მართლწერის წესების მაგალითები (ესპანურიდან)

Მართლწერის წესები

მართლწერის წესები ეს არის წესები, კონვენციები და რეგულაციები, რომლებიც არეგულირებს წერის ჩვეულებრივ სისტემას, რომელიც მიიღება და პრაქტიკაში ხორციელდება ენაზე მოსაუბრეების მიერ.

Სიტყვა ორთოგრაფია (ბერძნულიდან ორთო ი გრაფიკები, რაც ნიშნავს "სწორ მართლწერას") ნიშნავს იმ კონვენციების ერთობლიობას, რომლებიც აერთიანებს ენის წერის გზას. ორთოგრაფია იბადება იმავე ენობრივი საზოგადოების სპიკერების მიერ მიღებული წერილობითი ენის სათანადო ფორმის შესანარჩუნებლად მიღებული კონვენციიდან და ის მუდმივად ვითარდება.

მართლწერის მიზანია მოცემული ენის მოსაუბრე საზოგადოების წერილობითი პრინციპების ჰომოგენიზაცია. ესპანურ ენაზე, სამეფო ესპანური აკადემია (RAE) პასუხისმგებელია ესპანური ენის სხვადასხვა მიღებული ცვლილებების წერილობით განსაზღვრასა და შეცვლაზე.

ესპანური ენის მართლწერა ეხება როგორც წერილობით შერჩევას ფონემები ჰომოფონები (მაგალითად, ბ / ვ), როგორიცაა აქცენტირება, კაპიტალიზაცია და სხვადასხვა პუნქტუაციის ნიშნები.

ორთოგრაფიული წესების მაგალითები

ასოების ორთოგრაფიული წესები

1. V და B წესები
   • P და B– მდე ყოველთვის დაწერე M
     instagram story viewer
     . ეს წესი საშუალებას გვაძლევს განვასხვავოთ M და N, რომელთა ტელეფონის ნომერი (ხმა) შეიძლება მსგავსი გახდეს. Მაგალითად: მეგვერიო, ეგვმოქცეულიგვგამოთქმა, რომmbიენტი, რომmbიგუო, რომmbან
   • N, D ან B– ის შემდეგ ყოველთვის იწერება V. ეს წესი ეხება იმ ფაქტს, რომ V ფონემა B- სგან არ განასხვავებს თანამედროვე ესპანური თითქმის ნებისმიერი ვარიანტის მიხედვით. Მაგალითად: დანვიდია, ენვაითვისებდადვერსო.
   • თუ სიტყვა –ბირში მთავრდება, ეს უნდა დაიწეროს B– ით და არა V– ით. მაგალითად: ყველა ინფინიტიური ზმნები: დავწერებწადი, რეჩიბწასვლა(გამონაკლისი: დაინახავწასვლა, ყოფნავწასვლა ი მისივწასვლა და მისი ნაერთები).
   • V გამოიყენება იმ ზმნებში, რომლებიც ინფინიტივში არ შეიცავს არც B და არც V. Მაგალითად: შენ გაქვსვe, be / stuვe, ფეხით / anduვდა წადი / ვწავედით. ეს უკანასკნელი ზმნა, თუ ის დაწერილია მითითებითი განწყობის არასრულყოფილში, უნდა დაიწეროს ბ-ით. Მაგალითად: íბოსტატები იბაი, ე.ი.ბᲘსებრომ.
2. წესები ჰ
   • თუ ზმნა იწერება H- ით ინფინიტივში, მას ასევე წაართმევს მისი უღლება. ეს იმიტომ ხდება, რომ ზმნები ინარჩუნებენ თავიანთ ლექსიკურ ფუძეს, თუმცა კონიუგირებისას მათი დეკლარაცია იცვლება. Მაგალითად: თანათიბირი, თacer, toთუეკარი
   • სიტყვები, რომლებიც იწყება დიფთონგები ia, ანუ ua, ue ან ui, იწერება H- ით. Მაგალითად: თიატო, თიენა, თuaca, თახალი ან თუიდა.
3. Z, C და S– ის წესები
   • Როდესაც ზ სუსტ ხმოვანებს შორისაა, ხდება C. ეს ჩვეულებრივ ხდება სიტყვების რამდენიმე მრავლობით რიცხვში, რომლებიც მთავრდება ზ-ით. Მაგალითად: პეზ/peგარის, ფანქარიზ/lápiგეს ჩემიზ/tamiგეს არის.
   • ზედსართავი სახელები მთავრდება -ოზე ან -ოსო ყოველთვის იწერება ს. Მაგალითად: სამუშაოსან, სიყვარულისრომ, მე ვჭამსან ფიბროსისა, მელოსან
4. Y- ის წესები
   • სიტყვები, რომლებიც იწყება I- ით და თან ახლავს თანხმოვანი, უნდა დაიწეროს I- ით. Მაგალითად: მეშეჭრა.
   • Y- ით დაწყებული სიტყვები, რომლებსაც ხმოვანი მოსდევს, იწერება Y- ით. Მაგალითად: იშეჭამა, იუიო
   • ზოგიერთ დროს და ხალხს ინფინიტიური ზმნები დასრულდა -აუუ კონიუგირება Y- სთან. Მაგალითად: გაქცევა / ჰუიeron, დასკვნა / დასკვნაიან, გავლენა, გავლენაიან
5. G და J წესები
   • დაუსრულებელი ზმნები J- ით შეიკრიბება იმავე წერილის გამოყენებით. Მაგალითად: თანკადგილი / თანკugo / თანკუგარონი, შეიძლებაკყური / ქილაკეემოს მასაკყური / მასაკყურმილი
   • ასო G და ასო E კომბინაციაში მაქვს ძლიერი ხმა. Მაგალითად: Ევროპაგenia, giგთვალსაზრისით, გenial
   • როდესაც ამ ხმის ხმა რბილია, მდუმარე U უნდა განთავსდეს G- სა და E- ს ან I- ს შორის. Მაგალითად: გuiso, გომი
   • umlaut იგი იწერება მხოლოდ იმ შემთხვევებისთვის, როდესაც sygla -gü მოითხოვს U ხმას. ჩვეულებრივ, ასეთ შემთხვევებში, ან ის მუნჯია, მაგრამ გარკვეულ სიტყვებში umlaut აღნიშნავს ხმას. Მაგალითად: უღმერთოüენტო, გüერო, პინგიანინო
6. R- ის წესები
   • RR გამოყენებული იქნება მხოლოდ ინტერკოკალურ მდგომარეობაში. მაშინაც კი, როდესაც სიტყვები იწყება ამ ბგერით, r- ით "ძლიერი", ის მაინც დაიწერება მხოლოდ ერთი ასოთი. Მაგალითად: რსწრაფი, რევოლუციური, რიო, რწმენაrrბატიrril, თანაrrერ

