აღმასრულებელი შტოს განმარტება

თეორიის შიგნით პოლიტიკა საქართველოს ხელისუფლების დანაწილება სადაც ნათქვამია, რომ ა მთავრობა იგი შედგება სამი ნაწილისგან (აღმასრულებელი, საკანონმდებლო და სასამართლო), აღმასრულებელი ხელისუფლება, როგორც წესი, განიხილება, როგორც წინაპირობა, ვინაიდან ის არის პასუხისმგებელი გადაწყვეტილებების მიღებისა და ადმინისტრაცია მთავრობის ეკონომიკურ, სოციალურ, საგანმანათლებლო, პოლიტიკურ და ა.შ.

სახელმწიფოს ძალა, რომელიც მენეჯმენტთან არის დაკავშირებული

აღმასრულებელი ხელისუფლება, ალბათ, არის სამი ძალა, რომელიც ყოველთვის არსებობდა საზოგადოების დიდ ნაწილში, ვინაიდან ჩვენ ვგულისხმობთ იმას, თუ ვინ ხელმძღვანელობს მანდატის მმართველობას.

სხვა დროს აღმასრულებელი ხელისუფლება წარმოდგენილი იყო მონარქებით, მთავრებით, ტირანებით, გუბერნატორებით და სხვა ფორმებით ლიდერების, რომლებიც, მათი განსაკუთრებული სტილის შესაბამისად, ახორციელებდნენ ძალაუფლებას თავისებურად, მეტნაკლებად საღი აზროვნება.

დღეს აღმასრულებელი ხელისუფლება უმეტეს საზოგადოებებში არის სამი ძალადან ერთ – ერთი, რომელსაც ევალება რეგიონის ადმინისტრაცია და გადაწყვეტილების მიღება საზოგადოების შეშფოთების სხვადასხვა პრობლემაზე დროა მმართველობა.

საჭიროება ა Ბალანსი სამ ძალაუფლებას შორის, ეს ყოველთვის არ ხდება და აღმასრულებელი ხელისუფლება შეწყვეტილია, როგორც ყველაზე ძლიერი და ცდილობს დაემორჩილოს საკანონმდებლო და სასამართლო

ჩვეულებრივ და შეცდომით აღმასრულებელი ხელისუფლება განიხილება უფრო ძლიერი ვიდრე დანარჩენი ორი შტო, მაგრამ სინამდვილეში სამივე შტო ისეთივე მნიშვნელოვანია საზოგადოებამ და სამმა უნდა აკონტროლონ საკუთარი თავი, ეს არის სწორედ იდეა და ძირითადი წინადადება ხელისუფლების დანაწილების ამ სისტემისა, რომელიც განსაკუთრებით სისტემებში ჭარბობს დემოკრატიული

ანუ, ამ ტიპის დემოკრატიულ ფორმატებში, სადაც მას აქვს მიზეზი, ვინაიდან დიქტატორულ ან ტირანულ მთავრობებში, აღმასრულებელი ხელისუფლება, აბსოლუტურად ავტორიტარული პროფილის მქონე, სხვა ძალაუფლების გადახვევას ისწრაფვის, სანამ ისინი გაქრება ან არ გახდის მათ დამოკიდებულებას მისგან ავტორიტეტი.

არ შეგვიძლია უგულებელვყოთ, რომ ხშირ შემთხვევაში, პრეზიდენტის უზარმაზარმა ძალაუფლებამ დემოკრატიული სისტემები საპრეზიდენტო სისტემებად აქცია ვინაიდან მთელი ძალა კონცენტრირებულია ამ ფიგურაში და დანარჩენი დემოკრატიული და პოლიტიკური ინსტიტუტები კარგავენ მის ღირებულებას, ასე არ უნდა იყოს როგორც უკვე აღვნიშნეთ, მაგრამ სამწუხაროდ, პრეზიდენტის ძლიერი უფლებამოსილება მთავრდება დანარჩენი ორი უფლებამოსილების დაჩრდილვით, რომლებსაც, რა თქმა უნდა, მაკონტროლებლის მისია აქვთ. ამ ერთი.

