საგარეო ვაჭრობის განმარტება
Miscellanea / / November 13, 2021
ფლორენცია უჩას მიერ, ოქტომბერში. 2012
საგარეო ვაჭრობას ასე ჰქვია ეკონომიკური აქტივობა რომელიც მოიცავს ორ ან მეტ ერს და ძირითადად შედგება გაცვლა საქონლისა და მომსახურების, იმპორტისა და ექსპორტის, თითოეული ქვეყნის შიდა და გარე საჭიროებების დასაკმაყოფილებლად, და ეს არ შეიძლება დაკმაყოფილდეს თავად ქვეყანაში, რადგან არ არსებობს ამ საქონლის ან მომსახურების ეროვნული წარმოება, რომელიც შეძენილია ექსტერიერი.
კომერციული საქმიანობა ქვეყნებს შორის, სადაც იყიდება ან ყიდულობს საქონელი ან მომსახურება, რომელსაც ისინი არ აწარმოებენ ადგილობრივად
ვაჭრობის ეს ტიპი ძალზე გავრცელებული და მნიშვნელოვანია მსოფლიოში და ცალკეულ შემთხვევებში რეგულირდება სხვადასხვა ქვეყნებში მოქმედი ხელშეკრულებებით, კონვენციებითა და შეთანხმებებით.
The კომერცია არის ეკონომიკური პრაქტიკა, რომელიც მოიცავს პროდუქტების, მასალების, სერვისების ყიდვას, გაყიდვას ან გაცვლას, მათ შორის, სანაცვლოდ ეკონომიკური სარგებლის მისაღებად..
სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, უფრო მარტივი სიტყვებით რომ ვთქვათ, ვაჭრობა გულისხმობს ერთი ნივთის მეორეზე გაცვლას, რაც ჩვეულებრივ ფულია.
იმავდროულად, ზემოაღნიშნული ეკონომიკური საქმიანობა შეიძლება განხორციელდეს ქვეყნის შიგნით და ჩაერთონ ინდივიდუალურ პირებზე, კომპანიები იმავე ტერიტორიაზე ან გეოგრაფიულ სივრცეში, ან პირიქით, განხორციელდეს საზღვრებს გარეთ ა ერი, შემთხვევა, რომელიც ფორმალურად ცნობილია როგორც საგარეო ვაჭრობა.
მის საპირისპიროდ, ანუ ვაჭრობას, რომელიც ხდება იმავე ქვეყნის შიგნით, ეწოდება შიდა თუ შიდა ვაჭრობა.
თითოეული ერი გამოირჩევა გარკვეული ტიპის საქონლისა და სერვისის წარმოებით, რაც ხშირ შემთხვევაში სწორედ მათ განაპირობებს ცნობადი მსოფლიო ეკონომიკურ სამყაროში, მაგალითად, არგენტინა ლიმონის წარმოებაში, მაგრამ ახლა, ზოგიერთ მხარეში მას აკლია საკუთარი წარმოების და სწორედ იქ უნდა წახვიდე საზღვარგარეთ საყიდლად, რომ გქონდეს ეს საქონელი და დააკმაყოფილო საჭიროებები და მოთხოვნები.
უმდიდრესი მსოფლიო ძალებიც კი არ არიან სრულიად თვითკმარი, ანუ მათ შეუძლიათ წარმოქმნან და, მაგალითად, თავად უზრუნველყონ ყველა მათი მოთხოვნა.
ასე რომ, ჩვეულებრივი პრაქტიკაა, რომ ქვეყანა სხვას ყიდის იმას, რასაც არ აწარმოებს, მაგალითად, ლიმონს არგენტინის შემთხვევაში, იმ ქვეყნებს, რომლებსაც არ აქვთ ამ ციტრუსის ეროვნული წარმოება ასე აქტუალური გასტრონომია და სხვა ინდუსტრიებში.
სავალუტო შემოსავლის წყარო
საგარეო ვაჭრობის მთავარი მახასიათებელია ის, რომ იგი გულისხმობს ქვეყანაში უცხოური ვალუტის, ვალუტის შემოსვლას, რაც ნიშნავს განსახილველ სახელმწიფოს სიმდიდრის გენერირება, რადგან ქვეყანა, რომელიც ახორციელებს თავის საქონელს, მომსახურებას ან პროდუქტს ექსპორტს და აგზავნის მათ სხვა ქვეყანაში, რომელიც ახორციელებს ქმედებას. დან იმპორტისანაცვლოდ მიიღებთ იმპორტიორი ქვეყნის ვალუტის შესაბამის თანხას.
თუ არგენტინა ყიდის ხორცს შეერთებულ შტატებში, განახორციელებს ექსპორტიორი ქვეყნის როლს და შესაბამისად მიიღებს ანაზღაურებას აშშ-ს ვალუტაში, დოლარში.
საქმეების ეს მდგომარეობა საშუალებას აძლევს ქვეყანას კონცენტრირება მოახდინოს მისთვის ხელმისაწვდომ პროდუქციაზე ან მომსახურებაზე. ნედლეული და ეს ხელს უწყობს წარმოებას დაბალი ხარჯებით და უფრო დიდი მოგების მოპოვებით.
შესაძლებელია არაპროტექციონისტულ ღია ეკონომიკაში
ახლა აღმოჩნდება, რომ ამ ტიპის ვაჭრობისთვის ეკვანომის გარეშე პირობაა, რომ ქვეყნები წარმოადგენენ ა ეკონომია ღიაა, ანუ ის, რომ მოცემული ქვეყანა ნებას რთავს სხვა ქვეყნებიდან შემოსული საქონლისა და მომსახურების შემოსვლას.
მაგალითად, მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ არის ქვეყნები, რომლებიც არ უშვებენ ამ შემოსვლას თავიანთი ინდუსტრიის დასაცავად, თუმცა, რა თქმა უნდა, ამ პროტექციონისტული გადაწყვეტილებით ისინიც მცირდება. სხვა პროდუქტების მარკეტინგის შესაძლებლობები, რომლებიც არ იწარმოება ქვეყანაში, რადგან სხვა ქვეყნებს არ სურთ ყიდვა მათგან, ვინც არ აძლევს ნებას პროდუქციის გაყიდვას მათ ტერიტორიაზე. აუტსაიდერებს.
ასე რომ, საგარეო ვაჭრობის საფუძველია კომერციული თავისუფლების ეფექტური არსებობა და სასაზღვრო აკრძალვებისა და შეზღუდვების აღმოფხვრა.
უნდა აღინიშნოს, რომ ინდუსტრიალიზაცია, კომერციის აფეთქება და სულ უფრო აწმყო გლობალიზაცია ისინი შეთანხმდნენ, რომ საგარეო ვაჭრობამ მიაღწიოს უნიკალურ მნიშვნელობას და აქტუალობას ქვეყნებისთვის იმ ზღაპრული ფულის შემოსავლის გამო, რომელსაც ის გვთავაზობს.
უნდა ითქვას, რომ საგარეო ვაჭრობა მოითხოვს თანამშრომლობის ხელშეკრულებების განხორციელებას ქვეყნები, რომლებიც იწერენ დიპლომატიურ შეხვედრებს, რომლებშიც გაცვლის საფუძვლები ეყრება ორმხრივი.
თემები საგარეო ვაჭრობაში