ფედერალური რესპუბლიკის განმარტება

რესპუბლიკა ეს არის სახელმწიფო ორგანიზაციის ფორმა, მმართველობის სისტემა, რომელშიც ძალაუფლება ცხოვრობს ხალხში, მიუხედავად იმისა, რომ ახორციელებს ეფექტურ მენეჯმენტს იღებს პრეზიდენტი ან აღმასრულებელი ოფიცერი, რომელიც ხალხმა უბრალოდ აირჩია ხმის მიცემის გზით პოპულარული.

რესპუბლიკა: მმართველობის სისტემა, რომელშიც ძალაუფლება იყოფა სამ ძალად და მათი წარმომადგენლების არჩევა ეკისრება სუვერენულ ხალხს

ეს უმაღლესი ორგანო ასრულებს ფუნქციებს განსაზღვრული დროით და ირჩევენ მოქალაქეები, როგორც უკვე ვთქვით, რომლებიც ცხოვრობენ ამ შტატში კითხვა, რომელიც შეიძლება განხორციელდეს პირდაპირ, ანუ ხმის მიცემის გზით, ან პარლამენტის მეშვეობით, რომლის წევრებს, უნდა აღინიშნოს, ასევე ირჩევენ ქალაქი

ამასობაში, Ფედერალური რესპუბლიკა, ასევე ცნობილია, როგორც ფედერაცია ან ფედერალური სახელმწიფო, არის შედარებით ავტონომიური სოციალური სუბიექტების ინსტიტუციონალიზებული დაჯგუფება, რომელიც შედგება ტერიტორიული დაყოფა, რომლებიც თვითმმართველობენ და რომლის დასახელების კანტონები, შტატები, პროვინციები, რეგიონები, მათ შორის ყველაზე განმეორებადი.

თითოეულ სუბიექტს, რომელიც ქმნის ფედერალურ რესპუბლიკას, აქვს საკუთარი განყოფილება, რაც მას ავტონომიას ანიჭებს

ფედერაციულ რესპუბლიკაში სახელმწიფო იყოფა სამ ძალაუფლებად: აღმასრულებელი, საკანონმდებლო და სასამართლო, ეს განყოფილება არსებობს როგორც საქართველოში ადმინისტრაცია ცენტრალური, როგორც ადგილობრივი ადმინისტრაციების, რომლებიც შეესაბამება თითოეულ პროვინციას, მაგალითად.

ეს სიტუაცია ტერიტორიულ სუბიექტებს აძლევს ავტონომიას საკითხებში პოლიტიკა და სასამართლო, თუმცა, უნდა ითქვას, რომ პრაქტიკაში ბევრი მათგანი ასევე დამოკიდებულია რესურსებზე, რომელთა მიღების უფლება აქვთ ცენტრალური ადმინისტრაციის მიერ და ეს ზოგჯერ ძირს უთხრის აბსოლუტურ ავტონომიას, რომელიც უნდა არსებობდეს, რადგან, რა თქმა უნდა, მათ ეს სჭირდებათ საარსებო.

ფედერალური რესპუბლიკა თავს არიდებს სახელმწიფოს ძალაუფლების შერწყმას და, შესაბამისად, ისინი, ვინც ამ ფორმას ირჩევენ, არიან ქვეყნები, რომლებსაც აქვთ დემოკრატიული მმართველობის სისტემა.

ერთი ძალა აკონტროლებს მეორეს

ეს ორგანიზაცია შეიქმნა ძალაუფლების გადამეტების თავიდან აცილების აუცილებლობის გამო, რამაც შეძლო ახასიათებს არც თუ ისე შორეული წარსული და ყველაზე მნიშვნელოვანი, რასაც იგი გვთავაზობს ხელისუფლების დანაწილება არის ის, რომ თითოეული ძალა ახორციელებს საკონტროლო მოქმედებას მეორესთან.

