კონცეფცია განმარტება ABC

პოლიტიკური, სოციალური და ეკონომიკური დოქტრინა, რომელიც ხელს უწყობს თავისუფლებას და უარყოფს სახელმწიფო ჩარევას ყველა დონეზე

ეს დოქტრინა ცნობილია როგორც ლიბერალიზმი პოლიტიკაეკონომიკური და სოციალური, რომელიც იცავს ინდივიდუალურ თავისუფლებას და კატეგორიულად უარყოფს სახელმწიფოს ჩარევას სამოქალაქო საქმეებში.

გარდა ამისა, ლიბერალიზმი არის პოლიტიკური და ფილოსოფიური სისტემა, რომელიც ხელს უწყობს სამოქალაქო თავისუფლებებს და ეწინააღმდეგება დესპოტიზმს (ერთი ან რამდენიმე პირთა მთავრობა, რომლებიც აბსოლუტური ძალაუფლებით მართავენ). ამ უკანასკნელის საწინააღმდეგოდ და ლიბერალურ დოქტრინასთან მკაფიო ჰარმონიაშია დემოკრატია წარმომადგენელი, ხელისუფლების დანაწილება და რესპუბლიკური პრინციპები, რომლებიც საბოლოოდ ნებისმიერი ლიბერალიზმის საყრდენია.

ინდივიდუალური თავისუფლება, სახელმწიფოს შენარჩუნება მართალი, საზოგადოების პროგრესი, თანასწორობა კანონის წინაშე, პირადი საკუთრების უფლება და რელიგიური ტოლერანტობა არის ის ძირითადი საკითხები, რომელთათვისაც იბრძვის და იბრძვის ლიბერალიზმი.

სახელმწიფოს ჩარევა, ტოლერანტობა, თავისუფალი გამოხატვა და კანონის წინაშე თანასწორობა, მისი საფუძვლები

ლიბერალიზმისთვის სახელმწიფომ არბიტრის პოზიცია უნდა დაიკავოს ეკონომიკური აქტივობარაც შეიძლება ნაკლები ჩარევა და მათ, ვინც იცნობს, თამაშის საშუალება მისცეს. მეორეს მხრივ, ტოლერანტობა არის ერთ – ერთი დროშა, რომელიც ლიბერალიზმმა აამაღლა, რადგან იდეა ისაა, რომ ყველა წინადადება უნდა იყოს პატივცემული, თუ არსებობს რაიმე სახის დაწესება ამა თუ იმ ვარიანტისთვის, მოქალაქეს უნდა მიეცეს საშუალება აირჩიოს თავისუფლად და ყოველგვარი პირობების გარეშე კეთილი. თავისუფალი ბაზარი, იდეების უფასო გამოფენა და კანონის წინაშე თანასწორობა ის საფუძველია, რომელსაც ემყარება ლიბერალიზმი.

მიუხედავად იმისა, რომ ლიბერალიზმი ერთიანი სისტემაა, თქვენ შეგიძლიათ განასხვავოთ სხვადასხვა ტიპები იმ სფეროს მიხედვით, რომელსაც ჩვენ მივმართავთ, იქნება ეს ეკონომიკური, პოლიტიკური თუ სოციალური.

ეკონომიკური ლიბერალიზმი გთავაზობთ შეზღუდოს სახელმწიფო ჩარევა კომერციულ ურთიერთობებში დაბალი გადასახადების პოპულარიზაციით და რეგულაციების გაუქმებით. სახელმწიფო ინტერვენციის შეზღუდვით, ეკონომიკური ლიბერალიზმი თვლის, რომ იგი უზრუნველყოფს თანაბარი პირობების გარანტიას და შექმნის სრულყოფილი კონკურენციის ბაზარს, რა თქმა უნდა, მონაწილეობა სახელმწიფო გამოირიცხება ყველა სახის სოციალური დახმარება, მაგალითად, სუბსიდიები.

Შენს მხარეს, სოციალური ლიბერალიზმი იცავს თავისუფლებას პირად ქცევაში და მათ სოციალურ ურთიერთობებში. მაგალითად, ამ გაგებით, ნარკოტიკების მოხმარების ლეგალიზებას მხარს დაუჭერს სოციალური ლიბერალიზმი.

და ბოლოს პოლიტიკური ლიბერალიზმი სთავაზობს აბსოლუტური ძალაუფლების გადაცემას მოქალაქეებს, რომლებიც შეძლებენ თავიანთი წარმომადგენლების არჩევას სუვერენული და სრულიად თავისუფალი გზით.

აღსანიშნავია, რომ ამ ლიბერალურ დინებებს თითოეულს აქვს დაწინაურებული თავისუფლებების ვარიანტები და მეტ-ნაკლებად მტკიცე დამცველები. ჯონ ლოკი, მონტესკიე, რუსო, ადამ სმიტი და ჯონ სტიუარტ მილიამ მრავალ სხვათა შორის, ლიბერალიზმის დოქტრინაში ჩაწერილი რამდენიმე ცნობილი ფიგურაა.
ამასობაში, ადამიანი, რომელიც მიჰყვება და ხელს უწყობს ლიბერალიზმს, მოიხსენიება როგორც ლიბერალიზმი.

მთავარი კრიტიკა

ისევე, როგორც მას ჰყავდა ცნობილი პრომოუტერები და გამავრცელებლები, ლიბერალიზმს ასევე ჰყავს უამრავი უარყოფითი მხარე, რომლებიც მას სისტემურად თვლიან არაკეთილსინდისიერი, ინდივიდუალისტური და ამით მთავრდება სიღარიბის დაინსტალირება იმ ადგილებში, სადაც ეს არის დაწინაურებული, რომ მოვიყვანოთ რამდენიმე ყველაზე კრიტიკული კრიტიკა განმეორებადი.

უთანასწორობა ეკონომიკურია, უდავოდ, ყველაზე მეტად ლიბერალიზმს მიკუთვნებული ვითარება, ანუ იქ, სადაც ლიბერალიზმი გავიდა და არსებობს ამ ტიპის სცენარი, ეს იქნება მითითებული, როგორც მაქსიმალური პასუხისმგებლობა.
ვინაიდან ლიბერალიზმი სრულიად ეწინააღმდეგება სახელმწიფოს მხრიდან რაიმე ჩარევას, კრიტიკოსები ამტკიცებენ, რომ თუ უთანასწორობაა, დაუშვებელია ჩარევა მათი გამოსწორება და გამოსწორება, ამ ვითარებამ აუცილებლად გამოიწვევს უარეს მდგომარეობას, სადაც ერთის მხრივ სიღარიბე იბატონებს ნებისმიერი სახის შესაძლებლობები და მოპირდაპირე მხრიდან შეძლებული კლასის დიდი კომპანიები, რომლებიც მათ ამ ტიპის დიდ მოკავშირეებად თვლიან სისტემა

ეკონომიკური ლიბერალიზმის მამა და ამ თვალსაზრისით ნამდვილი პიონერი იყო ერთ – ერთი პერსონაჟი, რომელიც ადრე ვახსენეთ, ადამ სმიტი, მას მიაწერენ პასიური როლის პოპულარიზაციას, რომელიც სახელმწიფოს უნდა ჰქონდეს ინდივიდების საქმიანობის დაწყებამდე და ბიზნესი ლიბერალიზმი, ბუნებრივია, იზრუნებს კომერციული ურთიერთობების გამარტივებაზე შემდეგისთვის Ბალანსი ეს ქმნის მიწოდებისა და მოთხოვნის კანონს.