Ορισμός της αντιπαράθεσης

Μια αντιπαρατιθέμενη πρόταση είναι ένας τύπος σύνθετης πρότασης, με κύριο χαρακτηριστικό της τη μη ύπαρξη μιας λέξης ως σύνδεσμο μεταξύ των τμημάτων που απαρτίζουν την πρόταση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το συνδετικό στοιχείο που λειτουργεί ως άξονας είναι το σύμβολο κόμμα. Από την άλλη πλευρά, οι αντιπαρατιθέμενες προτάσεις έχουν την ιδιαιτερότητα ότι κανένα από τα δύο μέρη της πρότασης δεν έχει μεγαλύτερη σημασία από το άλλο.

Ένα σχολιασμένο παράδειγμα αντιπαρατιθέμενης πρότασης

Ακολουθεί ένα παράδειγμα μιας αντιπαρατιθέμενης πρότασης που συνοδεύεται από ένα σύντομο σχολιασμός.

Μου φίλοςκουζίνα, μελετήστε, σχεδιάστε, κάντε οτιδήποτε. Πρόκειται για σύνθετη πρόταση, καθώς έχει πολλές διαφορετικές ρήματα, συγκεκριμένα τέσσερις. Είναι μια αντιπαρατιθέμενη πρόταση, δεδομένου ότι το κόμμα είναι το στοιχείο που διαμορφώνει την πρόταση και επειδή καμία από τις ενέργειες δεν εκφράζονται με τη φόρμα προφορικός έχει μεγαλύτερη σημασία από τα υπόλοιπα. Αλλα

εμφάνισηενικός Αυτή η πρόταση αποτελείται από το γεγονός ότι η σειρά που παρουσιάζει θα μπορούσε να ποικίλει και το νόημα δεν θα άλλαζε (για παράδειγμα, ο φίλος μου μελετά, σχεδιάζει, μαγειρεύει, κάνει τίποτα).

Πρέπει να σημειωθεί ότι οι αντιπαρατιθέμενες σύνθετες προτάσεις χρησιμοποιούν επίσης ένα ερωτηματικό και ένα παχύ έντερο ως στοιχείο που ενοποιεί τις δύο προτάσεις της πρότασης (για παράδειγμα: ξέρω τι θέλω: κερδίστε το πρωτάθλημα ή το κόμμα ξεκινά στις έξι στις αργά; στις έντεκα η λυχνία θα σβήσει).

Άλλα είδη σύνθετων προτάσεων

Εκτός από τις αντιπαρατιθέμενες προτάσεις, υπάρχουν οι ακόλουθες κατηγορίες σύνθετων προτάσεων: συντονισμένες και δευτερεύουσες

Λέμε ότι οι προτάσεις συντονίζονται όταν οι προτάσεις που αποτελούν μέρος μιας πρότασης ανήκουν στο ίδιο συντακτικό επίπεδο, καθώς δεν υπάρχει πρόταση αυτό εξαρτάται από το άλλο, αφού είναι ιεραρχικά ίσες (για παράδειγμα, η πρόταση "έχω." γραπτός και δεν μου απάντησες "). Οι συντονισμένες προτάσεις μπορεί να είναι διαφόρων ειδών: συμμαθητικές, αρνητικές, αποσυνδετικές, διανεμητικές ή επεξηγηματικές.

Μιλάμε για δευτερεύουσες ρήτρες, όταν μία από τις προτάσεις που την απαρτίζουν εξαρτάται από την άλλη. Αυτό σημαίνει ότι η υποδεέστερη πρόταση δεν μπορεί να ενεργήσει αυτόνομα Σεβασμός στην κύρια πρόταση της πρότασης. Έτσι, αν λέω "Θα σας ενημερώσω όταν σηκωθώ", αντιμετωπίζουμε μια δευτερεύουσα ρήτρα του επιρρηκτικού τύπου χρόνου. Όσον αφορά τους τρόπους των δευτερευουσών προτάσεων, υπάρχουν τα εξής: ουσιαστικά, επίθετα και επιρρήματα.

Φωτογραφίες: iStock - sturti / Wavebreakmedia

Θέματα σε αντιπαράθεση