Έννοια στον ορισμό ABC

Ορίζεται με τη λέξη φόρος σε αυτόν τον φόρο ή χρέωση που τα άτομα που ζουν σε μια συγκεκριμένη κοινότητα ή χώρα πρέπει να πληρώσουν στο κράτος ότι αντιπροσωπεύει, έτσι ώστε αυτό, μέσω αυτής της πληρωμής και χωρίς να ασκείται οποιοδήποτε είδος ανταλλάγματος ως αποτέλεσμα αυτού, να χρηματοδοτεί τα έξοδά του, σε μια πρώτη παράδειγμα και επίσης, σύμφωνα με τη σειρά προτεραιοτήτων που ενθαρρύνει και προωθεί, για παράδειγμα, δημόσια έργα που στοχεύουν στην ικανοποίηση των απαιτήσεων των περισσότερων φτωχός και χωρίς πόροι, μεταξύ άλλων θεμάτων. Από αυτό προκύπτει, λοιπόν, ότι ο βασικός στόχος των φόρων θα είναι η χρηματοδότηση των δαπανών μιας συγκεκριμένης πολιτείας..

Η κατευθυντήρια αρχή των φόρων είναι αυτή της φορολογητέας ικανότητας, αυτό σημαίνει ότι η αξία του φόρου θα καθοριστεί από το εισόδημα ότι το άτομο λαμβάνει, δηλαδή, και για αυτό που καθορίζεται από τις συνταγματικές αρχές του μετοχικό κεφάλαιο Γ αλληλεγγύη κοινωνικό, όσο υψηλότερο είναι το εισόδημα, το άτομο πρέπει να πληρώσει περισσότερα και, αντίθετα, όσο λιγότερα χρήματα έχει ένα άτομο, τόσο χαμηλότερος είναι ο φόρος που πρέπει να καταβληθεί στο κράτος.

Δυστυχώς, σήμερα, είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει αυτό, καθώς σε πολλές χώρες αυτές οι αρχές δεν λαμβάνονται υπόψη καθόλου, δίνοντας προτεραιότητα σε άλλα ζητήματα για σχετικά με τους προαναφερθέντες συνταγματικούς κανόνες όπως: αύξηση της συλλογής, μποϊκοτάζ της αγοράς ενός συγκεκριμένου προϊόντος ή αποθάρρυνση ορισμένων δραστηριοτήτων οικονομικός.

Διακρίνονται δύο τύποι φόρων, άμεσοι και έμμεσοι. Το άμεσο θα είναι εκείνο που θα φορολογεί τις πηγές οικονομικής ικανότητας όπως το εισόδημα ή Κληρονομία και από την άλλη, το έμμεσο, το οποίο φορολογεί το κατανάλωση και δαπάνες.

Ο φόρος αποτελείται από τα ακόλουθα στοιχεία: το φορολογητέο γεγονός, που θα είναι η περίσταση που προέρχεται από το φορολογική υποχρέωση σύμφωνα με αυτό που έχει καθοριστεί εκ των προτέρων νόμος, ο φορολογούμενος ή το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που είναι υποχρεωμένο να πληρώσει ανάλογα με τις δυνατότητές του, τη φορολογική βάση, που είναι η αποτίμηση και ο ποσοτικός προσδιορισμός του φορολογητέου γεγονότος, ο τύπος της δέσμευσης, το οποίο είναι το ποσοστό που εφαρμόζεται στη φορολογική βάση για τον υπολογισμό του ποσού φόρου που πρέπει να καταβληθεί, τη φορολογική ποσόστωση, το οποίο θα είναι το ποσό που αντιπροσωπεύει ο φόρος και το φορολογικό χρέος που θα είναι το αποτέλεσμα της μείωσης του ποσού με παρακρατήσεις ή αύξηση με επιπλέον χρεώσεις, για παράδειγμα, όταν περάσουμε την ημερομηνία λήξης που ορίζεται για αυτόν ή αυτόν τον φόρο, θα εισαχθεί τρέχω αυτή η τελευταία ερώτηση.