ორგანიზაცია საპრეზიდენტო ან საპარლამენტო

აღმასრულებელი ხელისუფლების ორგანიზების მხოლოდ ერთი ყველაზე გავრცელებული გზაა ის, რასაც ცნობილია საპრეზიდენტო სისტემა, სადაც, როგორც ჩვენ აღვნიშნეთ, ეს არის პრეზიდენტი, რომელიც დანარჩენებზე მაღლა დგას უფლებამოსილებები.

მეორეს მხრივ, აღმასრულებელი ხელისუფლება შეიძლება დაეფუძნოს საპარლამენტო სისტემას, რომლის წარმოშობაც ინგლისურია, ამით განსხვავდება სახელმწიფოს მეთაურისგან, მთავრობის მეთაურისგან.

ამ უკანასკნელ პოსტს, როგორც წესი, ხელმძღვანელობს პრემიერ მინისტრი ან კანცლერი, რომელსაც ირჩევს პარლამენტი, ხოლო მოქალაქეები ირჩევენ მათ, ვინც შეადგენენ პარლამენტს.

აღმასრულებელი ხელისუფლებისა და ფუნქციების არჩევა

აღმასრულებელი ხელისუფლების პრეზიდენტსაც და ვიცე-პრეზიდენტსაც ხალხი ირჩევს თითოეული რეგიონის ნორმებისა და წესების შესაბამისად.

ჩვეულებრივ, პირდაპირი საყოველთაო არჩევნების საშუალებით, თითოეული მოქალაქე ირჩევს კანდიდატს, რომელიც მოსწონს არაპირდაპირი არჩევნები, როგორც შეერთებულ შტატებში, სადაც თითოეული შტატის საარჩევნო კოლეჯს აქვს საბოლოო ხმა.

ეს უფლებამოსილება ჩვეულებრივ ორ – ექვს წლამდე გრძელდება და ამ პერიოდში პრეზიდენტი ხდება პირველი პრეზიდენტი ერი კითხვის ნიშნის ქვეშ.

მისი მოღვაწეობის პერიოდში მან უნდა გაატაროს საზოგადოებრივი პოლიტიკა, რომელსაც მან პირობა დადო, რომ კამპანიაში იყო და ყველა ის, რაც მიზნად ისახავს მისი ერის მოსახლეობის ცხოვრების ხარისხის გაუმჯობესებას ეს არის მთავარი იდეა, იდეალური, თუმცა, რა თქმა უნდა, ბევრჯერ არ ხდება და ბევრი ლიდერი გადაწყვეტს პოლიტიკას, რომელიც არ წყვეტს ხალხის პრობლემებს სამწუხაროდ.

მისი ხელმძღვანელობით, ანუ მისი იერარქიის ქვეშ იქნებიან მინისტრები, რომლებსაც ხალხი არ ირჩევს, არამედ თვითონ არიან პრეზიდენტი, რომელიც მათ თითოეულ მინისტრთა პორტფელში ნიშნავს, და ვინც უნდა დაიცვას პრეზიდენტის იდეები, პროექტები და ზომები დადგენილი.

მას ევალება განკარგულებების და დებულებების გამოცემა, რომლებიც პატივი უნდა სცეს და დაიცვან მოქალაქეები, ხოლო მეორე მხრივ, მას ასევე ეკისრება პასუხისმგებლობა ორმხრივი შეხვედრები სხვა ქვეყნებთან კომერციული ან პოლიტიკური შეთანხმებების ხელმოსაწერად, სხვა ასპექტებთან ერთად, ემხრობა როგორც მათ ქვეყანას, ასევე იმას, ვინც ხელს აწერს ხელშეკრულებას მათთან. შეთანხმება.

პრეზიდენტი ან აღმასრულებელი ხელისუფლების ხელმძღვანელი ასევე პასუხისმგებელია ზოგიერთ საკითხზე საკანონმდებლო ძალა.

ასე რომ, როდესაც ა კანონი დამტკიცებულია საკანონმდებლო ორგანოს ორივე პალატის მიერ, პრეზიდენტს შეიძლება ჰქონდეს ამის ძალაში შესვლის ან ვეტოს დადების შესაძლებლობა, თუ ამას საჭიროდ ჩათვლის.

ახლა აღმასრულებელი ხელისუფლება ვერასოდეს შეძლებს დანარჩენი ორი უფლებამოსილების გადაცემას.

აღმასრულებელი ხელისუფლების საკითხები