ეს იწვევს ძალას, რომელიც ეხება მხოლოდ პოლიტიკის მმართველობას, რომლის მიზანია მისი მოსახლეობის ცხოვრების ხარისხის გაუმჯობესება (აღმასრულებელი ძალა), მეორე ეხება იმ კანონების განხილვას და სანქციას, რომლებიც გარანტირებული იქნება რესპუბლიკისა და საქართველოს გამართული ფუნქციონირება თანასწორობა მისი მკვიდრთასაკანონმდებლო ძალა) და ბოლოს, მეორე იკისრებს სამართლიანობის განხორციელებას, როდესაც წესები (სასამართლო ხელისუფლება) დაირღვევა.

ამასობაში, იგივე განყოფილება გადაწერილია ცენტრალურიდან პროვინციულ დონეზე და ის, რაც აშკარად უზრუნველყოფს ავტონომიას დედაქალაქების მიმართ.

მიუხედავად იმისა, რომ ისინი მეტ-ნაკლები ავტონომიით სარგებლობენ, მათ აქვთ მთავრობის ან კანონმდებლობა გარკვეულ თემებზე, რომლებიც განსხვავდება თემებისგან, რომლებიც შეესაბამება ფედერალური რესპუბლიკის მთავრობას; ჩვეულებრივ, ის ამაყობს რესპუბლიკური პოლიტიკური სისტემით, თუმცა ზოგიერთ გამონაკლისს აქვს მონარქიული ფორმები.

პროვინციებისა და რეგიონების თვითმმართველობის სტატუსს ადგენს საქართველოს კონსტიტუცია და უმეტეს შემთხვევაში იგი არ შეიძლება შეიცვალოს ცალმხრივად რესპუბლიკის მთავრობის გადაწყვეტილებით.

ანუ თითოეულ რეგიონს, პროვინციას ექნება საკუთარი კონსტიტუცია, რომელიც განსაზღვრავს მხოლოდ სოციალური და პოლიტიკური ცხოვრების საფუძვლებს ის შეიძლება შეიცვალოს, თუ არსებობს ადგილობრივი საკანონმდებლო ხელისუფლების თანხმობა, ცენტრალურ სახელმწიფოს არ შეუძლია და არც უნდა ჩაერიოს ამაში მნიშვნელობა აქვს.

ხალხის ხმის გარეშე, რესპუბლიკა არ არსებობს

მთავარი მარშრუტი მონაწილეობა რესპუბლიკაში მოქალაქე არის ხმის მიცემა ან საარჩევნო უფლებაამასობაში, არჩევნები უნდა იყოს თავისუფალი, ხმის მიცემა კი ფარული, ამ გზით მოქალაქეები ეფექტურად ახორციელებენ ზემოაღნიშნულ მონაწილეობას ზეწოლის გარეშე ან კონდიცირება.

მაგრამ ასევე არსებობს სხვა ელემენტები, რომლებიც ფუნდამენტური აღმოჩნდა რესპუბლიკის ფუნქციონირებისთვის, მაგალითად: ხელისუფლების დანაწილება, სამართლიანობა და საერთო სიკეთის ძიება.

ფედერალური რესპუბლიკის კონცეფცია პირდაპირ ეწინააღმდეგება უნიტარული ან ცენტრალიზებული სახელმწიფოს, რომელია ის არსებობს პოლიტიკური ძალაუფლების მხოლოდ ერთი ცენტრი, რომელიც ავრცელებს თავის მოქმედებებს მთელ ტერიტორიაზე, რომელიც მოიცავს სახელმწიფოს, აგენტებიდან ან ადგილობრივი ხელისუფლებიდან, ცენტრალური ხელისუფლების წარმომადგენლებიდან.

ანალოგიურად, მას აქვს ერთი საკანონმდებლო ძალა, რომელიც წყვეტს მთელ სახელმწიფოს და აყალიბებს უზენაეს სასამართლოს, რომელსაც იურისდიქცია აქვს ეროვნულ დონეზე.

ფედერალური რესპუბლიკის საკითხები