კონცეფცია განმარტება ABC

უსახლკარობა დღევანდელი საზოგადოების ძალიან რთული და დამახასიათებელი ფენომენია, რაც იმას ნიშნავს, რომ ზოგი ადამიანი ცხოვრობს ქვემოთ რაც ითვლება ღირსეულად, ანუ ისინი ცხოვრობენ საცხოვრებლის ან სახურავის გარეშე, სამუშაოს გარეშე, გარეშე კვება მუდმივი, ღია ცის ქვეშ, სახელმწიფოს მხრიდან ყოველგვარი დახმარების გარეშე და ცხოვრების უკიდურესად პირველადი ხარისხით.

სიტუაცია, რომელშიც ადამიანი სიღარიბის ზღვარს მიღმა ცხოვრობს და ვერც კი აკმაყოფილებს მათ ძირითად საჭიროებებს

უფრო კონკრეტულად და მარტივად რომ ვთქვათ, უსახლკარობა უარესი კონიუნქტურაა, ვიდრე სიღარიბე.

სპეციალისტები ეკონომიასახელმწიფოსა და მედიის საშუალებით გამოიყენეთ მითითება იმისთვის, რომ ისაუბრონ თუ არა დაღუპვის ან სიღარიბის შესახებ, ძირითადი კალათა საკვები, რომელიც შედგება ძირითადი საქონლისა და მომსახურებისაგან, რომელსაც პიროვნება ან ა ოჯახი ტიპი, რომელიც დამაკმაყოფილებლად უნდა იცხოვროს, მაშინ, როდესაც ოჯახი ან ადამიანი ვერ შეძლებს თავისი შემოსავლით დაფაროს ძირითადი საჭიროებები, ისინი გაჭირვებულად ჩაითვლებიან.

instagram story viewer

ამრიგად, უსახლკარობის დადგენა შესაძლებელია პირის ან ოჯახის შემოსავლის პირდაპირ გადახედვით.

დღეს სოციალური სირთულე ისეთია, რომ მიღწეულია შეთანხმება, რომ გამოიყენოს სიტყვა indigent ადამიანის დასახელებისას რაც უფრო დაბალია ვიდრე ღარიბი, რადგან ამ უკანასკნელებს აქვთ წვდომა ზოგიერთ ძირითად უფლებაზე, თუმცა არა საუკეთესო ვადები.

მიუსაფარი ადამიანი არის ადამიანი, რომელსაც ყველაფერი აკლია მართალი და რომ ის ცხოვრების არაადამიანურ ხარისხს ეწევა.

იმისათვის, რომ ადამიანი განიხილებოდეს უვარგისი ან ცხოვრობდეს სიღარიბეში, უნდა არსებობდეს გარკვეული ცენტრალური ელემენტები: დაზარალებულთა უმეტესობა არის ხალხი, რომელიც ცხოვრობს ღია სივრცეში, საზოგადოებრივ ადგილებში ან ძალიან არასაიმედო საცხოვრებლით და არასტაბილური

მეორეს მხრივ, უსახლკარო ადამიანს ძალიან ცოტა ჰყავს რესურსები სამუშაოების არარსებობისა და სახელმწიფოს მიერ ამ უფლებების შესრულების არარსებობის გამო.

ნორმალურია, თუმცა არ არის გადამწყვეტი, რომ უსახლკარო ადამიანმა მიმართოს დანაშაულს, რომ შეეცადოს გადაიხადოს მინიმალური საკვების საფასური.

აქტუალური პრობლემა, რომელიც იზრდება და რომელსაც სახელმწიფოებმა უნდა გაუმკლავდნენ საჯარო პოლიტიკის საშუალებით

უსახლკარობა თანამედროვე საზოგადოებებში, განსაკუთრებით ურბანულ ადგილებში, ძალზე აქტუალური ფენომენია.

პლანეტის მრავალ დიდ ქალაქში შეიძლება დავინახოთ სამწუხარო კონტრასტი იმ ადამიანებს შორის, რომლებიც ყველაფერს ფლობენ ან მათ, სულ მცირე, აკმაყოფილებენ თავიანთი ძირითადი უფლებებს და მათ, ვინც არა.

უსახლკაროდ დარჩა სისტემაში, რაც იმას ნიშნავს, რომ არა მხოლოდ მათ არ აქვთ კარგი ცხოვრების ხარისხი, ისინი ასევე ვერ ხედავენ, რომ მათი უფლებები დაცულია, რაც თითქმის უხილავი და დავიწყებული ხდება დანარჩენების მიერ საზოგადოება.

უსახლკარობის გადაჭრა ძირითადად დამოკიდებულია სახელმწიფოზე.

მიუხედავად იმისა, რომ ყველა მოქალაქე აგებს პასუხისმგებლობას საერთო კეთილდღეობის მისაღწევად, ყველა უფლება დაცულია სახელმწიფომ პატივს სცემენ და რომ ყველა ადამიანს აქვს ცხოვრების ერთი და იგივე ხარისხი, რაც მათ სთავაზობს ყველაზე მნიშვნელოვან მომსახურებებსა და რესურსებს, სიცოცხლის განმავლობაში.

ამ მხრივ, ჩვენ არ შეგვიძლია უგულებელვყოთ მრავალი შრომა ორგანიზაციები არასამთავრობო ორგანიზაციები უსახლკარო ადამიანების დასახმარებლად.

ნებისმიერ შემთხვევაში და ამ დახმარების მიღმა, სუბსიდიების ან ქველმოქმედების საშუალებით, უსახლკარობა არ არის არასდროს გადაჭრის, თუ ხელს შეუწყობენ პოლიტიკას, რომელიც გარანტიას მისცემს შესაძლებლობებს ყველასთვის, საცხოვრებელი, to განათლებაჯანმრთელობასა და სამსახურს.

მთავარი დაბრკოლება, რომელსაც ინდიგენცია წარმოადგენს, არის ის, რომ ეს არის სიტუაცია, რომელიც დროულად უნდა დაპროექტდეს, რადგან მათ, ვისაც ეს აწუხებს, თითქმის უჭირთ გადაულახავია, რომ შეძლონ მისგან თავის დაღწევა და შემდეგ, ეს წარმოშობს იმას, რომ მათი ღარიბი მდგომარეობა ვრცელდება შვილებზე, ანუ მემკვიდრეობითია, რომლითაც დაუნდობლობა.

ისევე როგორც თემები, როგორიცაა კლიმატის ცვლილება უსახლკარობა მსოფლიო ლიდერების დღის წესრიგში აქტუალური და აქტუალური გახდა, რაც ამ წლების პრობლემა არ არის, მაგრამ დიდი ხნის განმავლობაში, ბოლო ათწლეულების განმავლობაში გაიზარდა, ის ასევე უნდა იყოს გათვალისწინებული გლობალური პრობლემების განხილვაში, ეს იქნება გზა, რომ დავიწყოთ თუნდაც გადაწყვეტილებები

ყველასთვის, ვინც სიღარიბის პირობებში ცხოვრობს, სამწუხაროა, სამწუხარო და დამამცირებელი, თუმცა, როდესაც ის ბავშვებს აღწევს, ეს ასეა კიდევ უფრო დიდ პრობლემად იქცევა, რადგან ბავშვს, რომელიც ამ გარემოში უნდა გაიზარდოს, მისი განვითარება საერთოდ მკაცრად განიცდის გარეგნობა.

მაგალითად, ბავშვი, რომელსაც ჭამა არ ჭირდება, სავალალო გავლენას მოახდენს მის ზრდასა და მომავალზე.

უსახლკარობის საკითხები