ზოოტექნიკური ინჟინერიის განმარტება

ზოოტექნიკა არის დისციპლინა შინაური ცხოველების აღზრდის პასუხისმგებელი მეცნიერი და ტექნიკოსი. ზოოტექნიკური ინჟინერი ამ გზით არის პროფესიონალი, რომელიც ხელმძღვანელობს მათ საქმიანობას ამ სფეროში. მოკლედ, მისი საქმიანობა ორიენტირებულია მეურნეობის ცხოველების გაზრდასა და წარმოების გაუმჯობესებაზე.

ზოოტექნიკა და ვეტერინარია

ზოოტექნიკური ინჟინერი მუშაობს მეურნეობის ცხოველებთან მათი პროდუქტიული განზომილებით, ანუ როგორც წყაროდან კვება მოსახლეობის. პირიქით, ვეტერინარი პასუხისმგებელია მხოლოდ ცხოველების ჯანმრთელობაზე. ორივე პროფესია მჭიდრო კავშირშია, ვინაიდან ვეტერინარი ზრუნავს ცხოველების ჯანმრთელობაზე ისე, რომ ზოოტექნიკურმა ინჟინერმა შეძლოს სტრატეგია ადეკვატური წარმოების. ანალოგიურად, ზოოტექნიკიდან იწყება ცხოველთა სხვადასხვა სახეობის გენეტიკური გაუმჯობესება, პირუტყვის ოპტიმიზაცია ან მათი ხელოვნური განაყოფიერება.

ზოოტექნიკასა და ვეტერინარულ მედიცინას იმდენი კავშირი აქვს, რომ ზოგიერთ უნივერსიტეტში ისინი აერთიანებენ ამ ორ დარგს სპეციალობით. სტუდენტები, რომლებიც თავიანთ სასწავლო გეგმებში ორ ფილიალს აკავშირებენ, ყურადღებას ამახვილებენ ისეთ საგნებზე, როგორიცაა ბიოლოგია, ფიზიოლოგია, ანატომია ან ზოოლოგია (ეს იქნება ძირითადი და ზოგადი მიმართულებები) და, მეორე მხრივ, უფრო სპეციფიკური მიმართულებები (წარმოება

სოფლის მეურნეობა, გენეტიკა და გამრავლება ცხოველთა, აგრარული კანონმდებლობა ან სამეურნეო კომპანიის მენეჯმენტი).

მოქმედების სფეროები

შეიძლება საუბარი იყოს სპეციალიზაციის ორ ზოგად დარგზე: ცხოველების წარმოება და კვება. ცხოველთა წარმოებასთან დაკავშირებით მოქმედების ძალიან ფართო სფეროა: მეურნეობის დიზაინი, მეცხოველეობის წარმოება, გავლენა გარემოზე, თავისუფლების აღკვეთის სისტემები ან ინტენსიური მეურნეობა. კვების მხრივ, ზოოტექნიკოსი ცდილობს უზრუნველყოს, რომ სახეობის კვების შემადგენლობა ყველაზე შესაფერისია მისი კომერციალიზაციისთვის.

ზოოტექნიკური ინჟინერიის გამოწვევები

ვაჭრობის გლობალიზაციამ გავლენა იქონია ცხოველთა ფერმების საქმიანობაზეც. ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი ასპექტი ცხოველთა ხორცის (მაგალითად, მსხვილფეხა რქოსანი პირუტყვისა და ღორის) უსაფრთხოების და ხარისხის გარანტიაა.

დღეისათვის ტარდება გამოკვლევები ორგანულ საკვებზე, რომლებსაც შეუძლიათ ფერმერული ცხოველების საზრდოობა, ქიმიური კომპონენტების გამოყენების თავიდან ასაცილებლად.

გასათვალისწინებელია, რომ ზოოტექნიკა აქცენტს აკეთებს ცხოველების (ღორები, ფრინველები ან თხა) წარმოებაზე, ცილა განკუთვნილია ადამიანის საკვებად. ამის მისაღწევად უნდა მოძებნოთ ა Ბალანსი ორ ასპექტს შორის: კომერციული მომგებიანობა და სურსათის უვნებლობა.

ზოოტექნიკური ინჟინერიის თემები