εν λόγω θρησκευτικής πίστης

Το κύριο χαρακτηριστικό που συνοδεύει αυτόν τον τύπο ένωσης είναι αυτό σε αυτό

Θα επικρατήσουν τα δόγματα της θρησκείας στην οποία ανήκουν τα συμβαλλόμενα μέρη τους: Καθολικά, Εβραϊκά ή Ισλαμικά.

Για την καθολική θρησκεία, ο γάμος είναι ένα μυστήριο που θα καθιερώσει για τη ζωή μια στενή συμμαχία μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας, από τη στιγμή που που γιορτάζουν την ένωσή τους γίνονται μια κοινότητα με κύριο σκοπό τη δημιουργία ένα οικογένεια από τα οποία θα εκπαιδεύονται τα παιδιά που δημιουργούν το ζευγάρι.

Σκοποί και απαιτήσεις του καθολικού γάμου

Ο θρησκευτικός γάμος για Καθολικούς βασίζεται σε τρεις πυλώνες, την ενότητα, αναπαραγωγή και αδιαλυτότητα.

Η πρώτη προϋπόθεση για τη διεξαγωγή της θρησκευτικής ένωσης υπό την Καθολική τελετή είναι η νύφη και ο γαμπρός ανύπαντρη και έχουν προηγουμένως λάβει το μυστήριο του βαπτίσματος, πρέπει να το αποδείξουν μέσω ενός πιστοποιητικό.

Εν τω μεταξύ, το ζευγάρι που πρόκειται να κάνει αυτό το βήμα πρέπει να ολοκληρώσει ένα μάθημα ειδική, που ονομάζεται προγαμιαία, πριν εκπληρώσει αυτό το μυστήριο, χωρίς αυτό δεν θα είναι σε θέση να συνάψουν το Σύνδεσμος.

Σε αυτό το μάθημα, καθοδηγούνται και δείχνουν επίσης πώς πρέπει να είναι η σχέση και η ζωή που χτίζουν από την άδεια του Θεού.

Μια ένωση για τη ζωή και αδιάλυτο

Κατά συνέπεια, ότι αυτός που νομιμοποιεί την ένωση των συμβαλλομένων μερών είναι ο Θεός, ο εορτασμός του ίδιου γίνεται ο τόπος κατοικίας του Θεού, δηλαδή, στην Εκκλησία και διοικείται από εκπρόσωπο του Θεού, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του παπάς.

Στο προαναφερθέν τελετουργικό, το ζευγάρι που συμμετέχει καθιερώνει μια δέσμευση σέβομαι αμοιβαία και προς τις υποχρεώσεις που τους επιβάλλει η θρησκεία.

Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι αυτή η ένωση είναι αδιάλυτη και μόνο ο θάνατος ενός από τους συζύγους μπορεί να την διακόψει και επίσης ότι η Η Καθολική Εκκλησία αναγνωρίζει μόνο την ένωση ανθρώπων διαφορετικών φύλων, δηλαδή δεν αναγνωρίζει θρησκευτικό γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων, όπως συμβαίνει. επιτρέπει τον πολιτικό γάμο, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει αποδεχτεί και άνοιξε τις πόρτες για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια να επισημοποιήσουν τα συνδικάτα τους από με αυτόν τον τρόπο.

Τελετές, χρήσεις και έθιμα

Από την άλλη πλευρά, οι χρήσεις και παραδόσεις της ένωσης αναγκάζει το παρατήρηση από διάφορα ζητήματα, μεταξύ των οποίων είναι: ότι η νύφη χρησιμοποιεί ένα λευκό φόρεμα, που συμβολίζει την αγνότητα, χρησιμοποιεί ο άντρας ένα κοστούμι, οι γονείς και των δύο ασκούν το ρόλο των παππούδων / νονών του συνδέσμου και τα δαχτυλίδια ανταλλαγής ζευγαριών ως σφραγίδα του Ενωση.

Συνήθως, η νύφη μπαίνει στην εκκλησία χέρι-χέρι με τον πατέρα της (νονός) και πηγαίνει μέχρι το διάδρομο στο βωμό όπου ο γαμπρός την περιμένει με τη μητέρα της (νονά).

Πριν από αυτό ανταλλαγή δαχτυλιδιών, ο ιερέας που διοργανώνει τη συνδικαλιστική μάζα θα ρωτήσει τόσο τον γαμπρό όσο και τη νύφη εάν αποδέχεται και με αυτήν την αποδοχή δεσμεύεται να το σεβαστεί και να εκπληρώσει το καθήκον του τόσο στην υγεία όσο και στο ο νόσος, δηλαδή, βάλτε με πιο συνηθισμένα λόγια, αν είστε πρόθυμοι να το κάνετε μέσα από παχιά και λεπτή, γιατί όπως γνωρίζουμε, οι γάμοι θα συμβούν σε όλη την ένωσή τους διαφορετικές στιγμές, χαρούμενες και άλλες που δεν θα είναι καθόλου, αλλά ακριβώς υπάρχει για τη θρησκεία η αξία, που ξέρει πώς να συνοδεύει και να είναι με την άλλη στο πολύ δύσκολος.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η Καθολική Εκκλησία αντιτίθεται στη μοιχεία, την πολυγαμία και το διαζύγιο, και έχει επίσης αποδείξει την αντίθεσή της σε συνδικάτα ομοφυλοφίλων.

Θέματα θρησκευτικού γάμου