აქცენტირების ორთოგრაფიული წესები

1. მკვეთრი სიტყვები მათ აქვთ აქცენტი, როდესაც ისინი მთავრდება N, S ან ხმოვნით. ასე ეწოდება სიტყვებს, რომელთა ხაზგასმული სილა ბოლოა. Მაგალითად: სატვირთო მანქანან, ტრეპიó, შეეხეთზ, შეღებილირ.
2. სერიოზული სიტყვები აქვთ აქცენტი, როდესაც ისინი N ან S– ის გარდა სხვა თანხმოვნით მთავრდება. ამრიგად, სიტყვებს უწოდებენ, რომელთა ხაზგასმული syllable არის ბოლოსწინა sylla. Მაგალითად: მოწამეობრივირ, ინტილ, ახალგაზრდან, გავზომოთს.
3. esdrújulas სიტყვები მათ ყოველთვის აქვთ აქცენტი. ასე ეწოდება სიტყვებს, რომელთა ხაზგასმული syllable არის ბოლოს ან წინა (sobreesdrújulas). Მაგალითად: ეს არისdrúჯულა, phosფორუმი, ACმარა
4. ზმნიზედები - გონებით დამთავრებული შეინარჩუნებს ტილდეს, თუ მას გააჩნია ზედსართავებიასევე. Მაგალითად: წელსúსასარგებლო, úბოლო დროს, úმხოლოდ
5. ერთფეროვანი არ არის სტრესი, თუ გრამატიკული ბუნდოვანების საშიშროება არ არსებობს. ასეთია ორი განსხვავებული სიტყვა, რომლებიც ერთნაირად იწერება და ტილდეს მეშვეობით მოითხოვს დიფერენცირებას დიაკრიტიკული. Მაგალითად: éის / იგი, მáს / მეტი, გómo, როგორც, de / dé.
6. როდესაც სუსტი ხმოვანი ა დიფტონი მიიღოს აქცენტი, იგი განიხილება, როგორც ცალკეული syllable. დიფთონგის შესვენება ეწოდება პაუზა. Მაგალითად: მაიz, lაჰდ, რიანსე, ტიოს
7. რთული სიტყვები, ერთად შეკრებისას, ისინი კარგავენ (პირველს) და ინარჩუნებენ (მეორე) ტილდასმართლწერა. Მაგალითად: ჩვენ ვამბობთéოპტიმალური, ლოგიკოსემიáავთენტური.

პუნქტუაციის ორთოგრაფიული წესები

1. ის არასოდეს გადადის მძიმით სათაურსა და მთავარ ზმნას შორის (თუ ის არ არის ქვეთავში). Მაგალითად: ძაღლი ცოტას ჭამდა. (არასწორია) / როდესაც ძაღლი მივედით, ცოტა ჭამა. (სწორია).
2. ძახილის ნიშნები და დაკითხვები წყვილებში ხდება. სხვა ენებისგან განსხვავებით, ესპანურ ენაზე კითხვის ან ძახილის დასაწყისი და დასასრული უნდა დაიწეროს ნიშნების გამოყენებით: ¡! Y? Მაგალითად: ¿Გინდათ მოსვლა?¡რა სიხარულია!
3. ახალი აბზაცი გამოიყენება ერთი აბზაცის მეორისგან გამოსაყოფად.
4. Შემდეგ წერტილი, ყოველთვის უნდა იყოს კაპიტალიზირებული შემდეგ სიტყვაში, გარდა აბრევიატურები. Მაგალითად: გამარჯობა. Qმსურს ოთახი დავჯერო. / 6000 წელს შორის ა. გ. ი 3000 წ გ. სდა განვითარდა ეტაპი, რომელიც ცნობილია როგორც ნეოლითი.

Იხილეთ ასევე

აქცენტირება

ნორმატიული

Პუნქტუაციის

ხშირი დაბნეულობა