ერთ სულ მოსახლეზე შემოსავლის განმარტება

შესვლა ერთ სულ მოსახლეზე ან შემოსავალი ერთ სულ მოსახლეზეროგორც მას უწოდებენ, არის ის კონცეფცია, რომელსაც მოუწოდებს ეს ეკონომიკური ცვლადი, რომელიც მიუთითებს მთლიანი შიდა პროდუქტის (მშპ) და ა ერი. ბრძანებით მაკროეკონომიკა, მშპ არის ღონისძიება, რომელიც გამოხატავს განსაზღვრული დროის განმავლობაში საქონლისა და მომსახურების წარმოებაზე საბოლოო მოთხოვნის ფულადი ღირებულება რეგიონში ან ქვეყანაში, რაც ჩვეულებრივ ერთი წელია. უნდა აღინიშნოს, რომ მშპ გამოიყენება ცნობის შესახებ საზოგადოებაში არსებული მატერიალური კეთილდღეობის საზომი და რომელიც ყოველთვის ზომავს საბოლოო წარმოებას.

იმავდროულად, ამ ურთიერთობის ცოდნა და ამ ნომრის მოპოვება აუცილებელია მშპ იყოფა თანხის მიხედვით მოსახლეობა.

როგორც ზემოთ აღვნიშნეთ, ერთ სულ მოსახლეზე მიღებული შემოსავალი არის ეკონომიკური მაჩვენებელი, რომელიც საშუალებას გვაძლევს გავეცნოთ მის ღირებულებას ერის ეკონომიკური სიმდიდრე. რადგან ეს მაჩვენებელი მჭიდრო კავშირშია ცხოვრების ხარისხი ქვეყანაში მცხოვრები ხალხის. ახლა ეს ასე ხდება, როდესაც შემოსავალი არ აღემატება გარკვეულ ღირებულებას, მაშინ როდესაც ეს ერები არიან რომლებსაც აქვთ მეტი შემოსავალი, ურთიერთობა ცხოვრების ხარისხსა და შემოსავალს შორის არც ისე მჭიდროა და კორესპოდენტი.

მაგალითად, ამას უფრო ნათლად დავინახავთ, ნამდვილად ღარიბ ქვეყნებში მათი მშპ-ს ზოგადი ზრდა გულისხმობს მათი მოქალაქეების სოციალური კეთილდღეობის ზრდას, სანამ შემოსავლის განაწილება არც ისე არათანაბარია, იმავდროულად, მაღალი შემოსავლის მქონე ქვეყნებში ნაკლები მიმოწერა იქნება რომ ინდიკატორები ჯანმრთელობა, განათლებასხვათა შორის, და ამიტომაც არის ნათქვამი, რომ მშპ-ს შეიძლება ჰქონდეს შეზღუდული სარგებელი ამ კეთილდღეობის გაზომვის თვალსაზრისით.

შემდეგ, ერთ სულ მოსახლეზე შემოსავლის, როგორც ქვეყანაში სოციალური კეთილდღეობის ინდიკატორის მიმართ გაკეთებული ძირითადი კრიტიკებიდან აღსანიშნავია: შემოსავალი რომ ისინი არსებობენ, რადგან მთლიანი შიდა პროდუქტის მთლიანი ნაწილის დაყოფა მოსახლეობის რაოდენობის მიხედვით, ყველასათვის იგივე დონის შემოსავალი იქნება, როდესაც ეს ასე არ არის; არ განიხილავს გარე უარყოფით საკითხებს, მაგალითად, თუ ბუნებრივი რესურსები იმ ადგილიდან, სადაც ისინი ჩადიან ან მოიხმარენ; ყოველთვის არ ხდება, რომ ყველა წარმოება გაზრდის კეთილდღეობას, რადგან ზოგიერთი ხარჯი მთლიანი შიდა პროდუქტის აღრიცხვას არ აქვს სამომხმარებლო დანიშნულება, არამედ მათი მისიაა დაიცვას შესაძლოდან უარყოფითი სცენარები.