Definicija geštalta (psihologija)

Pod imenom Gestalt poznato je po struji psihologija pojavila se u Njemačkoj još u 19. stoljeću, koja je među svojim promotorima imala psihologe Maxa Wertheimera, Wolfganga Köhlera, Kurta Koffku i Kurta Lewina i koja je promovirala sljedeće aksiom: cjelina je više od zbroja dijelova, što je na kraju postalo najbolja identifikacija za opisivanje misao ovog visoko prepoznatog i kontroverznog škola psihologija.

Prema sljedbenicima, učenjacima i braniteljima Gestalta, ljudski um kroz određene zakone konfigurira elemente koji do njega dolaze kroz osjetila i memorija, u međuvremenu će ova konfiguracija imati primarni karakter nad elementima koji je čine i tada nas potonji sami neće moći odvesti do razumijevanje mentalnog procesa.

Dva su se sveučilišta koja su se u povijesti izdvojila kao difuzori i ona koja su izvela prve eksperimente primjenjujući gore opisanu misao, ono od Graz, koji je predložio teoriju da je oblik ili sve produkt perceptivnog čina i onog Berlin koja je pokazala da se oblik ili gestalt daju odmah i da percepcija proizvod je gestalta.

Među najpoznatijim zakonima koje je ova struja objavila nalazimo: zakon iz zatvaranja, koje održava da naš um dodaje nedostajuće elemente da bi dovršio lik, urođena je tendencija zaključivanja predmeta ili oblika koji nam se čine nepotpunima; zakon od sličnost, koji sugerira da naš um teži grupiranju sličnih elemenata u jedinicu; zakon kontinuiteta, koji kaže da se detalji koji održavaju obrazac teže grupirati, to jest, mi opažamo kontinuirane elemente čak i ako su prekinuti; zakon simetrije, koji kaže da se simetrične slike doživljavaju jednakim i zakon blizine, koji izriče elemente koji se grupiraju s onima koji su na kraćoj udaljenosti.