Ορισμός του περιοδικού νόμου

ο νόμος περιοδικός είναι αυτός ίδρυση του Περιοδικός Πίνακας των στοιχείων, όπως το σχέδιο καθολική που οργανώνει, ταξινομεί και διανέμει τα διάφορα υπάρχοντα χημικά στοιχεία σε σχέση με τα χαρακτηριστικά και τις ιδιότητές τους.

Βάση στην οποία κάθεται ο περιοδικός πίνακας των στοιχείων

Εν τω μεταξύ, ο περιοδικός νόμος προβλέπει ότι οι φυσικές και χημικές ιδιότητες των προαναφερθέντων στοιχείων τείνουν στη συστηματική επανάληψη καθώς αυξάνεται ο ατομικός αριθμός των στοιχείων.

Περιοδικός πίνακας: οργάνωση των χημικών στοιχείων σε αυξανόμενη σειρά σύμφωνα με τον αριθμό των ατόμων που έχει το καθένα

Ο τόσο διάσημος πίνακας των στοιχείων που μελετάμε στο σχολείοΣτα θέματα της φυσικής και της χημείας, είναι ένα σχήμα που ασχολείται με την παραγγελία των χημικών στοιχείων σύμφωνα με την αυξανόμενη σειρά τους ως προς τον αριθμό των ατόμων.

Οι κάθετες στήλες του πίνακα ονομάζονται ομάδες και περιέχουν τα στοιχεία με τον ίδιο ατομικό σθένα και επομένως έχουν παρόμοιες ιδιότητες, ενώ στις οριζόντιες σειρές, που ονομάζονται τελείες, ομαδοποιούνται τα στοιχεία με διαφορετικές ιδιότητες αλλά που έχουν παρόμοιες μάζες.

Πώς εξελίχθηκε αυτή η γνώση: συγκεκριμένα και σταδιακά γεγονότα

Πρέπει να σημειωθεί ότι όλες αυτές οι έννοιες που είναι εγγενείς στη φυσική και τη χημεία αναπτύχθηκαν σταδιακά και προοδευτικά κατά τον 19ο αιώνα.

Πρέπει να πούμε ότι ορισμένα στοιχεία όπως ο ασήμι (Ag), ο χρυσός (Au), ο χαλκός (Cu), ο μόλυβδος (Pb) και ο υδράργυρος (Hg), είχαν ήδη μια τέλεια γνώση από την αρχαιότητα, η πρώτη επιστημονική ανακάλυψη ενός στοιχείου συνέβη κατά τη διάρκεια του δέκατου έβδομου αιώνα, όταν ο αλχημιστής Henning Brand αναγνώρισε για πρώτη φορά το στοιχείο φωσφόρος (Π).

Τον επόμενο αιώνα, δηλαδή τον 18ο αιώνα, άρχισαν να γίνονται γνωστά νέα στοιχεία, το πιο σημαντικό είναι το αέρια, χάρη στην ανάπτυξη της πνευματικής χημείας, συμπεριλαμβανομένου του οξυγόνου (O), του αζώτου (N) και του υδρογόνου (H).

Αυτή τη στιγμή, ο Γάλλος χημικός Antoine Lavoisier έγραψε μια λίστα με απλές ουσίες στις οποίες 33 στοιχεία έχουν ήδη εμφανιστεί.

Στις αρχές του 19ου αιώνα η εφεύρεση της ηλεκτρικής μπαταρίας πυροδότησε τη μελέτη χημικών φαινομένων νέο και αυτό κατέληξε να δημιουργεί την ανακάλυψη περισσότερων στοιχείων, όπως τα αλκαλικά μέταλλα και αλκαλικό-γήινο.

Μέχρι το 1830, 55 στοιχεία είχαν ήδη εντοπιστεί.

Στα μέσα του 19ου αιώνα, με την εφεύρεση μιας συσκευής που ονομάζεται φασματοσκόπιο, βρέθηκαν περισσότερα στοιχεία, ειδικά εκείνα που σχετίζονται με το χρώμα που παρουσίαζε τις φασματικές τους γραμμές, μεταξύ των οποίων καισίου, θαλλίου και ρουβιδίου, για όνομα λίγα.

Το φασματοσκόπιο είναι ένα όργανο που χρησιμοποιείται για την παρατήρηση και την επίτευξη α φάσμα, επειδή είναι το αποτέλεσμα μιας διασποράς μιας σειράς ακτινοβολιών, ήχων ή φαινομένων κυμάτων.

Η ομοιότητα που παρουσίασαν ορισμένα στοιχεία ως προς τις χημικές και φυσικές ιδιότητες οδήγησαν σε ορισμένα επιστήμονες εκείνης της εποχής αποφάσισαν να τους παραγγείλουν συστηματικά, να τις ομαδοποιήσουν σύμφωνα με ορισμένους κριτήρια.

ο προηγούμενος Το πιο απομακρυσμένο που έχουμε από τον νόμο είναι το γνωστό Νόμος των Οκταβών, που αναπτύχθηκε από τον Άγγλο Χημικό John Alexander Newlands, ο οποίος πρότεινε να ξυπνήσει μια μεγάλη καινοτομία, ότι κάθε οκτώ στοιχεία βρισκόμαστε μπροστά σε παρόμοιες ιδιότητες.

Αυτό ήταν το ξεκίνημα για να συντάξει τον δικό του περιοδικό πίνακα που δημοσιεύθηκε επίσημα το 1863.

Σαν να ήσουν σε ένα αγώνας των θέσεων, το γάντι με αυτή την έννοια πήρε από έναν άλλο χημικό, στην περίπτωση αυτή το Γερμανός Julius Lothar Meyer, που χρησιμοποίησαν ως αφετηρία τα αποτελέσματα του Newlands, το έτος 1870, καθόρισαν τους ατομικούς όγκους των στοιχείων.

Μόλις υπολόγισε τα ατομικά βάρη και τα σχεδίασε, ήταν σε θέση να δείξει στον κόσμο Η επιστήμη επιβεβαιώνει ότι το ατομικό βάρος συνεπάγεται αύξηση των ιδιοτήτων φυσικός.

Και σχεδόν ταυτόχρονα με τα έργα του Meyer, Ο Ρώσος γεννημένος χημικός Dimitri Mendeleev δημοσιεύστε το πρώτος περιοδικός πίνακας, νικώντας τον Meyer που θα το έκανε ένα χρόνο αργότερα και ως εκ τούτου είναι αυτός που έχει μείνει με την πίστη ότι είναι ο δημιουργός του.

Μεντελέγιεφ θα ταξινομήσει τα στοιχεία σε αυξανόμενη σειρά με βάση το ατομική μάζα τι παρουσιάζουνΕν τω μεταξύ, έβαλε εκείνους που μοιράστηκαν κάποια χαρακτηριστικά στην ίδια στήλη.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι τώρα 63 στοιχεία από τα 90 υπάρχοντα ήταν ήδη γνωστά.

Ο πίνακας ολοκληρώθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα με μια άλλη ομάδα, που ονομάζεται μηδέν, και αποτελείται από ευγενή αέρια.

Θέματα περιοδικού δικαίου