სიფრთხილის პრინციპის განმარტება

სამეცნიერო საზოგადოების უმეტესი ნაწილი ადასტურებს, რომ პლანეტის მდგრადობა სერიოზულად ემუქრება. სამრეწველო პროცესები, რომლებიც დაკავშირებულია გამოყენებასთან ბუნებრივი რესურსები თან ახლავს აშკარა გაუარესება გარემო.

გაეროს მიერ დაწინაურებულ "დედამიწის სამიტზე" და 1992 წელს ბრაზილიის ქალაქ რიო დე ჟანეიროში ჩატარდა პრევენციის პრინციპი. ამის მიხედვით, თუ არსებობს ა მუქარა აშკარა ან შეუქცევადი ზიანი, რომელიც საფრთხეს უქმნის გარემოს გარემოსამეცნიერო მტკიცებულებების არარსებობა ვერ წარმოადგენს დაბრკოლებას ზომების გადადების, რომლებიც ხელს უშლის გაუარესებას და გარემოს დეგრადაციას.

შესაბამისად, სიფრთხილის პრინციპი მოითხოვს ყველა იმ მოქმედების გაუქმებას, რომლებიც გულისხმობს ა საფრთხე გარემოსთვის, თუნდაც იმ შემთხვევებში, როდესაც სამეცნიერო მტკიცებულებები არ იყო დასკვნითი

საერთაშორისო დღის წესრიგის ძირითადი ნაწილი

მეცნიერებმა ბევრი რამ იციან მავნე ზემოქმედების შესახებ, მაგრამ მეცნიერებას ზოგჯერ არ აქვს საჭირო განმარტებები. Ამისთვის მიზეზი, მოსახერხებელია სიფრთხილის ზომების მიღება, რომლითაც შესაძლებელია პლანეტის სასარგებლოდ მოქმედება.

პრინციპი, რომელიც წარმოადგენს მოწოდებას მთელი საზოგადოების პასუხისმგებლობისკენ

სიფრთხილის პრინციპი არ არის მხოლოდ საერთაშორისო სამიტის კონკრეტული მონაკვეთი, არამედ წარმოადგენს გზავნილს, რომელიც გვახსენებს იმას, თუ რა როლი უნდა ჰქონდეს საზოგადოებას საფრთხეებთან ბრძოლაში ჩასვა საფრთხე პლანეტის მდგრადობა.

ამ თვალსაზრისით, ყველამ უნდა თავიდან ავიცილოთ ჩვენი მოქმედების შესაძლო მავნე შედეგები. ასე რომ, სანამ ახალს გამოიყენებ ტექნოლოგია ან ახალი რომანი ქიმიური პროცესია, ყველა ადამიანს აქვს პასუხისმგებლობა შეისწავლოს სხვა შესაძლო ალტერნატივები, მათ შორის არ მოქმედების ალტერნატივა.

ეს სიფრთხილის პრინციპი ცდილობს ხელი შეუშალოს სამეცნიერო შეზღუდვებს ალიბიად გახდეს გარემოსდაცვითი უმოქმედობა.

სამეცნიერო გაურკვევლობის პრობლემა

სამეცნიერო საქმიანობა ორიენტირებული უნდა იყოს მტკიცებულებებისა და გარკვეულობის ძიებაში. ამასთან, ეს მიზანი ყოველთვის არ არის მიღწეული. პლანეტის მდგრადობასთან დაკავშირებით გაურკვევლობამ არ უნდა გამოიწვიოს პასიური დამოკიდებულება.

სიფრთხილის პრინციპი მიზნად ისახავს დამუხრუჭებას უკიდურესად სერიოზულ სიტუაციებში. ამრიგად, თუ ადამიანის მოქმედება აშკარად იწვევს გარემოს გაუარესებას, არ დაელოდოთ მას არსებობს სამეცნიერო კვლევა, რომელიც აჩვენებს მოქმედებასა და ზარალს შორის მიზეზობრივი კავშირის შესახებ გამოიწვია.

თუ რამე ჯანმრთელობას აშკარა და შეუქცევად ზიანს აყენებს (მაგალითად, აზბესტის გამოყენება შენობა), არ ჩანს გონივრული იმის თქმა, რომ აზბესტი არ უნდა აიკრძალოს, რადგან ამ მასალსა და კიბოს ან სხვა დაავადებებს შორის მიზეზობრივი კავშირი ჯერ კიდევ უცნობია.

ფოტო ფოტოლია - ilcianotico